Alle inzendingen over bekend

zwaargewicht en wanneer ik de kreten ontdoe van het hart worden dan de letters moe of ontgaat mij dan die ene smart, en blijft de lezende zondagschilder, als de inkt is gedroogd een letterkundig taboe en zodra de geesten zijn opgesplitst in gebrandmerkte hokken ga ik rond met het voederen van de bezielde dieren het is mij bekend…

echt uit me krijgen er moet een einde aan komen het kan niet langer zo doorgaan want zo ben ik niet, ik heb me als iemand anders voorgedaan ik wou alles doen om je van me te laten houden ik heb alles gedaan wat je wou, ik heb mezelf nooit tegengehouden je had me verblind, en ik zag niet in waar je mee bezig was nu worden de feiten bekend…

Is het zo dat jij mijn verslaving bent en ik tracht te minderen maar het steeds meer wordt dat het mijn huid naar binnentrekt bloed doet branden gevangen in een vreemd verlangen als een bij rond honingraad en is het zo dat er geen feitelijke reden is waarom jij mijn adem beneemt en in alle onbekendheid zo bekend in mijn gedachten…

Tijdens de vroege levensjaren zijn bekende geliefde sprookjes een verre nachtelijke stad stil in 't einderduister verzonken die haar plaats alleen aanduidt met een zwakke hemelgloed waar slopend werk en drukke pret samen bescheiden rossig glanzen Assepoester Sneeuwwitje Duimpje bestaan voor rijpe mensen als vertrouwde wijze dwaalsterren…

Over de smalle weg van de herinnering omzoomd door de mij vertrouwde iepen, waar nog zo veel oude bekenden liepen was ‘t dat ik vannacht mijn dorp in ging. Door de bomenkrans zag ik de schittering van zonnestralen, door bladeren gedempt, die op enkele plekken echter ongeremd oude muren bekleedden met schildering.…

Er lopen donkere schaduwen samen met haar door zonnige straten ze kent de namen niet van de ganzen die haar vergezellen in de arme stad deze stadsbuurt geniet bekendheid vanwege de kakelende kippen de donkerbruine schapen en het gebouw dat op een schip lijkt vroeger was hier een bruine kroeg met een telefooncel op de hoek en kroketten…

Wat eten we vandaag is de alom bekende vraag, maar waag het niet te zeggen; ik heb geen idee, want waar komen mannen dan mee? Juist, patat en dat; gaat er nou juist niet in. Zo zie je maar, leeftijds halve gezien, maakt het niet uit, of ze zestig zijn of tien!…

Op het puntje van mijn stamelende tong, Die bekende verwarring waaruit dan weer blijkt Dat jij mijn ruggengraat een beetje verboog Je snoert me de mond, voor jou zo eenvoudig, want je weet als ik kijk is het vaak een kwestie van een vluchtige knipoog…

Plaatsvervangende schaamte weerkaatst in vreemde ogen van een bekend gelaat. De fronzen van afgunst, trekken diepen groeven in mijn gezicht. Het optekenen van nieuwe "slechte" herinneringen etsen rimpels in mijn huid. Geven mijn uiterlijk een valse uitstraling van een krachtig karakter.…

het is wel goed mis Een groot woord groot en pijn verdragen groot en pijn accepteren groot en niet klagen Het doet zo'n pijn alles wat gebeurt bij hem nee hij overziet het niet hij is helemaal niet blij Maar het hoort bij het leven het lichaam doet wat het wil de vraag is alleen krijgt hij het allemaal weer stil Hij zit in die bekende…

reebokschoen Is onder ons, onzichtbare mutant Lang hield hij zich verscholen in de delta, Het Meer van Okavango, nu moeras Waar al het water heenging en het was Is werelderfgoed in Noord-west Botswana Die 'delta' hebben wij nu ook gekregen Dat microscopisch virus van het kwaad Omíkron, kleine O, groot in 't kwadraat In labs bekend…

lucht tussen de bomen in het statusloze staan aan een onmogelijke laan de voorkant heeft wel stijl ramen ogen hoog en zwart de sponning stevig in de lak aan een avenue met kak de ruiten zijn wat ondoorzichtig in hun spiegeling en trillen bruin antiek als interieur deuren openen met dezelfde geur er is geen bel, ik klop hoor dan het bekend…

liepen in de bossen En bij een heuvel waar één klaproos tussen een zee van koolzaad, ging het over de dood en het voorvoelen ervan: lang geleden, op haar verjaardag stortte haar geliefde van een berg 't ging ook over Thomas Moore en zijn boek: de magie van het dagelijkse leven We deden nog een boodschap en voor de winkel sprak ons een bekende…

De mensenbrander Janus was tamboer Zijn bijnaam was 'de rammelaar der prins' De 17e eeuwer was geenszins Van vrouwvolk vies, hij stond bekend als stoer Toen op een dag kwam er een schuit retour Retranchement raakte totaal van slag De pest heerste aan boord, een hard gelag Want wat te doen, nou, Janus nam het roer .…

toekomst klinkt vreemd bekend een toneelstuk dat na jaren opnieuw op de planken komt soms voelt hij zich oud in zijn vertrouwde vel, ’s anderendaags is hij herboren als nooit tevoren hoe meer er rondom verdwijnt hoe minder hij in de spiegel herkent hoe meer van hemzelf pijnlijk wat rest is rimpeling van vel en ongetelde jaren een…

het wonderlijk mooi bewegen in een harmonie die ik nog maar heel zelden zie met een discipline en gedrevenheid die jou zo op het oog moeiteloos gegeven lijken te zijn maar ik weet wat jij voor deze exposé hebt gedaan je een half leven allerhande leuke zaken en dingen hebt moeten ontzeggen en nog want bestaan op het niveau van bekende…

Waar bracht een zwakke hoop van ruwe vissersknapen, Gewoon in de open boot op 't hobblig vocht te slapen, Met gene schat, dan met zijn want en vangst bekend, En aan geen tooi, dan die der ruwe pij, gewend, Waar bracht die 't ooit zo ver, dat zwijgend onder 't lijden, En nimmer afgerecht op ridderlijke strijden, Al 't rijk bezit van hem…

EK SONDER JOU Dit is soos om tussen ons te praat in 'n dooie taal en die klanke klink skaars vaag bekend. 'N Woord word saggies herhaal die vrees word groter en groter as u meer akkuraat weeg. Die dag kom soos 'n rower maak die moeë oë seer. Die son kom op in sy prag die self herken hom nie meer nie.…

Al deelt Wim Kok zijn langverwacht besluit Of hij wellicht voor Melkert terug zal treden Pas woensdag aan de ganse natie mede, De pers gaat er reeds algemeen van uit. Alleen dus al om wat de kranten schrijven Hoop ik dat Kok ons meedeelt: "Ik wil blijven."…

Studenten, onderweg nog naar hun bullen Behandelen met tere raad en daad Gescheurde poot of loshangende naad En weten slappe lijven weer te vullen De kleuter weet meteen voor later dat: De juiste dokter trekt je zo weer glad!…

Leve de kinderen! Hemelse zegening! Opvoeden? Erg ouderwets dus geen must Dagelijks enige antipsychotica zorgt heel modern voor de nodige rust…

“Ik had een slecht gevoel bij dat gedogen”. Een schokkende onthulling in de krant. “De sfeer in ’t CDA liep uit de hand. Ik kon dat niet meer zien met droge ogen”. Onthullend. En je valt haast van je stoel. Verhagen heeft warempel toch gevoel.…

Blijven zoals het vroeger was. Zo zijn wij nog nooit gebleven. Bladeren waaien van oude bomen. Wij verliezen onze wilde haren. Wat blijft en kan groeien is liefde. Zoals bruine knoppen in de winter, in stilte dóór blijven groeien. Knoppen van knoestige kastanjebomen. Zo kunnen ook mensen wachten. Op wat altijd is gekomen. Op wat komen…

onderhuids de pijn van onbehagen verkeerde vragen kunnen zomaar een heftige emotionele crisis veroorzaken toch heeft de zon de lucht geklaard is verdriet vergeten in niet meer weten wat er is gezegd zijn misverstanden openlijk bijgelegd in gevoelige zaken die elkaar niet opportuun meer maken speelt feest zijn muziek in een bekend…

Iedereen heeft ze toch, zo dacht ik altijd, familie en bekenden, toch slijt je heel wat tijd met volslagen onbekenden: zondagmiddag-eenzaamheid...…

Uit uw jeugd kent u het vast nog wel De eerste zin van een bekend herinneringsspel Ik ga op reis en ik neem mee.. Het is duidelijk, enkele reis Naar de hemel? Het paradijs? Ik ga op reis en ik neem mee.. Alle momenten van mijn leven Van grote vreugde, verdriet van even Ik ga op reis en ik neem mee..…

Je kunt met mij praten, vertel je probleem En, weet je, ik zal je dan zeggen, Dat "jouw probleem" al bekend is bij iedereen Je hoeft het alleen zélf nog maar te zeggen...…

Bekend geluid Een bakje rammelt D’r valt wat uit Sprint naar boven Hap, slik, weg Voldaan en volgevreten Is dit alles zeg?…

Ze stond bekend als Rooie Rina indertijd En ze schreef brieven naar een jongen in de tropen Met wie zij fier de boulevard over zou lopen Ex- marinier uit een koloniale strijd Er waren vele jonge vrouwen toen bereid Te pennen met soldaten en daarbij te hopen Dat zij de eenzaamheid die naast hen was gekropen Ietwat verlichten konden met genegenheid…

ik liever mijn wereld in dwalen van gisteren waar dromen weerkaatsen op grond waarin tijd veel te snel draait geschiedenis , ze is niet bij te benen bekende woorden in stilte hebben mij gevormd het gedicht dat staat deels geschreven onbelemmerd schrijf ik voort in de hartslag van tijd een klein briesje schudt mijn zinnen…