1660 resultaten.
Denkbaar is het vermoeden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 197 Die verrassing die het midden
houdt tussen een groot geluk
beleven en het teruggeworpen
worden op wat ons leven markeert
met domme pech.
Verrassingen zijn medailles
met twee kanten. Zij vragen
ons te kiezen tussen de twee
extremen van een menselijk
bestaan. De ene zijde zal ons
veel voorspoed kunnen geven.…
varkensleven of varkensleed
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 188 er bestaan zo van die huizen
waar varkens mogen komen
ze moeten dan wel verhuizen
beleven hun laatste dromen
geboren om te sterven
want hun leven duurt niet lang
de slachters zullen kerven
het mes onder hun wang
maar wat mij hier erg stoort
is brutaliteit in wandelgangen
ze schoppen dieren, en dat ontspoort
de juiste manier van aanvangen…
Boetseren
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 178 Ik had een schouderklopje van mijn
muze gekregen, dat de tijd rijp was,
om mijn geest ingrijpende momenten
te laten beleven.
Ik zie een vaag beeld in wording.
Een gezichtje van een kind,
ja misschien!
Of beter een torso,
misschien!
Ik laat mijn handen hun werk doen,
samen met mijn ziel.…
Samen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 271 Bepaalde woorden
laten mij gevoelens
opnieuw beleven
het is als een aanraking
mijn huid registreert
mijn ogen staren in de ruimte
zien de schoonheid
van het ochtendgloren
mijn adem gaat sneller
het zijn momenten in dit leven
die vastliggen als foto's op reis
jij bent er bij betrokken
mijn reisleidster op mijn levenspad
geef…
Roofbouw op het ijle
gedicht
4.0 met 4 stemmen 4.335 Nu ik nog ben wil ik de dood beleven
te meer daar hij als waarde niet bestaat,
ik pleeg geen roofbouw op een later staat
waar ik als ziel of schim subtiel zou zweven.…
Laten gaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 392 Nog lang niet
het einde nabij
maar opeens daar
afscheid nemen
Wel eens over gesproken
maar nog veel te jong
er is nog zoveel te doen
nog zoveel te beleven
Nog steeds niet laten zien
wat de mogelijkheden nog zijn
iedere dag is er één
er is nog zoveel te genieten
Een mensenmens
je hoort bij ons
je kan niet gaan
wij zijn er nog niet aan toe
Tegen beter…
Van sex tot sextig
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.198 De gekkigheid van een sexueel
beleven van sex tot sextig
een verder sex belust leven.…
wie niet kaatst
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 486 de vaste club
speelt weer
de bal snel rond
want wie niet kaatst heeft
nooit iets te verwachten
in woorden klinkt
de lach en vlot de humor
verstomd als nieuwe spelers
penetreren een vreemde eend
wordt de gebeten hond
ze zien de mensen niet
lijken te groeien in hun
aangeprate ego en trippen
vaak op andermans verdriet
beleven…
wit kruist hun graf de aarde
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 547 ik was bij je
in het luiden van de klok
we brandden samen fakkels
de vogels floten nog volop
zag je haren in de wind
voelde kou van nooit vergeten
wist in je de warmte van het kind
dat dit nooit heeft geweten
toch samen dit beleven
het teruggaan in de tijd
met hen die voor de vrijheid
kozen in het aangaan van de strijd
in drie minuten…
Voorbestemd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 97 Waanzinnige momenten met elkaar beleven
in liefde en in voorspoed.
Voorbestemd, het klikt misschien raar,
maar vaak zit er een stukje
waarheid in.
Geniet, als je bij elkaar
bent.
Geef elkaar wel de ruimte in het leven,
om de dingen die je altijd hebt gedaan
te blijven kunnen doen.…
Tweemaal Herfst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 96 o God wat een dag
de zon schijnt
het bos toont zichzelf in
z’n kleurrijkste herfsttooi
dat ik dit weer beleven mag
mijn hart jubelt en ik lach
wat is het leven toch mooi
thuis ligt een grijs omrande
envelop: kleurloos ijskoud te zijn
opgevangen op de stekelige deurmat:
hij was nog jong en tevens oud
vond de herfst altijd zo fijn
geen…
we sluiten zo vaak kort
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 453 het kind in je
wint weer terrein
gaat steeds meer buitenspelen
maar jouw volwassenheid
houdt angstig nog de teugels kort
dat is wat schort in samen
weer de wereld gaan beleven
we sluiten zo vaak kort
omdat die spanning
geen verdriet verstaat
geen begrijpen draagt
van mensen zo dichtbij elkaar
die enkel blijheid willen zien
die…
Tussen gevlochten takken
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 70 Helende wind
draagt mildheid
verstrengeld tussen de takken
van haar beleven
Stilte fluistert zwijgend,
kussend, sussend, strelend....!…
een spetterende dood
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 2.805 ik wil springen maar
kloven gapen me aan
hebben alles gedaan
om me te weren
ze gronden me af
beleven me pas als ik
het echt ga proberen
toekomst delen in het
zwarte geplet door
zwaarte en kracht waarvan
ik vooralsnog niet kon winnen
zo dacht ik in de arrogantie
van mijn zelfmoordlach
wachtend op jouw beminnen
zweven is begin…
in de wereld van mijn lach
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 538 mij deed zweven
ik vocht om niet te beven
toen jij me eindelijk zag
die meters kan ik niet vergeten
de tijd draaide een halve slag
je stapte onbevangen
in de wereld van mijn lach
woorden werden overbodig
de omgeving niet meer nodig
verbonden wisten we dat onze
lichamen elkaar meteen verstonden
samen zijn we
weggegaan om alles
te beleven…
simpel geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 hij is vol jeugd en kracht
een trouw gevoelig vriend
uitdagend, speels en wijs
brutaal soms en toch lief
overdag stoeien we wat
beleven een simpel geluk
hij loopt weg, keert terug
met onschuld in zijn ogen
zijn lichaam is in de nacht
een warm, beschermend schild
ik streel zijn zachte vacht
waarin mijn tranen drogen
‘s ochtends wekt…
Ik wil meer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 33 film
erover zien: de steppen
het oerwoud, de Himalaya
ik wil mijn licht laten schijnen
in diepzeetroggen, alles wil ik
kennen, hanteerbaar gemaakt
zodat heel de wereld de mijne wordt
en ik een echte wereldburger, nee
ik wil meer, een kosmoburger zijn
tussen geesten, engelen en goden
voor altijd bestaan, ik wil ruimte-
avonturen beleven…
je handen strelen velen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 756 het beest heeft zich geroerd
de kop weer opgestoken
nu vreet het van mijn angst
ik heb muren afgebroken
me kwetsbaar opgesteld
nu telt onrust traag de uren
ik kan geen woord
meer lezen, ze geven
niet wat ik beleven wil
je handen strelen velen
de warmte van je hart
lijkt niet meer zo apart
mag ik op je schoot
kom, geef je even…
De smaak van morgen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 52 ik brandde
krabde schuurde
en plamuurde
maar kreeg
mijn liefde
nauwelijks
glanzend alsof
het patina
van jouw
lieve blauwdruk
iets van haar
subtiele
geest had
prijsgegeven
nog altijd
creëerden wij
de mystiek
van samen
hielden tedere
herinneringen
in stand
waarin wij de
meerwaarde van
liefde beleven en
mogelijkheden van…
Eerbied
hartenkreet
4.0 met 105 stemmen 19.218 Ik hoop dat ik nog vele mooie jaren,
met jou beleven mag.…
Magisch mystieke figuren
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 35 wij hebben samen
de sprookjes
doorgenomen
ze teruggezet
naar dromen
om er meer
creativiteit in
te laten komen
in het lezen
en weer beleven
wordt de wereld
ruimer in zijn
mogelijkheden
toch verdichtten
relaties tot
een knus geheel
waarin warmte
en vertrouwen
een fundament was
waar je ongezien
op kon bouwen
zonder ingrijpende…
Gesloten deuren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 57 ik zag je in
muren verdwijnen
door gesloten deuren
weer verschijnen
en altijd was er
de warmte van je lach
jij die niet
hecht aan materie
maar wel de
werkelijkheid deelt
in samen vormgeven
en stemmingen beleven
wetenschap leert
ons de les hoe
om te gaan met
de rest van de
schepping waar
wij samen mee leven
toch stapt…
Kerstbeleving
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 3.018 met de deur
En eten het jaarlijkse feestmaal
In het hart niet in het hoofd zit de gedachte
Aan de kriebels van het engelenhaar
Aan de warmte en de kou
De geur van stoofperen en spruiten
Die met kerst kruipt in je lijf
Ster, bal en linten voor de ruiten
In het hart niet in het hoofd zit de speling
Kerst is een verlangen naar opnieuw beleving…
Stukjes van jou
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 62 geraapt
vergaard op speciale
gelegenheden ver
weg van het heden
ik had geen plannen
maar kon mijn
gedachten aan jou
niet uit mijn hersenen
bannen omdat je te
diep in mij verankerd zat
toen heb ik
het huis gebouwd
zo vlakbij dat jij
naast mij woont in
de stukjes leven die
je mij ooit hebt gegeven
in ons mystiek
samenkomen beleven…
Vonkjes op mijn huid
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 2.541 neer
Je handen toveren vonkjes op mijn huid
Ik sta volledig onder stroom
Je voel me trillen als een blad
M`n verlangen wordt steeds meer
Ik fluister zachtjes
Maak me nu de jouwe
Laat ons samen komen
Laat ons samen één lichaam zijn
Ik voel je kussen op mijn mond
Je laat me bijna zweven
Golven gaan door mijn lijf
Ik wil dit met jou beleven…
ik blijf achter
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 437 ben mijn eigen
poortwachter
uit nood geboren
het was niet aan mij
te zeggen
kom blijf nog even
ik had haar
bij voorbaat
al verloren
zij kwam zo plots
in mijn beeldentuin
van zoete kersen
een zachte stengel
met een vederen pluim
en groeide in mijn leven
bloeide haast ongeremd
tot kostbaar zielengoud
zwevend wilde ik
dit wonder beleven…
ruggen-tegen-elkaar-liefde
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 522 overgave aan wat is,
waarbij het verleden
en heden
niet uitsluitend
door het geweten
wordt opgegeten
maar waar liefde
slechts door geven
wordt gemeten
en rijkdom door
loslaten groeit
zal hij dat nog beleven?…
Vol geluid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 114 ik was de
lichtdeeltjes kwijt
kon hun weerkaatsing
niet ontvangen want
zij bleven ergens hangen
geen kleur zond mij
uitbundigheid in
onderscheid en ook
vorm en grootte sloot
ik in kennismaken uit
ik kon nog wel de
intensheid van straling
beleven zoals warmte
in koestering door zon
was blij dat dit nog kon
toch was mijn wereld…
Terugblik
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 880 vergeten verhalen vertellend
verbeten vertalen versnellend
verdorven vertering verbeeld
verworven verkering verveeld
gebonden gedichten geschreven
gevonden gezichten gegeven
gedeelde getoonde gevaren
gespeelde gekloonde gebaren
bedachte bedoeling bedreven
betrachte bevoeling beleven
bedrogen bebaarden bedwongen
bevlogen bejaarden…
de afgelegde weg
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 399 ik werd gisteren
naar een stoel verwezen
om heel even te ervaren
hoe leven zou zijn, zonder
ze namen mij
het struikelen af, met
vallen en opstaan
om het onvermogen
zelf te beleven, zonder
ik zag lager
hoe eng de wereld
ruimtes bouwt, hoe hoger
het doel leek, alsof tranen
en een lach zwaarder waren
van gewicht, zonder
gaven…