inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.787):

ruggen-tegen-elkaar-liefde

ik lijd aan ons leven
dag in, nacht uit
eenzaamheid groeit
als een gezwel

ziet hij dat wel?


o ja, hij heeft me lief
door alles heen
maar de wijsheid
van een moederhart
wordt ontkend

voelt hij ook mijn smart?


overgave aan wat is,
waarbij het verleden
en heden
niet uitsluitend
door het geweten
wordt opgegeten

maar waar liefde
slechts door geven
wordt gemeten
en rijkdom door
loslaten groeit

zal hij dat nog beleven?


hij raakt mij niet kwijt
ik voel zo, dat hij
aan zichzelf lijdt
maar ziet hij ook
mijn duizend tranen,
mijn, ons eiland
van verdriet
waardoor wij een steeds
kleinere weg banen

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 14 november 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 522

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)