Alle inzendingen over beleven

ik was de lichtdeeltjes kwijt kon hun weerkaatsing niet ontvangen want zij bleven ergens hangen geen kleur zond mij uitbundigheid in onderscheid en ook vorm en grootte sloot ik in kennismaken uit ik kon nog wel de intensheid van straling beleven zoals warmte in koestering door zon was blij dat dit nog kon toch was mijn wereld…

ik werd gisteren naar een stoel verwezen om heel even te ervaren hoe leven zou zijn, zonder ze namen mij het struikelen af, met vallen en opstaan om het onvermogen zelf te beleven, zonder ik zag lager hoe eng de wereld ruimtes bouwt, hoe hoger het doel leek, alsof tranen en een lach zwaarder waren van gewicht, zonder gaven…

ieder ontmoeting een nieuw avontuur iedere lippen een andere smaak hoe leuk op de drempel van mijn woonst iedere huid een andere kleur om aan te likken zijn spraak een ander gezoem uit een andere taal wat een geluk dit mogen beleven in mijn straat in mijn huis voor dat avontuur hoef ik niet meer te reizen mijlen gaan…

kwetsen En laten lachen Elkaar helpen in moeilijke tijden Zodat snel weer betere tijden zullen aanbreken Samen lachen En samen huilen Je steunen in moeilijke tijden Sommige mensen snappen dit niet En zijn je vriendschap niet waard Die kun je beter negeren En je concentreren op de mooie dingen van het leven Die je met sommigen wel zal beleven…

Samen verliefd Mijn god...vlinders overal Ik vind je de mooiste van allemaal Samen verliefd De wereld telt even niet mee Samen verliefd Je zuigt de liefde uit mijn ogen Geeft mij passie in de puurste vorm Uitdagend flirt ik met jou Samen verliefd Versmelten in vurig verlangen Samen verliefd Zachte vingers strelen Het beleven van intens…

concurrentie geen Oude Diva zal hem verstoten Van zijn publiekelijk verkregen niet altijd even fijnzinnige troon Aangehoord met gefronste wenkbrauwen door menigeen Zodat het verplichte theater glimlachen alras verdween Een troost is hem te geven Hij staat hierin niet alleen Minzaamheid is slechts enkelen gegeven Om applaus te delen en eerzaam te beleven…

zacht als boter het is het hart het bloed stroomt als een motor het roer draait bakboord zoals het bloed niet altijd stroomt naar het hoofd kijk maar naar beneden en geloof in hogere machten en lage lusten bloed moet vloeien ook al is het niet in balans dans dans dans het stijgt naar boven en zakt naar beneden o schoonheid jij gaat wat beleven…

Herinneringen worden opgeslagen oproepen kunnen we ze om dit alles weer te beleven boeken overrompelen penselen schrijven boekdelen het linnen krijgt kleur achtergrondmuziek in variatie uitingen verdeeld in contrasten toegevoegd aan belevenissen herhaaldelijk teruggekaatst in het denken en ervaren raak ik mezelf kwijt zijn mijn gedragingen…

de duinen heen, het is lang geleden, dezelfde lucht, dezelfde golven, dezelfde halmen, knikkende zeepaardjes in de wind, daarbuiten de zee waant zich alleen, dezelfde kinderen hand in hand, maar anders, wikkend en gewogen op het inwaarts land, blootgesteld aan kritisch zand, daarboven de zeewolven, grijs van de tijd die wij beleven…

Van niets tot iets, kan zo gebeuren zomaar hier gedumpt voor jou geen hersencel die 'dat' bedenken zou van diepzwart naar heldere kleuren niets kon het bevroeden en niets deed het vermoeden Getroffen door een donderslag jouw tijd leek al verstreken maar uit 't niets, in 'n paar weken de ommekeer, die jij beleven mag niets kon het…

Het zijn slechts de diepste gedachten en beleving van een vrouw, zou het schelen voor je Liefste als ik zei "ik hou van jou?"…

Herinneringen worden opgeslagen oproepen kunnen we ze om dit alles weer te beleven boeken overrompelen penselen schrijven boekdelen het linnen krijgt kleur achtergrondmuziek in variatie uitingen verdeeld met contrasten toegevoegd aan belevenissen herhaaldelijk teruggekaatst in het denken en ervaren raak ik mijzelf kwijt zijn mijn gedragingen…

ik heb gekozen, het bloed op de veranda vlekken op mijn witte sokken beuken stralen trots en het aquarium is inherent aan het verlangen om alle schoonheid te omhelzen oven zonder vuur de geur van verbrande cake een strak gespannen roede die de liefde niet meer herkent in de ogen van het werkelijk beleven een kind dat nooit zal lopen staat…

Het is wat ik voortdurend doen zal: licht en liefde geven en doorgeven, om nieuw leven te ontbranden voor hernieuwd beleven.…

begroeten En elke zomer was het dat ik bad dat zij een restje liefde over had Dat ik nog even in haar hart mocht wroeten Haar vlugge voeten zijn niet lang gebleven De dauwsandalen zaten sleets en kaal gevangen in hun eenzaam dubbelleven Toch heeft zij mij veel meer gegeven dan nieuwe woorden uit een vreemde taal La prima volta: Het eerste beleven…

andere met in zijn snavel een worm rent een merel hippend langs Lang staar ik naar de overkant van het beboste dal gehypnotiseerd door een roofvogel die zweeft met de stromen tot hij langzaam verdwijnt in een wolkenstip De wereld is nu een wolk en ik drijf langzaam mee soms moet je de wereld even de wereld laten en je eigen wereld beleven…

Altijd zo geweest zo sterk gebleven in de beleving precies zoals je zei. Geweldig dat je nog steeds het bezielende leven bent! Geweldig, jij zo ongekend zo ongeloofwaardig. Jij maakt me gelukkig jij laat me zingen en huilen jij beheerst en blijft wijs terwijl ik droom mijn droom, niks maakt uit alleen jij, met jou op reis.…

De avond verzacht onze gevoelens indrukken en beleving vinden elkaar, onbevangen kijken we omhoog..…

niks fout doet zal je nooit leren Als je geen ellende hebt zal je het goede niet waarderen Als relaties niet kapot gaan zal je de juiste nooit vinden Als je nooit ongelukkig bent zal je nooit echt gelukkig zijn in het leven Als je nooit de deur uit gaat zal je nooit echt leven Als jij je afsluit en bang bent voor het leven dan zal je nooit wat beleven…

Ik wil ruiken, beleven, mijn lippen zacht laten beroeren. Vleugjes van jou blazen me aan je branden. Kom, kom, kom, laat me lief lispelen in je oor, hunker, nee smacht en smeek, pruttel, en steun, en kreun, maak me zoet.…

Want het is kerstmis Vrede op aarde Het is kerstmis Overvolle winkels Ik zit in een dip Vrede op aarde, Overvolle tafels Ik heb er genoeg van Vrede op aarde Want HET IS KERSTMIS maar de vrede op aarde Is ver te zoeken Wanneer je in je eigen kring Niet eens vrede kunt realiseren Hoe kun je dan in godsnaam Vrede en kerstmis Beleven…

Vandaag ben ik zo blij dat alles in 't midden zit- en niet opzij vandaag is een perfecte dag die ik best wat vaker beleven mag. Maar ach: het hoeft niet altijd feest te zijn een enkel keertje zon, soms wat chagrijn een humeur, om op te schieten nee, laat mij vandaag dan maar genieten! Verrek: daar komt de zon?!…

De zon scheen alleen die dag, In waar ik samen mag, Met jou beleven dat, Er nooit zoiets had Kunnen schijnen. Warme gloedvolle lijnen. Oogcontact handen raken. Beter nog elkaar bewaken. Verlangende liefdesdans, Horizontale megaglans. Armen lippen borsten tongen, Borsten likken doordrongen.…

bewandelen wordt gegeven ik wandel er soms weer even en kom er vele mooie beelden uit alle jaargetijden tegen ja zo gaat dat meestal toch in ieders leven mijn park wordt straks ooit door mij achtergelaten en zal bewandeld worden door nieuwe nazaten die er weer een andere inrichting aan gaan geven en het park op hun manier zullen gaan beleven…

ik ontsluier beslagen ramen verlicht je bleke gelaat sluit je vermoeide ogen voordat ik de dag binnenlaat de dag waarop jij niet zal leven in het dood zijn gebleven veracht ik deze dag die jij niet beleven mag maar elke dag die volgt verkrampt mijn hart uitgeput van lijden zal verdriet verglijden ik wachtte op jou mijn verdwaalde…

Ik veronderstelde gelijk Icarus dat er boven meer uitdaging te beleven viel dan beneden op aarde tussen het groene gras. Als een engel met geduld leek de hemel mijn nieuwe paradijs. Leek de zon een innige vriendin. Een warme zoen na het koude grijs. Helaas moet de hoogmoed vaak zijn ongelijk bekennen.…

Het is niet aan iedereen gegeven, ik heb het vanbinnen, ik moet het beleven. Ik heb één letter in de kiem gesmoord, ik liet het een woord bewandelen om er een zin van te maken die mijn binnenste zou raken. Een gedicht is mijn eigen ik, mijn ziel ligt in dat gedicht.…

Het Hoge Rijk kan men reeds beleven door zich, rondkijkend, over te geven aan vragende alledaagse nietigheid.…

laat me toch leven het verjongen beleven!…

al dachten we ze laat ze laat ons in alle vrede lekker doorwerken beseft ze steeds meer dat het zo niet langer gaat ze kromt haar rug en wat moeder nooit doet ze slaat ze slaat ze slaat keihard terug ze zal ons met tranen overladen ze zal ons hitte en kou geven kusten dijken oevers schaden in hoeveelheden zo enorm echt we gaan het beleven…