256 resultaten.
Ze is
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.478 Ze is wat haar schoonheid belooft en verlaat
in de gebaren die ze vergeet.
Omdat ze wacht wanneer de tijd
weer een droom over heeft.
En ze met blije ogen weer tekent
wie haar wil volgen en kleuren.
Gedachten wil ruilen die alleen bloeien
in gesprekken die geen afscheid beloven
en beginnen als
je haar weer een nieuwe naam geeft.…
zoals het toen begon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 als de dag de einder naakt
de laatste groeten van de zon
aan mij gericht wat harten raakt
en in het felle tegenlicht
het zichtbaar wordt
wat eens verloren ging
in schaamteloos evenwicht
zoals het toen begon
dan belooft de nacht
zacht fluisterend dat
de vroege ochtend wacht
en droom ik weg
al luisterend…
engelendromen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.379 dromen werden droom
een stille wens naar morgen
waar maanlicht gebroken
weerkaatst in jouw tranen
belooft mij een ster
het oneindige verlangen
ontvouwt ze haar vleugels
in heldere gloed
waar wij samen verglijden
in engelendromen
en huilende sterren
in stilte vergaan…
lied der nachtegalen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 405 als het lied der nachtegalen
een kinderhart belooft
dat de engel in zijn dromen
naar een toekomst oogt
waar tijden niet bestaan
lachen overheerst
zijn ene wens vervult
die laatste traan laat gaan
in de armen van geluk
schenkt wat is ontnomen
waar het lied in zijn dromen
lang verleden is…
Belevingen van tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 141 De tijd raast voort
aan alles voorbij
tot aan vergetelheid
De tijd kruipt om
stort in mijn brein
onrustige leegte
De tijd komt er aan
belooft alles goeds
stralende verwachting
De tijd lijkt oneindig
verpulvert eeuwen tot seconden
maar blijft onbegrepen
De tijd gaat door
al is het einde daar
geen beginnen meer aan.…
Terug aan de kust.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 376 De zeewolven kun je horen met
beide handen voor je oren, als
de dagen wat luid zijn geweest,
stilte gesprokkeld tussen golven,
daarin belooft een lege kokkel nog
het meest om het rumoer te smoren,
onder een grijze lucht waar meeuwen
zich baden in nog wittere sneeuw,
besluiten we hier te blijven wonen.…
jaar-ge-tij-den
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 207 de crocus in bloei
belooft in geur en in kleur
het wordt weer lente!
de zee glooit en gloeit
wij zwemmen en zweven op
golven van geluk...
de nevel in wit
bedekt het land in eenvoud
het is zo mooi stil
de winter trekt aan
sneeuwt een strakke trui van ijs
binnen is het warm.…
haarsalon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 858 mijn rug zonk in een leren kuip
de nek achterover in een boog van glazuur
zo keek ik naar flarden en flitsen
de bonte poppen van de lentemode
op een nageldun, kamerbreed scherm
ik koos voor een moderne snit
met golven die zich in grillige bochten wringen
weerborstels die speels uit mijn kruin priemen
de kapper belooft een wonder
een gelaagd…
waarheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 Waarheid
Soms wanneer je alleen bent
Komt de wijsheid vanzelf
In alle rust
Weet je
dat je de waarheid kent
Laat het toe
In je hart
In je hoofd
En ben je moe
Laat het los
En kies
wat je hart je belooft
Geloof maar
het is goed
Durf, droom, leef, verlies
Want dan alleen
Win je…
Kerst
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 173 Het is geen echt kristal maar kristallijn
En wat ook op de Pizza zit, geen kaas
Het wild is tam en uit een hok helaas
Geplette schildluis heet in vla; 'Karmijn'
Ik zou dit vers onmiddellijk vergeten
Want het is Kerst vandaag, smakelijk eten!…
traan in de spiegel
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 654 in haar ogen sluipt verlangen
diep verscholen droogt een traan
elke dag wil zij leven
belooft zichzelf niet op te geven
het gevecht met zichzelf
huilt zij in de nacht
elk ontwaken van de dag
hernieuwt verloren hoop
door die ogen in de spiegel
als zij staart in het heden
waar verlangen weerkaatst
in de vorm van een traan…
doodsverlangen....
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.225 op vleugels van liefde
laat ik mijn dromen
jouw hart vergezellen
door hemels licht
waar het zilvergrijs
van maanlicht gebroken
tranen weerkaatst
in zachte gloed
smeek ik de nacht
onder vallende sterren
helder verlangen
naar toekomst toe
belooft mij de morgen
een liefde als nooit
door mij bemint
een eeuwige dood…
Vreemde schaduwen
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 902 Ogen kijken bevreemd
met een tijdloze blik
die vergeten
belooft
als het wachten niets
bereikt
en jij weer vraagt wat
ik schrijf in de avond
die we
niet samen beginnen
en waar we niets
meer delen dan
vreemde schaduwen en
ogen die alleen maar naar ons
verdriet kijken.…
Diaspora
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 110 Je woont waar je het schrijft,
het bos kan niet lichter zijn,
je stelt je in op dingen, die je
drijft, met kleiner diafragma vast,
haarscherp raak je het beeld,
uitgelicht in een tegengesteld
contrast, elk detail belooft
een nieuw ontwerp, de dichter
de last verwerpt in schijn,
verscherpt z’n buitengrens
in de diaspora van z’n domein.…
zonsondergang
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 324 je lonkt naar mij
belooft mij gouden bergen
stralend verleid je me
tot vlak aan de horizon
wenkend: .. ga mee..
en ik dwalende ziel
stort mij naar voren
in vol geloof, dat
jij de waarheid bent
maar in je kleurige jas
open je de hemelpoort
waarachter je verdwijnt
mij laat je staan
als een eenzame ster
in een donkere nacht…
Gloed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 100 Ik denk aan jou
ik droom van jou
ik draag jou in mijn ziel
de wind om mijn hoofd
fluistert zacht en belooft
ik wil jou het mooiste geven
mijn liefste mij lief mijn leven
hopelijk krijg ik geen berouw
want ik voel nu een gloed
ik lijk wel een debiel
ik draag jou in mijn ziel
en deel met jou mijn bloed…
voor eeuwig
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.988 dwaal als de wind
door de laan van het leven
omgeven door rozen
in jouw laatste reis
reik naar licht
dat schuilt in het duister
zoek naar dromen
waar de fluistering breekt
en hoor de stilte
in het ruisen der wind
laat jou leiden
op dit bloemenpad
door de stem
die jou liefde belooft
zachtjes bemint
de eeuwigheid door…
tussen rozen en zoete geur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 332 een koude wind waait langs mijn hart
dat onbeschermd, wat hulpeloos
zich openstelt
een vlaag van venijn splijt de warmte
die liefde heet, rukt de onschuld
uit haar voegen
tussen rozen en zoete geur
kleurt als belofte, zacht een woord
van waarheid
de blauwe lucht belooft warmte
verlicht mijn hart en heelt…
Small Talk
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.589 Als verzen nog geen verzen zijn,
maar woorden in mijn hoofd,
dan lijken ze heel even fijn,
net iets dat wat belooft.
Ik word, als soms met een roman,
nieuwsgierig en haast blij.
Maar als ze op papier staan, dan
is dat gevoel voorbij.
En dus vergeet ik ze ook gauw,
kijk ik er nog eens naar,
dan denk ik: Hé schreef ik dat nou?…
Jij zo bijzonder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 485 Je belooft te komen
in een roze of een blauwe droom
jouw wiegje staat al op een troon
Een engeltje is reeds aan het waken
en zal je met Zijn rijke zegen
door het leven blijven dragen.
Wij gaan je met liefde omringen
nu je ons hart onverpoosd laat zingen.…
Warmtebron
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 310 Laat me delen in je warmte
het is zo koud hier in de nacht
er waait een ijswind door m'n hoofd
die meer en meer treurnis belooft
mag ik slapen in je warmte
ik verkil als ik nog langer wacht
er trekt een vrieskou in m'n lichaam
die me langzaam van zinnen berooft
ach kan ik schuilen in je warmte
totdat de zon weer naar me lacht…
Niets gemist
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 Men komt zogezegd gezellig samen
rond eten, drank en knallend licht,
opnieuw gezwicht voor het kopen
van wat een zegen belooft te zijn.…
- Exodus, tijd belooft niets anders -
netgedicht
4.0 met 67 stemmen 885 De tijd belooft niets anders,
de enige aanknoping verbrak haar schakels,
ketsende stenen, lonken naar de kringen
die een rondedans ronder maken.
De witte vleugels, ze wilden slagen
vormden vereniging
ze vochten tegen onschatbare afgrond en dood,
als engelen hun eeuwige levens waagden
ontsloten... wat eindigheid bood.…
op het randje
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 7.245 op het randje van de nacht
de slaap wil nog niet komen
zegt hij haar goedenacht
belooft van haar te dromen
op het randje van zijn geest
gevoel van onbehagen
het stoort hem nog het meest
dat het steeds komt met vlagen
op het randje van de dag
zijn dromen zijn vervlogen
verdwijnt nu ook zijn lach
weet dat hij heeft gelogen
op het randje…
Dierentemmer
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 501 Het is hem door zijn moeder verteld
dat hij omgekeerd werd geboren en
hoe de vroedvrouw met de zweep
om zijn voeten hem naar buitenwereld trok
en zei ze nog, het zou niet gebeuren
als hij niet in de buik, gelijk een man,
wilde staan, wat op zich weinig goeds belooft
want wie het dierlijke niet kent die is
ook van de menselijkheid vervreemd…
belofte
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 571 de nacht belooft haar tranen
het ontwaken van de dag
waar duisternis moet wijken
in de zoektocht naar een lach
haar droom raakt de sterren
voor even breekt de pijn
het huilen van een kind
kon haar toekomst zijn
waar wensen verhult
verborgen vragen
haar leven in hoop
engelen raakt
en regenboogkleuren
haar traan weerspiegelt
geschilderd…
moeder natuur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 507 aan de overkant van mijn rivier
de boom met bladeren
haar paraplu waaiert boven ‘t water
nog groen
twee takken niet nee
die zwaaien eerder af
herfst geeft ze nu al brui
rood bruin lover
nu met avondzon
zo waar geel oranje
dat belooft heel wat
tot de wind de blâren heeft geschuierd
de vissen niet meer
kunnen schuilen
onder moeders’ paraplu…
Daartussen parelt leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 ik eigen blauw
als basis voor
helderheid en kou
het donkere
geeft diepte in
mysterieus verdwijnen
door het lichte
sprankelt zon
zijn magisch schijnen
op pril groen
en later schaduwrijk
koel zomerloof
dat herfst belooft
in vrucht en kleur
een volle rijke oogst
groen en blauw
daartussen parelt leven
als schitterend gegeven…
Doodgeboren...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 918 ik leef de tijd
na een kwade dronk,
in onrust en verwarring
blijkt het bed gestolen
zien mijn ogen wat ik niet wil geloven
onder een vaal bleekgroen licht
van loze beloften
staar ik naar mezelf
achter het gordijn van slechte gedachten
ik zit gevangen tussen
paracetamol en de waanzin
de absint heeft mij bedrogen
en de kogel wenkt
belooft…
Iedere dag nieuwe belofte
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 Als liefde en teer geluk
in prille zonnegloed
die fluisterend zegt
en glimlachend belooft
dat verwachting deze dag
’t nieuwe licht ontsteekt
na duister weer een blijde lach.…