Netgedichten

netgedicht (nr. 29.974):

- Exodus, tijd belooft niets anders -

Een bijzonder moment
naar de aard van de dingen
in herinnering gebracht.

Herinneren mag,
wie vergeten verstaat als passie,
liefde met zijn eeuwenoude cultuur
die in onwetendheid verloren is gegaan.

De tijd belooft niets anders,
de enige aanknoping verbrak haar schakels,
ketsende stenen, lonken naar de kringen
die een rondedans ronder maken.

De witte vleugels, ze wilden slagen
vormden vereniging
ze vochten tegen onschatbare afgrond en dood,
als engelen hun eeuwige levens waagden
ontsloten... wat eindigheid bood.