Alle inzendingen over berk OR gedicht

Een berk vol kleuren: dagpauwogen bedekken klapwiekend zijn stam.…

Torenhoog een berk ernaast even hoog een spar wie in wiens schaduw…

Drie gouden berken glanzen bij zonsondergang; zacht verdwijnt hun wit.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Had ik een foto moeten nemen van de witte berk die oplicht in de exact halve maan Had ik als de zachte eekhoornharen, het penseel van de Japanse meester moeten zoeken naar die verlichting de berk, de maan zo gesneden, de wind de lange takken met berkenbladeren Net als de wolf had ik vanaf een bepaald punt moeten laten horen waar ik ben…

nazomeransicht Een berk buigt tegen beter weten in als weduwe der schaduwen verdonkert zo de glazen die halfvol op de tafel het parmantige kristallen lijf omhoog trachten te houden tevergeefs is alles wat de schijn doet zien. Een berk ligt op haar knie?…

diep in het Oblast nog honderd en twee werst in de trojka doorheen geschilferde berken snerpende wind zweept ons voort door het kale bos Chlynov nog ver maar dat bestaat niet meer ook de Vjatka zal ophouden met stromen alles verdwenen zelfs vadertje vorst weet dat de lente komt en de berken weer de Vorovskogo Ulitsa zullen…

hij is van haar het is scheepsrecht geen schip te zien ze voelt het anker de berken wiegen het zijn haar golven geen weeën meer er is geen zee…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

ik hou van zilverwitte,ranke berken wuivend op de gouden heuveltoppen van de kalmthoutse hei, maar afgeknotte berken in de residentiële tuinen daar kan ik toch echt niet bij. maar nog erger zijn die bazen, die hun werkvolk , omwille van den brode , nu nog beknotten, onderdanig laten buigen, ja en amen doen zeggen, monddood maken...…

ik hou van zilverwitte, ranke berken wuivend op de gouden heuveltoppen van de kalmthoutse hei, maar afgeknotte berken in de residentiële tuinen daar kan ik toch echt niet bij. maar nog erger zijn die bazen, die hun werkvolk , omwille van den brode, nu nog beknotten, onderdanig laten buigen, ja en amen doen zeggen, monddood maken...…

Na de kap Van de berk Met hangtakken En pellend bast, Was het silhouet Tegen de lucht Nog lang zichtbaar Op het netvlies Van mijn geheugen.…

Voorbij de boomgrens tussen mosgroen toch een berk reikend naar omhoog tot nauwelijks mijn knieën strijdend met de kilte en het daglicht voorbij het mos alleen maar rotsen dan de zee tot aan de horizon daarachter ijs met al zijn stormen rijk aan sneeuw en bittere kou tot er weer zee dan kale rotsen weer een boomgrens berken…

(tanka) Berken op een rij glanzen in de morgenzon, ontvangen telkens een vluchtige penseelstreek: die pimpelmees kringelt rond.…

In het dennenbos staan ranke berken, verspreid, brengen hier en daar zacht trillende lichtstrepen door het diep donkere groen.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

IJl rijzen blanke berken, als boeketten Van trillend zilver, op een lucht die blauwt, Uit blonde grond, vol groepjes eikenhout, Die tegen 't blauw roodbruine vlekjes zetten.…

Een woud van zwijgen, rijgt zich in de twijfel tot een mythisch toverbos, onder kalend dak, waarin de bladeren zich herkenen, iets geleerd , zeker weinig verteerd, pompt leven door de nerven, te denken dat ik straks niet meer ben trek een vaag gevoel in de maag, kwaal van eigen dogma’s die ik veel langer ken, iedereen zal herkennen…

Gij, berken, buig uw ranke lovertrossen! Strooi, rozen, op het zand èn sneeuw èn blad! Gij, zwaatlende olmen, nijg u naar het pad, En kus de dauw van sidderende mossen! En, snelgewiekte liederen der bossen, Stem aan èn zang èn lof! En, klimveil, dat De slanke, diepbeminde beuk omvat, Druk hechter aan de twijgen u, de rossen!…

midden een goud rode dageraad ontdekken hoe vogels in het gesluimer van mijn berk als talmende poses kopjes in hun vlerken de stilte zitten te koesteren doet me zo gezegend voelen dat ik voor hen dromen verder uitzaai…

Een woud van twijfel rijgt zich aaneen in zwijgen, onder de kalende kruin niets verteerd waarin het bladgoed zich herkent, het doorbloedt als levend bewijs het weefsel van de nerven. slechts met de gedachten waarin ik verdwaal, op het einde te trots voor een beklag, onmogelijk de serene grond onder de wortels te verruilen…

Boven mij jagen wolken verstrooit in associaties, als de zaden van de zilverberk, die elk jaar weer vrucht zal dragen, veelkleurig blad van groen en zilver gegrepen door de wind, in willekeur geplant. Dan te denken dat mijn afdrukken langzaam verdwijnen, kwaal van eigen dogma’s die mij beter kennen dan ikzelf, het blijven slechts…

houdt het filigraan de nevel tegen glansrijk breekt de ochtend aan berken in hun kaalheid beven bloothoofds wilgen koppig staan…

want de wilg wordt verkracht keer op keer weer aangerand wat de berk wordt aangedaan is beperkt voor een plant hooguit zitten af en toe mensenpaartjes bij zijn stam krassen hartjes in zijn bast in dit park in Amsterdam berk doet wat hij kan doen groeit zijn takken naar haar toe in de hoop dat treurwilg dan steun vindt aan zijn scheuten…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

We dragen in ons, zonder glorie, nog altijd onze dromen, een weg bewandelend bewaakt door berken, blanke zwaarden.…