Alle inzendingen over beroofd

Die aan zulk een man gelooft, Is van zijn verstand beroofd…

De volgelingen van de Theepotsekte Zijn van hun Theepotmonument beroofd Edoch, er is nog hoop, Pot zij geloofd Die Pot was slechts een deeltje van de gekte Dus niet versaagd! De grote hamvraag nu is Waar toch in Theepot´s naam de Paraplu is…

De Spaanse troep, met Alva aan het hoofd, het Franse leger van Napoleon, de Duitse Wehrmacht die ons overwon, zij hebben ons geknecht, gekweld, beroofd. Maar door de Euro is ‘t ons thans vergund ze te betalen met gelijke munt.…

Wie heeft het van gezond verstand beroofd? Wie bracht het onderricht in barbarij? Wie liegt dat men zo naar de hemel gaat Is een der bronnen van dit aardse kwaad © Inge Boulonois…

Hij is op zoek naar wraak, hij weet niet beter, vermoedelijk beroofd van zijn verstand. In Neverland woont ook een enge man, die kinderen misbruikt en zingen kan.…

Ze zijn van elk gezond verstand beroofd. Dat poeder is vast zaagsel uit hun hoofd.…

Ze zijn van elk gezond verstand beroofd. Dat poeder is vast zaagsel uit hun hoofd.…

Beroofd van alle cadans geheel uit mijn balans van zinnen teugelloos -niéts wil zich nog ontspinnen- ben ik met zoveel en met andere woorden sprakeloos. Judith, 13 december 2011…

Gewone werkman wordt minachtend slechts geloofd, de ouderen van grootte, spel en brood beroofd. Verschopten en ontsnapten waden door getob. De speelman speelt en wil niets anders aan zijn kop. Het gajes der elite strijkt de korting op.…

Ik zoek naar woorden, van geluid beroofd. Ik zoek naar woorden, maar vind ze niet. Er zijn geen woorden voor intens verdriet.…

Woorden Al maar woorden schieten door mijn hoofd Beelden allerlei beelden van de realiteit beroofd Sneller alsmaar sneller raast de wereld voort Schreeuwen heel hard schreeuwen al word ik nooit gehoord…

we hebben geen keus het verderf dreigt als Goliath de Reus De troostende hand overweldigd beroofd van zeggingskracht Een gebroken veer De vlam laait op hoop verdrijft de schaduwen van vleermuizen De tijd rijpt tot een ijskoud begrijpen nog niet in kaart gebracht…

Hij heeft de zwaksten van hun zorg beroofd, wie arm was nóg eens acht procent ontstolen, hij graaide in de smalle beurs van scholen terwijl hij Christenwaarden had beloofd. Zijn boeventronie in de krant ? Ach nee, ik hoef beslist geen foto van J.P.…

Zaaien dood en verderf Met hun danse macabre Gevoelloos tikt Een leven voorbij Een laatste seconde Indoctrinatie Verwijt ons onze zonde Allah zij geloofd Weet de extremist Van menselijkheid beroofd De trein is niet gemist…

De tandarts werd bedreigd, gekweld, beroofd, ze pijnigden de arme man omstandig en maakten hem een flinke som afhandig en slingerden hem daarna naar zijn hoofd: “Jij hebt ons dikwijls dikbetaald bezeerd maar ditmaal zijn de rollen omgekeerd !”…

Klimatologisch klopt het van geen kanten, Alsof we van de lente zijn beroofd. Vanmorgen weer een sneeuwlaag op mijn pad, Ik heb het met de winter wel gehad.…

Niets krachtiger dan beroofd worden toch besluiten te dansen onze huid fragiel als rijstpapier…

Wervelwind in mijn hoofd Echo van het verleden Van zoveel moois beroofd Terug in de tijd gegleden Donkere wolken vullen mijn ziel Regenbuien veranderen in stromen Langs mijn kin zout als de zee Verdronken in vervlogen dromen…

een kwelgeest vecht met mij in een doodlopende straat die het waarom steeds dieper uitholt zodat mijn denken het gebroken wezen niet verstaat en in het hart lijkt de hoop gedoofd, wordt vreugde gelaakt de dag weet zich al jaren van vrijheid beroofd (fictief)…

lucky day Je leeft maar één keer Juicht radio sunshine Ik weet het meneer 't Is een buitenkans Die komt nooit weer You only live once Vertel me nog meer Geschenk uit de hemel Zingt het door mijn hoofd Van een droomillusie Voorgoed beroofd…

Terwijl in Seoul Het hellevuur ontbrandde En ons beroofde Van prachtige cultuur, Vond men in China Een kleine dinosaurus Gevleugeld wezen Zo groot als een mus. Verdwenen historie En nieuw oud leven Hand in hand te wachten Om hun intrede te doen In onze wereld…

De wanhoop in mijn hart en de waan in mijn hoofd hebben mij van de waarheid beroofd ik zag slechts de schijn ontsprong zo de pijn die de werkelijkheid heet te zijn nu ben ik weer echt tenminste, dat is wat mijn dokter me zegt maar er zijn dagen dat ik weer die waan wil uitdragen er is niemand wie ik het waarom kan vragen.…

Gekooid, geknecht, Beroofd en berooid In het traliewerk Dat leven heet Word ik vanmorgen wakker In een schuur met wat stro, Wat dieren en een kind Dat mij vol verwachting aankijkt - Zijn blik verdrijft mijn wanhoop Zijn liefde wordt mij gegeven In een zeldzaam zachte winterwind…

en opnieuw kleurt het donker giert dood door straten meedogenloos wordt elke boom van bladeren beroofd kale takken kwetsbare naaktheid. zwarte wolken boven hoofden die buigen en barsten water geselt ziel overhoop…

Eeuwig dwaal je door mijn hoofd als stof in een dichte kamer een deel van mijn gevoel beroofd elke gedachte een slag van een hamer Dieper zak ik in zachte grond onbereikbaar, maar zo dichtbij ik die alleen voor jou bestond maar stof in de ogen verhindert het "wij"…

Het leven Heeft je van je gevoel beroofd Heeft je karakter getekend Heeft je hart verwond Mijn handen beven Terwijl ik denk aan jouw leven Ik huil al jouw onvergoten tranen Omdat ik jouw hart niet kon verwarmen Ik weet Je had me lief kunnen hebben Maar je bent misvormd Misvormd door het leven…

Waarom zit jij in mijn hoofd, Je hebt me van mijn slaap beroofd. Wegdromen kan ik nu niet meer, Jij bent degene die ik adoreer. Ik ben het niet waard, dit mooie gevoel, Als je hetzelfde hebt, weet je wat ik bedoel. Nu breek jij me op deze manier af, Je lieve lach was alles wat je me gaf.…

de stemmenrover is een man van weinig woorden: hij zet gewiekste dwaalsporen uit om later zijn sluipende slag te slaan rake klappen deelt hij uit deze sloper van het eerste uur aan wie hij toevallig tegenkomt pieter een man van weinig woorden: beroofd maar niet van het geschreven woord…

In het vet op de boekenplank, in de grijze vlekken in het gordijn en in de zwarte plekken op de bank De kamer is beroofd van enige kleur en moord hangt duidelijk in de lucht. Van de dader hangt nog de geur in het slachtoffer z’n laatste zucht…

De roes duurde zo lang dat het wel echte liefde leek tot ik ontnuchterd ontwaakte bij een kille afscheidsgroet Zij had de mijne kunnen zijn had de mijne moeten wezen maar koos voor die ander zonder dat ik het toen wist Iemand stal mijn droom om als nieuw te dromen droomloos bleef ik achter beroofd van weer een ideaal…