Alle inzendingen over bevaarbaar

als wij de hoop in het leven opgeven kan alleen het gebed ons nog troost geven God hoort ons gebed, Hij kent onze nood blijft op ons levensschip immer aan boord zelfs als ons schip dreigt onder te gaan blijft de hoop op redding met Hem bestaan Hij zal de storm met Zijn handen bedaren en wij kunnen onze levenszee rustig bevaren…

Schepen bevaren een papieren zee wanneer ik je aanbid in mijn gedachten onder een kobaltblauwe hemel verwijder ik grijze spiegels om mezelf weer te zien komen met die trage mensen pas ben je me vergeten, vraag ik me af nu de letters op de golven dansen zoals ooit in jouw verlangen herhaal ik slechts zinnen zonder werkelijk beginnen…

Als wij de hoop in het leven opgeven kan alleen het gebed ons troost geven God hoort ons gebed, Hij kent onze nood blijft op ons levensschip immer aan boord zelfs als ons schip dreigt onder te gaan blijft de hoop op redding met Hem bestaan Hij zal de storm met Zijn handen bedaren en wij kunnen onze levenszee rustig bevaren.…

Het strelen van de wil, Door ongeduld vergaan, Het bevaren van je liefde In een leeggelopen oceaan. Verstrengeld in kille woorden, Gebroken door het weten; Om verlost te zijn van de pijn Zal ik jou moeten vergeten……

Elkaar gevonden Lief en leed gedeeld Woelige baren bevaren Jong begonnen Samen oud geworden Respect ondervonden Verdrietig geweest Heit en mem geworden Pake en beppe daarna Maar vooral... Lief gehad Dankbaar blij en Vijftig jaren voorbij... Hartelijk gefeliciteerd met dit Heugelijk feit. leafs Thea.…

Wij moesten riet gaan plukken, Lang riet waar wind in ritselt, Waarvan men manden vlecht, En mochten in een boot ’t Vijfvoudig meer bevaren, Bereikten ’t eiland lang voor noen. Wij lagen ’s avonds nog in ’t gras, En hadden niet één handvol riet Geplukt om mee naar huis te gaan.…

heb mijn schip opgetuigd met zeewaardigheid alle brevetten behaald vooral onvermogen heeft heel hoog gescoord tijdens mijn verblijf aan boord wilde de wereldzeeën bevaren storm en passaat trotseren maar het bleef bij proberen kwam dwars op de golven aan lager wal werd het schip door wrakhout bedolven ben gered maar als god van…

Ik ga nu de oever van de lente bevaren.…

In stilte van het alleen zijn probeer ik te verwoorden wat geschiedenis ons vertelt en ik bevrijd mezelf in zelfgekozen schemeringen kleine kunstzinnige details op de tekening van de avond liefde geniet de rol van eenzaamheid schepen bevaren een papieren zee wanneer ik aan je denk voel ik mijn ondubbelzinnige hart ik mis de schaduw…

ergens moet ik beginnen met stappen zetten gewoon touwen vastknopen knopen ontwarren blind navigeren zeeën bevaren stranden bij eb ergens moet de evenaar samenvallen met de horizon zodat ik mijn sleutels weer vind Heilige Anthonius goede vrind verre buur, nou ja arbitrair bepaald altijd wat geen einde in zicht boogminuten…

In stilte van het alleen zijn proberen te verwoorden wat geschiedenis vertelt zelfgekozen schemeringen kleine kunstzinnige details tekeningen van de avond jezelf in kleur bevrijden genieten van liefde in eenzaamheid schepen bevaren papieren oceanen gedachten voeden het ondubbelzinnige hart de stille schaduw van leegte in het gemis in…

anders dan ik blijf jij de leegte bevaren om maar niet de afstand naar nu te hoeven verklaren drijven wil je enkel naar een vederlichte diepte niet in staat, zo denk ik, af te stemmen op de golven van mijn strand je bent geenszins bereid de zucht naar verblind zicht, al was het maar voor even, te ruilen voor een open venster…

de geest heeft haar schepsels gebroken in de bijbel van toen hebben alleen vaderen gesproken zij dachten gods schip te bevaren op golven die onrust bedaarden vergaten de vrouw in het paren offerden zonen uit een aards paradijs brandden de braamstruik gaven in steen de tafelen gelijk is er verschil tussen lichaam en ziel de man…

Onze schijnbaar eeuwenlange vriendschap heeft een vreemde droom bevaren het begint bij de onuitputtelijke bron tussen heldere muren blijf jij gevangen: Er is een horizon vol zwaartekracht gestorven in dwaze zielgeruchten uit een droomland in het grensgebied op een plek tussen hemel en aarde daar schat je alles op de juiste waarde waar…

Maar in het leven is ons gegeven te doen alsof er geen dood was, niet met de kop in het zand maar juist op de uitkijk naar weer een ander land, een te bevaren kust. En onderweg vermaan je nog een kind dat zegt dat het zich dood verveelt: ga in gods naam wat doen. En het kind roept: maar ik bèn er toch?…

Ik voel mij bevaren door het landschap, bezwangerd van getemde zinnen. Het land is bedekt door een luchtige deken. Opsnuifbaar van aard, voelbaar als kloppend levensteken. Een stem lijkt te rijzen uit diepe gronden. Ik nam je mee als mijn voeten lopen konden.…

heb eindelijk mijn stuurloos schip bevaar wereldzeeën in een wip was altijd al het ketelbinkie met de hik alleen in het vooronder in mijn schik de kapitein is bezig met zichzelf te begrijpen voor bestwil opgesloten in zijn hut hij was tijdelijk even stuk maar lijkt weer op zijn spiegelbeeld alleen de naam ontschiet hem steeds de…

Als het kon mijn lief ving ik voor jou de zon op sterk water liet haar stralen in een fles met alle stralen die ik vond deed er een scheepje dan nog bij waarmee jij zeeën kon bevaren en een droom die je nog dromen moest en kussen op je mond Liet je dan gaan op volle zee waar ik je zeilen bol zou blazen bol zou blazen met die droom waarin…

het is lust als ik je plagend streel wanneer wij gevoelig onze lippen hun weg laten bevaren over golven van genot zie ik vrijelijk en trots jouw glans verschijnen langzaam met tedere aanraking van borst en tepels glijdend jouw vingertoppen rond mijn mond langs de kier van innerlijk welbehagen ogen verraden intense broeierigheid gevoelig…

er volgt een pauze tussen twee trefwoorden een voorgordijn in het stadium dat volgt dit stelt men zich voor als voortzetting als bestendiging van roerloos weten ter kennisgeving, zodat sprake is van bevaarbaarheid als bewijs van zichtbare verte want daar omzoomt verstrooid licht de bosrand priemen goudgerande wolken in het zwerk langs…

Dan kun je alle golven in het leven, al is het soms wel met een traan, bevaren.…

Als wij een bezoekje aan hem brachten, kon je metéén, een zeekaak van hem verwachten Hij had alle zeeën reeds bevaren en als wij aten van zijn vette soep, vertelde hij spannende verhalen Hij vertelde over zijn zeemanzijn en over de oorlog, welke ik hier niet kan vertalen... Terwijl hijzelf acht kinderen had...…

Ik wil met je mee om de hevigste stormen te bevaren, dit alles is onvoorwaardelijk, zonder mitsen of maren. Ik wil er voor je zijn om je te begrijpen en te kennen, je verdriet te laten delen en zonodig ook om je te verwennen. Ik hoop dat je nu beseft dat je nooit meer alleen zal staan, in welke situatie ook heb je iemand achter je staan.…

De zee van liefde die ik vaak bevoer en altijd vol genoegen heb bevaren, met smaak en een gezonde drang op ’t roer, in nachten die vervuld van hartstocht waren en die ik met een heerlijkheid ervoer, zal ik voor altijd in mijn hart bewaren.…

geef mij het vergezicht bergen die beklommen zijn ravijnen rotsen scherpe kammen zonder middelen met blote handen ik wil de wereld aan mijn voeten zien geef mij horizonnen oceanen die bevaren zijn zeeën engten en rivieren met schepen groot en klein ik wil verten in mijn blikken zien geef mij liefde verdrinken in je ogen het zachte kussen…

karpers zoenen aan de vijverpond traag bevaren gouden schubben met open mond de cirkels rond tot malse regen kringen maakt van rimpels die weg deinen een houten bank staat eenzaam leeg als 't paartje is verdronken of schuilt het onder bladerdak al weer met open monden tot mijn bomen kruinen buigen en stille regen mijn verdriet…

Als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder bloesem van de vlierstruik ruiken we adem van zomerse wind zonder verstandelijke conflicten of kleerscheuren van liefde graven we rivieren om te bevaren onze jeugdigheid en eerlijk streven begraven we liefde om te bewaren als een schat…

hoeveel talen je ook hebt leren spreken hoe ver je ook reist hoe groot ook de wijsheid die je ermee hebt bereikt ooit zul je ervaren na alle wereldzeeën te hebben bevaren dat je aller diepste gevoelens voor altijd daar gedijen waar ze oorspronkelijk ooit thuis waren want wat is gebleken je oren kunnen alleen daar de waarheid…

Er zijn nog zoveel waat’ren, die ik nog bevaren wil.…

We zijn niet meer zoals we waren en komen terecht in rustiger water, hoeven het snelle niet meer bevaren en het vroeger nemen we mee naar later. We worden ouder, de jaren gaan tellen. de jonge generatie komt achter ons aan. We hebben elkaar nog genoeg te vertellen en hopen nog veel jaren verder te mogen gaan.…