inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.287):

Een grond van waarheid

Dit land is de oever
van leed, liefde en lange vluchten.
Van verscholen foto’s en brieven
die in metrisch getij verzuchten.

De bodem onder mijn voeten
stroomt lijfelijk binnen.
Ik voel mij bevaren door het landschap,
bezwangerd van getemde zinnen.

Het land is bedekt door
een luchtige deken.
Opsnuifbaar van aard,
voelbaar als kloppend levensteken.

Een stem lijkt te rijzen
uit diepe gronden.
Ik nam je mee
als mijn voeten lopen konden.

Schrijver: Iniduo, 8 maart 2013


Geplaatst in de categorie: landschap

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 191

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
K.Borgdorff
Datum:
16 maart 2013
Een evocatief gedicht. Nergens onzinnig.
Laatste regel is sterk. Kun je mee voor de dag komen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)