Alle inzendingen over bewaakt

Hij lokte haar met sterrendromen en vuurwerk in een leeg heelal tot zij tenslotte viel voor zijn komeet en hem verlustigd traag besteeg nu baart zij daaglijks sterrenregens en voedt hen onderweg met altijd verse melk hij bewaakt zijn kleine sterren spreekt hen vermanend toe als zij uit hun baan willen gaan blijf altijd weg van het zwarte…

verzien wordt genood; waar de wind nog vrijuit waait, wasgoed aan de lijnen zwaait, zonlicht blauwe broeken aait; waar men ruimtelijk geniet, 't platste platteland beziet, 't allerhollandste gebied; waar nog menig monument als historisch element spreekt van vroeger bouwtalent; waar het land het water raakt, dijk of duin ons trouw bewaakt…

Een sjeik bezit een harem vol ~vriendinnen~ die door een forse eunuch wordt bewaakt. Al lopen al die vrouwen poedelnaakt, de eunuch zal er nooit een voor zich winnen. Met geen der vrouwen gaat hij tussen ’t linnen; hij zorgt niet voor een ledikant dat kraakt.…

Er is toch al genoeg geklaagd In hekeldichten, afgezaagd En met de grond gelijk gemaakt Is er een god die ons bewaakt Behoedt voor liefdesdichterskwaal En treurzang waar ik zo van baal Hun lief en leed in rijm verpakt Dat 't best met gum dient uitgevlakt Bad Poetry, Bad Poetry  De Dag van Slechte Poëzie Ik denk dat ik vandaag verzaak…

dak of hoge tak wel tien keer per dag, alle zomerdagen soms roept hij dwingends, dominerends een haantje is hij dan maar plots weer teder 'k probeer zijn fluit te snappen wie hij in de verte hoort hem antwoordt, met liefde aan wil pappen hoe hij zijn riedel voltooit in stappen, verleidt, zijn gebied afbakent met zijn roep of zingt, bewaakt…

Vermoeid het gezicht gedrapeerd langs zijn ogen verdronken in het conformisme van belang de automatische handeling voorspelbaar bewaakt onbewust de verdringing verlangen snakt naar zuurstof aan de oppervlakte even verdwijnen kringen op het water klamme, warme, drukkende stilte storm, zomerbui van aaneenrijgende dagen de grond hard, geel,…

In de verre verte verdwijnt het licht Duister en donder komen snel heel dicht De boom kraakt, jankt, hij lijkt bedrukt Het laatste blad wordt losgerukt Langzaam dwarrelt zij naar beneden Wat is die eerste lentedag lang geleden Geen enkel blad wordt ooit nog zo volmaakt Fluistert de wind die het afscheid bewaakt En nu het blad haast ongemerkt…

Ik word daar door een draak bewaakt, Door Vader ooit eens kwaad gemaakt. Geen draak wordt ongestraft bespot. Ik treur des daags soms om mijn lot, Als ieder die naar vrijheid haakt, Maar als de avondkilte naakt Is de verwarming nooit kapot.…

Denkend aan haar aan haar edele gebaar Het gebaar waarin alles bestaat Alles dat leven de moeite waard maakt Alle gevaar laakt Alle codes kraakt Alle onrecht wraakt Het geluk voor altijd bewaakt Dat is zij in haar onvergankelijke schoonheid die daarmee deze simpele sterveling bevrijdt Naar de onvindbaar geachte bron leidt van existentiële…

Schrijft u links, schrijft u rechts, Schrijft u in het midden Van uw eigen cabine The entrance forbidden Bewaakt door een schildwacht Een links en een rechts Een die op u lijkt U aanbidt en begrijpt De ander een deurpost En toegang gelijk Tot uw privé retraite Uw schrijfparadijs U sterft van de koude In 't Huyze Behouden Als op…

zitten zoon, dan zal ik je vertellen hoe koud het was, hoe ongelijk de strijd je vader was tot sneuvelen bereid de dorst en honger waren metgezellen de Russen waren eens ontzettend felle en wrede communisten, zonder spijt bedreven zij een krijg van haat en nijd bloeddorstig, klaar om koppen te gaan snellen je vader heeft de oostgrens toen bewaakt…

Ik had voor mijn dwaze gedachten Het graf van mij dode bewaakt. O droom, die ik heden droomde, Wat hebt gij mij nú gedaan? Gij liet de gedachten binnen, Die nooit mochten binnengaan! Gedachten, o valse gedachten! Toen zijt gij verraderlijk zacht In ’t duister naar binnen geslopen, Gelijk een dief in de nacht!…

Wat begrijpt de mens ten diepste van de puurheid van de ander wanneer het om oprechte liefde gaat waarbij met diep respect de reinheid wordt bewaakt, wie kent de wreedheid van de pijn waarmee de scherpe tong meedogenloos verwondt, het scheuren van het heilige dat zo eerbiedig werd gemeden?…

Je mag haar wel maar kent mij niet Ik ben het spook dat in je huiskamer de spulletjes verplaatst - het oog dat door de bolle lens je buurt bewaakt Je kent me niet Je noemt me Igor Ik woon drie straten verderop en rij altijd om zeven uur met een Kadett de wijk uit naar mij werk - de rol die ik vervul als held als wolf tussen de schapen…

Noem me Anna en ik ben gewoon de buurvrouw die gelukkig zwaait als ze een taart bakt of de hond uitlaat Je mag haar wel maar kent mij niet Ik ben het spook dat in je huiskamer de spulletjes verplaatst - het oog dat door een bolle lens je buurt bewaakt Je kent me niet Je noemt mij Igor Ik woon drie stralen verderop en rij altijd om zeven…

ware beeld van hoe het gisteren was geweest de tafel had een feestelijk kleed drank en geurende gerechten werden er rijkelijk geserveerd stil kerstmuziek op de achtergrond en familie maakte het feest compleet ik herinner mij nog de kerstboom in de hoek versierd met knipperend licht en witte ballen zijn stoere takken zwaaiden in het rond bewaakten…

naast me in de trein Heel lucratief 2 a 3 ton per jaar Ik vroeg: da's veel geld voor kippen En je had er maar een paar Ja, zei hij, niet zoveel 3 in Groningen en 2 nog hier Een leuke hobby Gewoon voor me plezier Ik informeerde naar het ras Hij zei: Aziaat en Oost-Europees En bovendien haast naakt Ze dragen ook geen veren Maar worden wel bewaakt…

Wat in het Testament niet wordt vermeld Is hoe de kribbe Op een onbewaakt moment Door een hoeftrap van de os kantelt En het omzwachteld Kind Over hooi en drek en haver rolt Het moet geheim blijven Streng bewaakt door een kobold met brokkeltanden Het rookgordijn dat over de schandvlek schoof Voedt het raadsel Misschien was het maar een luchtspiegeling…

de schaduw heeft de vlakte niet verlaten hij schrijdt er alle dagen ijzig rond verbonden met de uitgeputte grond hij kent er alle kuilen, alle gaten bewaakt door vreemde zielen van soldaten herstelt de eens gevreesde mastodont van letsel opgelopen aan het front hij schrijft opnieuw, bij maanlicht, zijn traktaten argwanend schuwt hij alle…

Paddo’s die kunstmatig zijn gedroogd Blijken voor de rechter illegaal. Nederland is niet zo liberaal Dat iets onschuldigs zomaar wordt gedoogd. Of zou de rechter soms op Volkel doelen? Daar kweekt men hemelhoge paddestoelen.…

Ooit stopte bijna niemand meer bij 100 En kwamen er wat kilometers bij Nu staan de winkeldieven in de rij En wordt de steelconstructie thans bewonderd 5 items, zo divers, da's even wikken Nog lastig om er eentje uit te pikken…

liet zij zijn woorden rijmen zette hij zijn masker af In het kuiltje van haar wang verborg hij honderd kussen terwijl hij ondertussen haar er nog duizend gaf In het kuiltje van zijn hart koestert hij zijn dromen is blij en ingenomen met wat hem overkwam in het kuiltje van haar kin vergeet hij alle zorgen denkt even niet aan morgen bewaakt…

Nog verder draag ik mijn verleden het weelderige riet in waar de mandjes groeien bruinverpakte gorzen de wacht houden over elke doodgeboren lentemorgen en vroege klanken stroomopwaarts de eerste zon ontmoeten Een rapsodie in tegenlicht bewaakt de ijle dijken in de laaghangende kilte trek ik mijn rietkraag verder op buitendijks wachten…

Wie houdt de wereld in stand en bewaakt? Is het mensenwerk, die schitterende sterren? We mogen geloven in Gods grootheid Hij was en is, en zal eenmaal verschijnen Dan zal alle kwaad en onrecht verdwijnen En zullen we getuigen van Zijn heerlijkheid.…

Dit is de dag die God heeft gemaakt Vandaag mag ik weer met Hem leven En mij geheel aan Hem toevertrouwen Ik weet dat Hij mij draagt en bewaakt. Dit is de dag die ik blij mag begroeten Elke morgen en elke dag is nieuw Waarin ik leven mag uit Gods hand En mijn medemensen mag ontmoeten.…

Zwartgekleurde zilverdeeltjes omgezet in sepia Een ruïne onder wolkendek op ruige, vormeloze grond Hoewel amorf, glooit soms gesteente heel bescheiden als jonge buste koersend op 't mooi gewelf Sepia qua kleur maakt herfstig zon verlicht opeens veel minder waar contouren zich scherpen De binnenplaats wordt streng bewaakt door een gebeeldhouwde…

We liepen wat bij Delft en Overschie langs paadjes tussen knusse huisjes vol snuisterijen en verborgen ongeluk in de verte de snelweg door het water in de mist was er opeens een doberman op ons pad vol hysterisch blaffen hij bewaakte een terrein en we zagen wel dat hij dat moest geen stil geluk bijna opgevreten liepen we er…

Bewaakt in een omlijsting met goudblad antiek gevormd belicht door sterren drijft jouw passie nooit weg zoals mijn droom jou markeert met het drijven naar het licht bevestigen contouren van jouw silhouet mijn leven nu wat door jouw respons mijn poëzie illustreert.…

Het woord is onverwoestbaar gestort, aangeveegd en bewaakt het heeft puisten en poliepen van keien en bomen geëffend neuzen rechtgezet en oren gewassen met regels en schaamte want niemand mag verdwalen daar is geen plaats meer voor in de Straat van het Volk want het Boek der Veranderingen leert dat er niets valt te ondernemen bij verdeeldheid…

Op deze globe, heel lang gelee waren adam en eva slechts met twee ze hadden niemand behalve elkaar en opeens was die enge slang daar Hij bewaakte een appel, met zijn lijf ze konden ‘t niet laten buiten kijf namen een hap, gedaan was de rust nog voor ze elkander hadden gekust.…