inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.293):

Spionnenlied

Noem me Anna
en ik ben gewoon de buurvrouw
die gelukkig zwaait als ze een taart bakt
of de hond uitlaat.
Je mag haar wel maar kent mij niet
Ik ben het spook dat in je huiskamer
de spulletjes verplaatst -
het oog dat door de bolle lens
je buurt bewaakt
Je kent me niet

Je noemt me Igor
Ik woon drie straten verderop
en rij altijd om zeven uur
met een Kadett de wijk uit naar mij werk -
de rol die ik vervul als held
als wolf tussen de schapen
Ik ben niet bang
maar als je slaapt
sta ik bewogen door het vaderland
soms huilend in je achtertuin

----------------------------------------
uit: 'Hollands maandblad', nr10 2011.

Schrijver: Pim te Bokkel
Inzender: lvv, 23 april 2013


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.357

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
11 mei 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Schitterend gedicht geschreven, als het zuiverste kristal!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)