Alle inzendingen over bewijs van bestaan

Een ziel die kan zien die zal komen en weer zal gaan zo'n ziel zal misschien nooit ophouden met dromen en zal verder willen bestaan.…

ik dacht er moeten woorden voor bestaan dus zocht ik in mijn diepste diep naar woorden voor een zin maar hoe ik zocht en wat ik vond... een einde noch begin…

Niemand had zo voor deze taak kunnen bestaan. Niemand!…

Heeft u ook zo’n tekort Aan ondersteunend support In het bijstaan in uw bestaan als u bent ingestort. Je zult het maar willen geloven, Ondersteuning komt van boven.…

zingende stemmen zo snel gaan ze en dan weer zo langzaam elke stem elke toon vloeit in een andere bevestigt ons bestaan maar lost ons ook op in het al…

Er bestaan dichters die het dichten laten wanneer zij vrij willen zijn.…

Wat er was Houdt niet op Te bestaan in Mijn gedachten, Kan maar niet Zo ver komen Om het los te laten - Vannacht heb ik In mijn droom Vrede gesloten met mijzelf, En aanvaard dat wat was Niet meer aan te raken is, Want het was, het is geweest…

jaloers, want zo vertrouwd, zoals jij rouwt om een ander moet ik soms ook doodgaan, niet bestaan voor tranen die je huilt niet om wat was boven mijn as als voor die ander?…

Wat nooit bestond, laten bestaan. Wat onbegrepen is, begrijpen. Wat blind is, laten zien. Wat bedekt is, ontdekken. Wie dood is, tot leven wekken.…

Opnieuw is er een dichter doodgegaan zo rauw zo grof, zo ongesensureerd, zijn werk zal tenminste blijven bestaan hij stierf, zoals hij wilde: niet verkeerd.…

Je hebt jezelf weggegomd zo was je er zo een schaduw van bestaan met het ondergaan van de zon neem je plaats op mijn papier ik geef je dan woorden die ik nooit van je zal horen.…

Door het realiseren van een hemel in de heel gewone dingen van ons dagelijks bestaan geef je zin aan het leven zonder ver weg te hoeven gaan.…

hoog boven me hoor ik de kraanvogels ik zie de wereld ik hoef niets te zeggen als de eenzaamheid hart van het bestaan me in alle rust overvleugelt…

Spinrag lijkt het wel dansende derwisjen in de vervoering van geloof draaien en draaien naar waar begin en einde ophouden te bestaan…

Tussen geboorte, dood en heelal speelt onze leeftijd zich af. Al wat leeft is sterrenstof. Beleven we leven als ruimte? Als bewustwording daarvan? Als beperking. Als angst? Als creatieve liefde? Wie durft kiezen? Voor wie we zijn. Voor elkaar.…

met als doel na de dood eeuwig te leven Mocht er dan toch een God bestaan is het dan erg om dood te gaan? We zullen het pas weten op het moment als de poort wordt geopend naar dat andere bestaan Soms is het niet te bevatten want het blijft een mysterie of er leven is na de dood...…

Niets heeft kunnen vermijden dat in het begin van alle tijden Adam en Eva niet voor bij de gevolgen konden gaan; en het lijden van alle tijden deel ging uitmaken van het menselijke bestaan. Sindsdien oogst de mens meer dan eens de zure appel van zijn bestaan; maar vindt iedere man in zijn vrouw een reden om verder te gaan.…

Het trio Marga, Patty en José, Dat schaars gekleed uitdagend stond te springen, En ronduit zong over de stoutste dingen, Heeft er geen zin meer in en stopt ermee. En toch, na ‘Yes I Do’ en ‘U.O. Me’, Was ik beslist in Luv’ op alle drie.…

Ze zijn er weer! De pakjes uit mijn jeugd Goudappeltje en Appelsientje kwamen Als vintage in de supermarkten samen Hoe heerlijk toch, zo’n schap vol kindervreugd Nou ook nog Pompelmoentje en Fruitdruifje… Ik krijg haast zin, joh, in ‘n mieters fuifje…

ik ken je niet, maar ik zou je Odeth willen noemen je wordt gedragen door velen vaandelend hoog noemen zij jouw namen gaan voorbij aan de pijn die jij onmiskenbaar lijdt ik voel slechts Odeth die mijn bestaan niet belet zij is de stille kracht die mijn leven verzacht…

Ik hoorde stemmen van een vreemd bestaan, Rondom in duizend geheimzinnigheden, Géniën voelde ik zoetjes tot mij treden En schuw op donzen voetjes henengaan... Ik weet niet - zeiden zij wat zal vergaan? Spélden zij wat daar kome na dit heden? Brachten zij tonen uit een vér verleden? Ik weet niet - of was alles droom of waan?…

Er is in jou een ruimte Met planken vol verlangen Een kamer die niet op slot kan Daar waar je ziel woont Dat is de ruimte waar jij Jezelf en God ontmoet Bron van geloof, maar ook van kunst Ruimte waar vanzelf muziek gemaakt wordt Jouw leven, jouw ruimte, jouw eigen Zelf, dat wat jou tot jou maakt Ziel ook die kwetsbaar is, die niet…

zachte rust ogen sluiten nog de morgen buiten gedachten zijn met slaap gesust het kind speelt in je dromen zijn lach op je gezicht je haren glanzen nog wat vochtig in het eerste schemerlicht ik neem afscheid van ons samen kus je zachtjes zal nu gaan wij gaan de uren van de dag verbazen ik steel vast tijd voor ons bestaan…

mocht het waar zijn dan hoop ik dat een vriendschap als deze blijft bestaan…

Ik trek me terug in de duisternis, waar eenzaamheid en verdriet mogen bestaan. Ik ben mijn houvast in het verleden kwijtgeraakt, durf mijn kinderjaren niet herinneren. Op de rand van gisteren en vandaag bouw ik een leven op een berg van tranen, eigenaar van mijn bestaan.…

nooit zullen de Afrikaan en de West Europeaan een zijn de Rus en de Amerikaan geloof me er zal voorlopig nog lang afstand tussen hen blijven bestaan nooit omarmt de Jood een Palestijn ook tussen man en vrouw blijven ze bestaan – verschillen zelfs als beiden ze overbruggen willen slechts af en toe zullen ze versmelten maar als de zeis komt…

voor altijd mijn hartendief maar jij besliste anders je had alweer genoeg van mij ik moest maar weer eens gaan ik hoorde niet thuis in jouw vredige bestaan de eeuwige vraag die altijd zal blijven bestaan.......... wat ging er mis ? wat heb ik jouw misdaan ?…

de uitgang van m'n huidig bestaan! Zal het wel of niet bestaan Misschien moet ik niet gaan zoeken, is het er altijd al geweest... dichterbij dan mijn genoegen... en heb ik het enkel maar gevreesd Toch loop ik onvervuld m'n leven door, zonder schuld en krijg gehoor!…

eindeloos lijkt mijn straat in gezichten herken ik lichtjes die vallen als regendruppels tegen mijn raam er bestaan geen regels voor dit hier dit bestaan geen naam kan ons helpen op weg in een baan die wetten en instanties begeleiden langs gangen vol regels ik tel mijn dromen nooit meer die tegels die ik schilder in elke willekeurige kleur…

We leiden in eindeloze ontkenning ons rusteloos bestaan, zonder gewenning aan verveling. Het eeuwige smachten naar meer. Al die slapeloze nachten weerspiegelen dwangmatige verkenning naar zingeving van dit bestaan. Verlenging van inzicht hoe nutteloos gedachten zijn, gezien in het licht van het einde dat zo duister is.…