Alle inzendingen over bewonderd

Ervoor gemaakt om bewonderd te worden door de ogen van het algemeen. Enkel één zou ik graag bezitten. Maar die te plukken is ongevoelig; is een blind gaan van een mens met een hart van steen. Laat haar staan op haar plek op de aarde. Als die zeldzame orchidee.…

Ze bedoelen het goed maar het is moeilijk om gezelschap te zijn en zelfs dan ben ik alleen zonder jou morgen kom je misschien nooit meer thuis uit het ziekenhuis Ik heb geen rust buren bellen aan tussen de bezoekuren ze willen iets doen en iedereen vraagt antwoorden die weer een dag geruststellen Ik word bewonderd ik ben…

Zo laat laakt de zon het droom verwelken kinderstemmen, voldoende geroezemoes en groentesoep gesmokkeld met twijfel het schip gevoelens vaart nu het innerlijk kind langs de herfstbomen naar novemberhaven waar tussen roeiboten, een vreemde visarend groene ogen in droom bewonderd falen in het zadel van de cowboy in de wind onder wolken, zon…

Het door heel de wereld bewonderde ronde steentje uit de oesterschelp wordt telkens genoemd om allerlei pracht te roemen de smetteloze kleur wit velden vol zonnige dauw schone lieftallige vrouwen meesterlijke kunstwerken mogen zich verblijden met die lovende naam wie wenst dit woord van grote eer te schenken aan de bescheiden reine…

Zo mooi koper glinsterend als het licht met voor mij uit een rode loper mijn eigen doel al in het zicht Zo bewonderd wereldwijd verworven en nooit van mensen afgezonderd of ooit eenzaam rondgezworven Zoveel verdriet donker en in het nauw er is bijna niemand die mij ziet wat eigenlijk wel moeten zou Zo geschrokken een ieder was verstoord…

Kon ik Oma nog maar zeggen hoezeer ik haar bewonderd heb herinner me een kriegelige snauw uit een onbezonnen kinder-klep. Kon ik Oma maar even vragen hoe zij mijn ikheid ervaren heeft heb ik haar vroeger pijn gedaan of heeft ze het als normaal beleeft. Zeg Oma, ik heb zo'n schuldgevoel maar ach, U weet wel wat ik bedoel.…

dansen de elfen dit herfstig lied en zweren bij groen geel bruin en vurig rood dat tussen nu en elke nieuwe zucht de schoonheid van het blad bewaard daar soms, een enkele keer - al sloffend door een krakende zee - er nog één hangt trillend in zijn naakte zelf maar volmaakt is wat de wandelaar raakt, verblind of bijna achteloos bewonderd…

hij zag de winter bloeien in de eerste sneeuw zij hoorde schotsen breken in de donkere schuif van kruiend ijs de nacht gaf amper nog zijn korte sombere dagen prijs hij wist de sterrenhemel bewonderde de klare maan maar zachtjes kwam het fluiten van de vogels aan een prelude van de lente toe hij zomert al in licht en warmte…

Ik knik vol spanning Voel vlinders In mijn buik Je streelt mijn voet Aait de laars Ruikt het leer Bewonderd De prijs was Natuurlijk veel Te hoog Dus liet ik het hierbij…

Dwars door de muren rond mijn hart kwam het binnen met een stormram pure liefde van een klasse apart die al mijn gevoelens in beslag nam Platgewalst en volledig overdonderd maakte deze inslag plots alles stuk als onder hypnose door mij bewonderd vragend wat ik moest met al dit geluk Ik heb me er hevig tegen verzet dat bleek zinloos geweld…

Terug dat eindeloos wachten, onaf- gebroken, aan één stuk door, bang om je plotseling te verliezen zonder enig afscheid genomen te hebben; die gewéldig stoere grijns nog eens bewonderd te hebben en je geflirt knipogend op te nemen.…

ze waren vanzelfsprekend de woorden die wij altijd hoorden toch hadden zij iets unieks dat alleen jij als herkenbaar authentiek toevoegde uit duizende modulaties koos jij je eigen variaties op het gesproken woord wij hebben de schitterende pareltjes uit jouw woordenschat al bewonderd en genoten de couleur lokale heeft haar…

We hebben je enorm bewonderd. Het was zwaar voor ons allemaal. Maar ook was het fijn in je eigen omgeving met ons om je heen. Zo had je het gewild en zo is het ook gegaan. Tot op het laatst maakte je alles bewust mee. Ook deze dag heb je voor een groot gedeelte zelf geregeld. Dat is ook wie je was: altijd de touwtjes in handen hebben.…

Genietend van de schoonheid de schoonheid van de natuur vraag ik me af waarom heb ik voorheen dat mooi niet gezien waarom heb ik voorheen dat schoon niet opgemerkt hoe komt het dat ik niet eerder die pracht heb bewonderd, de grootheid, de glorie, ik ben overdonderd van de kleurenpracht alles wat rijpt en openbloeit alles wat stijgt en hoger…

bekijk me dicht op de huid: ik zie er levensecht uit wat voor hoed ik ook draag wat mijn wensen daaronder ook zijn In het duister tast ik in mij naar wie ik ben, luisterend naar mijn lichaam dat slecht te verstaan is Het wil eten en streling genieten, ja genieten wil het, van muziek en aandacht en van de wetenschap nodig te zijn, bewonderd…

Chrislaure werd daar diep bewonderd en bij het derde hooggeheven glas zong iedereen hoe mooi ze was.…

In het bewonderd worden om de glamour van een mooi zijn, die voor een even niet aan een twijfel lijdt. Die voor de schijn van het tijdelijke in een zelfverzekerdheid verkeert. Die zolang waarde heeft als de uiterlijke houdbaarheid door een ander wordt gewaardeerd. Schoonheid in kwetsbaarheid is als de vlinder van één dag.…

het leven stilt waar bomen in skelet nog rillen onder de noordooster vlokt zacht de eerste sneeuw zij dartelt in het luchtig vallen op de koude schrale wind bewonderd door een spelend kind haar lach brengt weer de vrolijkheid in een witte wereld terug waar stilte van de schepping heerst in het wissen van de sporen zal de winter…

Het denkerswerk vol zoeklust der bewonderde wijsgeren schrijvers en hen die met getallen hun kunst tonen geniet dikwijls meer achting dan het nuchtere spreken en handelen dat men ziet bij arbeidende mensen of zwoegers die de grond bewerken God verspreidt zijn zegenbrengende geest over veel verschillende bezigheden geboren uit noeste handen…

ik heb altijd de zachtheid in je blik bewonderd voor het stille mededogen in je ogen heb ik diep gebogen jouw gezicht openbaarde het stukje hemel waar ik heel graag zou willen zijn of waar ik naar toe op weg wil gaan als bestemming in de altijd wederzijdse spanning van samen zijn lijkt verwijdering vaak opluchting door…

Terwijl ik diepzeeduikte in de Rode Zee zwom ik opeens langs jouw kleurenpracht op land had ik al diverse papegaaien gezien en bewonderd, maar diep in de zee nog nooit het leek wel een LSD-trip en je knipoogde naar mijn verbaasde gestalte in glibberpak je leek wel een levend schilderij van Monet en ik wilde je dolgraag stevig omhelzen…

atelier te nemen de grote weide wereld ik sta nu op eigen benen geen kunstzinnige kritiek nodig van mijn moeder de verzekeraar of van hem de verloren/ verstrooide kunstenaar zijn kleuren bevallen mij wel het is een deel van mij maar bij het ontdekken van het mystiek vervallen die kleuren heel snel ik ben nu een kunstwerk en ik wordt bewonderd…

voorzichtig omwikkeld van roze gesponnen draden overgoten door zoete verlang-gedachtjes besprenkeld met een vleugje liefs zo niet meer te versmaden groeit het stokje naar suikerspin vol en begerenswaardig door lippen bewonderd geraakt en gekust als een koningin in kostbare stilte zo stapje voor stapje gedrenkt in kermiskleuren geproefd…

Het water dat langs haar lichaam gleed was aangenaam koel de dag was druk en heet geweest en ook nu in de avond was het nog zwoel Hij vroeg met zachte stem of hij haar haren mocht wassen … Ze probeerde niet om haar lijf te bedekken zonder schroom bewonderde ze ook zijn naakt zijn…en dat hij naar haar keek vond ze fijn Wat een heerlijke…

Tevens je loodzware, onvoorstelbare uiers presenteren, alsof het de kroonjuwelen zijn, die ik in Londen heb bewonderd. Model ben je of model ben je niet. De kaasschaaf kan je proporties ook niet recht zetten en onder in je schoongewassen string zit de mitrailleur, waarmee je alle armen op aarde uit de weg schiet.…

ik herken de sporen in het akkerland de ijskoude winter die er heeft gezaaid ze droeg koren, tarwe en werd verfraaid nu heeft ze alleen hem als onderpand in haar kamers huist men al dagenlang waar geveegd werd op het vergane tapijt dat mossen, en menig paddenstoelen slijt en dichte mist had als enige behang mistroostig oogt mijn bewonderde…

een sierlijke zwaai beeldt de onvatbare vrijheid tussen wolken en schuim van het gladde lijf daalt sidderend zoute nevel waarin dwergregenbogen vluchtig de lichttaal spreken die eens meehielp de aarde tot leven te brengen nog in de verste toekomst het heelal zal doorklinken speelse ongedwongen eer aan de reuzen der wereld -steeds bewonderde…

jij hebt mij jouw wereld laten zien die aan de binnenkant van je ogen nadat ik al zo lang vorm schoonheid en kleur van buiten had bewonderd vaak opende je al in oogopslag liet mij de fine fleur van het moment subtiel genieten maar het echte beeld dat op je netvlies is geëtst was voor mij nog heel lang privé jouw wereld…

Soms voel ik me een vreemdeling in de nacht herinner ik mij verloren liefde, vergeten vriendschap namen van diegenen die ik ooit bewonderde maar uit het oog verloor in een onzichtbaar land dansend op het maanzand van een verstrooiend strand soms zie ik ze terug en spreek ik uit wat ik niet durfde zeggen in de werkelijkheid zwijg je niet…

Ik heb mijn moeder naar een museum gebracht waar zij door tallozen zo mateloos bewonderd wordt dat zij haar soms met zoutzuur naar het leven staan. ---------------------------- uit: 'Wijvenheide', 2012.…