95 resultaten.
paasdag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 176 in den beginne
was er alles
overweldigend het bladerdak
der subtiele bescherming en dan
de zon erdoor
in den beginne
sloeg de slang zijn lijf om
ruwe schors, de stamvader werd
stil
op het laatst een aardkorst
kil vanonder grof geweld
en duizend gele bloemen, vastgesteld
op slechts die éne dag
het mag een feestdag
heten…
Kamp-Vught
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 74 Laat hier de aarde ademen
laat de helden rusten
na hun laatste benarde uren
Geef dit beladen landschap ruimte
bied een bladerdak
voor vogels in de nacht
Laat rozen bloeien voor hen
die het leven lieten voor
jouw vrijheid en die van mij
Bied hier de aarde adem
laat hier de helden rusten
uit eerbied voor hun moed…
aarde
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.032 beetje
elk voetspoor mijn gehechtheid
bij elke stap de gedachte
hoe duizelingwekkend je
aardigheidjes mij aantrekken
met spreidarmen vang ik je walswind
je stof uit rulle grond gewaaid
poedert mijn gezicht
onontkoombaar is de terugkeer
naar mijn gang van kruipen
met opstand en verval
beetje bij beetje kreukel ik
verpakt onder jouw bladerdak…
terugkeer
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 774 beetje
elk voetspoor mijn gehechtheid
bij elke stap de gedachte
hoe duizelingwekkend je
aardigheidjes mij aantrekken
met spreidarmen vang ik je walswind
je stof uit rulle grond gewaaid
poedert mijn gezicht
onontkoombaar is de terugkeer
naar mijn gang van kruipen
met opstand en verval
beetje bij beetje kreukel ik
verpakt onder jouw bladerdak…
Uit zilveren schalen geschonken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 219 Zou je mij willen bewaren
in het licht
van ontluikende ogen
in herinneringen aan
verstilde schoonheid
van een verlate schemer
als het avondrood
overgaat in nachtelijk blauw
en ik je mijn lang vergeten
brieven ongelezen laat
onder het bladerdak waar ik je
mijn hartenklop ontvouw
zullen we dan onze zielen
verstrengeld laten opgaan…
Zonder schroom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 176 kom schuilen
onder het bladerdak
loop met mij het schaduw pad
weg van het helle licht
dat genadeloos
je zorg en pijn beschijnt
een kleine pauze
op een omgevallen boom
samen praten zonder schroom
in delen vallen
lasten van je schouders
die doodmoe van het dragen zijn
met een gestrekte rug
weer terug in het licht
waar de zon schijnt…
onder een oude plataan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 een oude plataan
duizend slapen verder
op losliggend schors
ontwaken we onder
het bladerdak van
een oude plataan
een buigende tak
verwijst naar ons verblijf
vroege ochtendregen
brengt het blad in
glanzende pracht
traag pas jij je hand
op een blad
parels op je borst
soms is het verleden
ineens overal
duizend slapen verder…
Vertraagt bestaan
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 133 fel breekt herfst
door het bladerdak
kaalt takken tot
een helder perspectief
weer zichtbaar is
wij hebben de
seizoenen geoogst
wachten tot ook
de laatste warmte
van zomer is gedoofd
nog trekken de
insecten hun eigen plan
gepareld hangen
webben als een
welkom voor gevang
steeds meer vertraagt
bestaan in korte dag
lomer wordt…
op de rand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 85 liggend onder een
schaduwrijke plataan
zag ik oogluikend
de vage contouren
van het wiegend
bladerdak
ik hoorde een haan
kraaien en ergens
blafte een hond
ik wankelde op
de luwe rand van
gaan of blijven
op de rand van
waken en slapen
zweefde ik
de diepte in
waar morpheus
met zachte hand
het maanzaad over
mijn knikkebollend…
Bloedbaan
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 117 Aanschouw het geluid van stilte
en de geur van zwaartekracht, als
druppel leven uiteenspat op een
espenblad als ragfijne nerven mist,
de scherven worden opgedragen
als bloedbaan in een bladerdak,
waarlangs geen water is vermorst,
in toegewezen grond, waar de
moederkorst hem wacht, brak in
tot de natuurlijke schoot, de
toegang tot de…
Autisme en natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Kijk wat een rust het in zijn hoofd geeft
de wereld onder het bladerdak is magisch
de zon filtert het zonlicht prachtig door de bladeren
Soms als we daar lopen
doet hij zijn armen omhoog en vangt de stralen
en dan die bomen .......…
Lentelied
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 724 De hemel zal het water geven
zodat de vogels hun nest kunnen bouwen
tussen een groen bladerdak uitgevouwen.…
Als jonge loot
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 94 ik wilde hoogte
was altijd gericht
op onontbeerlijk licht
heb talloze keren
mijn stam gerecht
tegen constante wind
al als jonge loot
vocht ik met struiken
die woekerden in ruimte
groeide snel maar
werd afgevlakt door
een hoog bladerdak
toen ik dat overwon
kreeg ik als vriend
de warm stralende zon
heb nog geprobeerd
mijn bast…
Hartstochten
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 400 Heerlijk lopen struinen
Langs polderplassen
Door bossen en de duinen
Ongegeneerd staren
In hoge wolkensculpturen
Momenten, die onverwacht
Een eeuwigheid kunnen duren
Genieten onder bladerdaken
Nevel door de zon belicht, diffuus
Verdronken in ons samenzijn
Waar tijd, noch haast
Gelden als excuus
Bewonderen de spiegelingen
In het gladde water…
Liefje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 215 De zon morst warme stralen
door het dichtbegroeide bladerdak.
Een tropische vrucht; jouw rode lippen.
Een lichtvleugelig vliegje
landt op je perfecte borst
verjaagd door jouw lome handen.
Bevende handen vertellen woordeloze verhalen,
te angstig, te onzeker, te verlegen:
Liefje, Liefje, maak me los!…
Pinksterzondag
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 251 In de pinksterzondagzon
de tuinstoel in stand vijf
zie ik twee tortelduiven
in de linde
geritsel van het bladerdak
ze vliegen eensgezind
van boom tot boom
vanuit het lover verderop
klinkt zacht de roep
van nog een vredesbrenger
een hemels koor
mengt zich
in hun gesprek
ik hoor de merels
en een specht
de dame met de harp
speelt onverstoord…
Mos op kei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 eens geestesmoe geweest, nu voor eeuwig verlicht,
zij merken niets, de hoeven van de herten
op het bladerdak van een ondergronds kasteel,
onbewoonbaar verklaard, voorgoed de gordijnen dicht,
Godzijdank vrolijk lachend in vredige verten,
zijn ziel triomferend als bevrijde homoseksueel.…
Kersen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 512 In de schaduw van mijn boom
waar het bladerdak van hoog
door de zware zoete kersen
zongerijpt en voor het grijpen
liefdevol en zorgzaam boog
naar het kleine witte wiegje
het beschermend voor de hitte
voor het zonlicht uit het oog
en ik droomde van de warmte
tussen pitten van die boom
klaargemaakt de confituren
taarten etend zoet van kersen…
Sterfelijk?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 72 stromen van groene synergie
door de nerven van stilte
Van niets te leven dan
van de zucht naar die
waarachtige schoonheid
om in het tijdswiel van
de geaarde ziel tot
humus voor de toekomst
te vergaan
waaruit een
purperen maan
hem baarde in een
ultiem gedicht en
het daglicht baarde
in de fluistering van stemmen
uit het bladerdak…
Graspollen groeien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 Uitgekotst stukje stad
Verscholen onder zware,
Oude bomen die vrucht dragen
Waar het leven dat zich eronder
Afspeelt vruchteloos is geworden,
Bankje voor zwervers gemaakt,
Want zij slapen er 's nachts
En soms ook midden op de dag,
Beschut alleen door het bladerdak,
Omgeven door wiet en spuiten
Die ooit schoon geweest zijn,
Slapen…
Het werkelijke bestaan?
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 28 Van niets te leven dan
van de zucht naar die
waarachtige schoonheid
in het tijdswiel van
de geaarde ziel tot
humus voor de
toekomst te vergaan
waaruit een
purperen maan
hem uit het verleden
baarde in een
sacrale metafoor en in
het daglicht vergaarde
in de fluistering
van stemmenrijk en
vanuit het bladerdak,
van eigenwaarde…
- Nietszeggend -
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 144 nietszeggend en stil falend
warm en vochtig
wild als dieren, onwennig aangepast
aan het langzaam stervende bladerdak.…
Eenheid in de liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 142 Bij het vallen van de avond
wandelde ik langs de rand van het bos
met aan de andere kant de akkers
over een stoffige landweg
Ik wist niet wat mij bezielde
ik dacht na over van alles en nog wat
en liep verder, mijn lief, totdat
ik onder een bladerdak doorliep
Er viel een veertje naar beneden
het was een moment in de eeuwigheid
zo traag…
Fagus sylvatica (beuk)
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.000 Onder zijn dichte bladerdak
-hij heeft immers de tere huid van een felle
roodharige- moet je met praatjes niet
aankomen. Niemand wordt hier langer
dan zijn ontkiemen geduld. Enkel voor
vrienden wil hij wel wijken, maakt hij zich
smal.…
Boomleunen
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 659 Gras smaakt, het voorjaar proeft lichtgroen
boterbloemen smaken niet naar boter
en paardenbloemen niet naar paard
kabbelwater aan mijn voeten, in de sloot
kikkerdril drilt zachtjes, een karper
stuurt zijn rugvin door het eendenkroos
schitterschijn van de zon door wolkenwaas
en bladerdak van de oude boom boven mijn hoofd.…
Natuurgeweld
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 127 wekenlang zag ik ze bouwen
aan een nest van blad en tak
onder boom en bladerdak
jong geluk zag ik ontvouwen
achter raam sta ik te koken
ziet mijn oog bewegend klein
nattig zwart in haar domein
eierschalen zijn gebroken
maar zie hoe snel natuur ontdekt
een reiger nadert sluipt heel zacht
op lange poten dichterbij
en met zijn hals lang…
Heiderust
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 40 In alle rust momenten
Weten wat men wil en zal doen
De zon inwendig laten schijnen
Als zachtheid van limoen
Schaduwen van een bladerdak
Zon het tegenwicht belicht
Natuur spreekt de taal van het gemak
Verkleurend blad biedt warm tegenwicht
Zacht speelt het spel van de natuur
Als spinnen webben weven
Je gedachten aan droomland overgeven…
nergens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 nergens wordt het later
in de tijd die zich verhult
met omlijnde schaduw trekkende
bewegingen, een uitgewoonde
cirkel die september tracht te
ontwijken door de vensters
voor even te sluiten
het bladerdak ontrafelt
minitieus het ontsproten
jeugdig licht dat gespleten
de eindigheid voorziet van baldadige
invasies welke de chromosianen…
verlicht bos jij wat minder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 476 boom
in volle zomer
de zon sijpelde
in herfstig loom
kleurde later
nieuwe bladeren
de resten legde ik
voorzichtig aan je zoom
verlicht bos jij
wat minder
de wind geeft
weinig hinder
je stam is
sterk genoeg
mijn takken
hakkelen hun
weelde aan je groef
ik zie de
open plekken
waar het zonlicht
lijkt te lekken door
het bladerdak…
Karperzoenen
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 541 karpers zoenen
aan de vijverpond
traag bevaren
gouden schubben
met open mond
de cirkels rond
tot malse regen
kringen maakt
van rimpels
die weg deinen
een houten bank
staat eenzaam leeg
als 't paartje is verdronken
of schuilt het onder bladerdak
al weer met open monden
tot mijn bomen
kruinen buigen
en stille regen
mijn verdriet…