Alle inzendingen over blij

Een jongentje speels, gelukkig blij zo om de steen een sprongetje en stoepkrijt, kladderij denkt geen zorgen neefjes komen morgen bij opa oma in geborgenheid en altijd tijd genietend van hun beider sfeer zolderkamer amuseert en neefjes zijn kussenvechtend in slaap gekomen jongentje denkt geen zorgen maar groeiend naar volwassenheid…

het is al zo lang geleden dat sneeuwkristallen langs mijn ramen gleden dansend op wind blij als een kind in elkaar zachtjes raken spelend inhaken zij stralen licht in kristallijne weerkaatsing voor schaduw geen plaats in een gebeuren zonder haast terwijl zij vlagen op de mooiste choreografie lijk ik te smelten door de volmaakte…

je trippelt lichtvoetig blij over gras dat groen naar je lacht rondt borders streelt bloemen die bloeiend op je wachten geurt hen dichterbij wij prieelen tussen slingers herinneringen waar ooit ballonnen hingen met opschriften van toen nog is je jeugd onvergankelijk vitaal straal jij warmte en liefde naar ons allemaal laten…

de zee bedankt de wind blij voor de stilte hem gegeven zodat hij zich kan spiegelen de wind en de zee genieten mijn dank dat ik mijzelf zie samen wachten de zee en ik tot de opkomende wind de spiegeling breekt lucht wind en zee huilen druppels vallen op mij en bespikkelen de rimpels ik haast me naar jou in je spiegel bekijk je…

Na het afscheid besef je ineens heel blij dat het enige wat nog blijven kon is dat prachtige boeket narcissen… Je vrienden gaven je een portie Pure Zon…

Ik zie mezelf naast jou staan Mijn ogen stralen zo intens blij Jouw liefde maakt mij compleet Het enige wat nog telt zijn wij In jouw twee armen ben ik thuis Mijn ogen tranen gouden regen De glimlach om je mond zo zacht Bij jou kom ik de liefde weer tegen Ik zou voor altijd bij je willen zijn Morgen en het liefst nog vandaag Geluk verpakt…

nog houd ik de ballen van mijn eigen cirque du soleil hoog in de lucht volg kleuren en patronen nauwgezet in hun mystiek magistrale vlucht handen volgen soms verbolgen maar ook vaak blij het vangen en vergaren uit het diepste van mijn kunnen tover ik magie om toeschouwers het beste te gunnen zo leg ik mijn ziel heel kwetsbaar…

gerichte blik Die uitstraalt u en ik Blikken die elkaar vinden Handen die elkaar voelen Ogen die bedoelen Begrip dat groeit In een verbinding die bloeit En blijft groeien en boeien Niet slechts met eigen riemen roeien Maar op betere wijze bemoeien Oh Heren het is u en ik En wat minder uw genitale tik Of zo u wilt: u en wij Samenwerken blij…

hij telt met al zijn vingers lacht vriendelijk als ik iets vraag beantwoordt mijn groet als ik weer ga maar samen praten doen we niet meer hij kan geen richting houden in het sturen niet voortborduren in dezelfde kleur toch hebben wij een lijvig testament de fotodoos ons eigen monument in kijken lachen wij samen maakt ons blij…

Vooral de Kerst heeft zoveel contrast voelt feestvieren soms zelfs ongepast want elk gemis voelt extra zwaar juist als je blij moet zijn met elkaar Maar… als je met echte vrienden bent Is jouw leegte hen bekend Ze vinden het dan verrijkend fijn Als jij jezelf durft te zijn…

Daar dreef ze verder weg even ontroerd als blij. Hij bleef snikkend achter op de wal en werd schouderbreed getroost door de kapitein van het zusterschip: Stil maar, we vouwen wel een nieuwe, er is papier genoeg ...…

Jij gaf me meer, dan ik jou ooit geven kon, maar jij was al blij, op het dak in de zon. Jouw naam roepen kan ik nu niet meer, je herinnering doet nog teveel zeer. Alleen mijn keel kan ik nog schrapen, sinds jij spinnend tevreden bent ingeslapen.…

als een onstuimige godin lonkt ze mij ras naar buiten laat de aarde weer ontluiken tot een wonderlijk gezicht in haar zacht en fleurig licht laat ze vogels vurig fluiten jonge twijgen welig bruisen in geel en rood en hagelwit zo wekt ze met een blije lach mijn ooit verwaaide dromen van zomaar luieren in ‘t gras waar onder het ruisend…

jackpot, dildo, loterij bingo, bowling, standje vrij in de speeltuin of in bed overal alleen maar pret Brood is dood verveeld gekeeld en...iedereen nu blij? bloot en spelend vrij?…

Daar waar ‘k blij word van een bloemenhulde is deze krans me een doorn in het oog, pijnlijk strompel ik door het leven, geteisterd door gordelroos. Dus geen bloemen in een vaas, geen trotse pracht geschakeerd in vazen maar mijn ganse lijf met rode vlekken en vurige blazen.…

voetstap altijd ving in bekend geluid nog voelde alles vertrouwd ondanks donkergrijs in het vooruit het goot stil makend de sfeer veranderde snel naar kil en fel tijd had opgehouden te bestaan toen het hemelwater zich liet gaan zag de zondvloed komen als een zee die het land overstroomde wist de apocalyps nabij maar lachte blij…

meer aan schort zij hebben hun zielen beknot het speelse is verdwenen omdat het oude als verdienmodel veel te lang is blijven domineren in het heden het baasje spelen van de mensen is de bloemen gaan vervelen zij verloren de creativiteit van de beste te zijn in het onderling vergelijk ze staan met duizenden in de wei maar blij…

Nu al dit schoon voorbij is want tijd neemt liefde, vreugde, smart als elk van ons weer droef en blij is dicht aan een nieuw gevonden hart zal ineens alles vervagen bij ’t zien van dit vergeten blad, je zal weer dromen van de dagen toen we in elkanders ogen zagen, dat we elkaar zo hebben liefgehad. 2002…

Ik zit hier aan deze tafel tegenover jou ik kijk naar je en ik zie een mooie vrouw Ik kijk naar je gezicht ik laat niks merken maar je maakt me blij, en warm, hier van binnen en ik denk was jij maar van mij.…

ik heb eens een meisje gekend ze was mijn nummer 1 met stip ze zoende ongelooflijk hemels ik noemde haar 'mijn scharrelkip' trots op deze naam en blij pronkte ze als ware haar veren ze stapte meesterlijk elegant daar kon menig dame nog van leren ze had lippen als pure boter roomzacht, een goddelijk wonder ik wilde niet leven zonder haar…

gebed in je handen nog warm van vertrouwen wij kenden je diepste verlangen naar liefde en rust na een emotievol leven waarin jij alles hebt gegeven je ogen zijn niet gebroken je bent mee gegaan met je ziel na afscheid van ieder waarvan jij hield je bewaarde je lach als het laatste dat jij ons persoonlijk gaf bijna opgewekt en blij…

gezet haar rimpeloogjes glinsteren weer dertig en nog jonger zingt het hart opnieuw die aloude deuntjes van feest voor de deur zit ze voldaan een verweerd pijpje in de tandeloze mond te wachten op de komst van wie ze enkel kent uit horen praten over ze is niet boos noch verdrietig gewoon ietwat in verwachting zo hemelsmeltend blij…

ik zie de imposante rij het lijkt magisch realisme maar de bomen ruisen blij waar in een verre horizon licht en nevels schoonheid figureren leren witte wieven hun theater in het bos zoals elven feeën en kabouters dansen op het maanverlichte mos en kobolden smeden in hun grotten verder op nooit is de mens alleen er leeft in veel dimensies…

met sneeuwschapen bezaaid en krimpt in kille dagen die voor de helft in donkerte verzinken als aan de kim opnieuw een witte zon gaat glimmen en 't eerste licht wellicht de eerste krokus laat ontspringen smelt binnenin het winterschild kiemt weer 't kinderlijk verlangen buiten kleedt zich in tientallen tinten prille lente priemt in blij…

Verknocht aan het verleden Verkocht aan het heden Verliefd op de toekomst Liefde en leed In harmonie gekleed Lachen en verdriet Samen aaneen geniet Storm en wind Zijn als een blij kind Twijfel en ongemak Zit in een keurslijf, te strak Wij zijn één geworden In mening en gedachten Verstrengeld als wortels In de onuitputtelijke aarde…

Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen en me veilig willen voelen in jouw armen.…

Niet omdat je de mooiste ogen hebt dat is het niet voor mij Je laat mezelf kennen Door je liefde word ik blij Niet omdat je de zachtste haren hebt dat is het niet voor mij Je laat mezelf kennen Door de woorden die je zei Niet omdat je de mooiste glimlach hebt dat is het niet voor mij Je laat mezelf kennen De reden?…

Soms is dat groeien niet bij te benen en toch kun je er bij, wiebelend op hun tenen, de armen omhoog in een stijgende boog zongen ze over die groei in geloof en iedereen keek blij.…

mij terwijl ze een liedje neuriede zakdoekje leggen niemand zeggen kijk voor je, kijk achter je wipte op de bank aan één stuk door zocht naar de juiste woordje als een spraakwaterval ging haar kleine mondje open nou, zie je wel ik kan net zo goed zingen als jij op zo’n moment dan voel ik me zo gelukkig zij is zo lief, vrolijk en blij…

Niet alleen zul je zijn Geliefden gingen voor Troost voor alle pijn Blij gelach in ‘t grote koor Wat kan je beletten? Welke mitsen, maren? Dat de keuze er echt is geeft rust, maakt vrij Aards leven een gemis? Of nieuwe hoop voor jou en mij?…