Alle inzendingen over blijdschap verwart

jij was als een bloem die blijdschap kleurde liefde geurde uit haar hart tussen onkruid en stenen bracht jij bij slecht tij jouw vitale genen tot vrucht ook zij zijn opgeschoten in regen en wind uit een woelige lucht pas later hebben ze de koestering van zon genoten de kopjes bijeen gestoken door samen groeien hebben zij jou hun…

Heer laat mij blij mijn weg met U vervolgen zoals de kamerling uit Ethiopië dat deed omdat hij na Jesaja 53 de hoofdstukken die volgden niet vermeed Het was uw Geest die hem Filippus zond om uit te leggen wat hij las vervuld door de herkenning die hij er in vond reed hij vernedering voorbij waarvan U hem genas Heer laat mij reizen…

Wanneer je ongelukkig bent, zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen; kijk naar het nieuws. Wanneer je voor het ongeluk geboren bent, alleen op aarde, vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws. Wanneer je door de bomen, het bos niet meer ziet: probeer het dan eens andersom. Pak de bomen, keer de zaak om en kijk…

ik sluit mijn ogen denk meteen aan jou en besef dan plotseling hoeveel ik van je hou je komt op mijn pad een vriendschap ontstaat onbegrijpelijk dat zoiets bestaat je zit in mijn hoofd je zit in mijn hart 't is het ongeloof wat mij zo verwart je bent nu verweven met mijn doen en laten dat vriendschap zo kan zijn had ik niet in…

Winterblond ligt het landschap te wachten tot na de morgenstond de zon vol blijdschap het wit weer afpelt…

Tussen verdraaide handen het licht der schoonheid omgeven door wanden van geborgen blijheid Wijsheid in stilte behouden door je eigen van angst bezeten kilte dat je doet zwijgen Maar de emotie van hart uitgesproken liefde in een zucht wat in eerste instantie verwart zal vrij zijn door diezelfde lucht…

jij, jij leeft als een luxe object en kijkt minachtend neer als een mens je voorbij gaat gekleed in doodsimpele gewaden je verbergt je schijn door te paraderen met veel te hoog gegrepen madammen terwijl diep in jezelf je geweten je verwart want ook jij leeft in de armoede van de maatschappij…

In alles waarmee je dichtbij komt ieder onvoorstelbaar woord waarmee je mij verwart verwarmt in dit node oord zal ik bij je blijven misschien overbodig zonder iets te zeggen adem ik gezegende stilte van jouw heldere ziel en loop ik naar de oevers van het meer waar herders slapen met een woordenboek als kussen voor de dood.…

grijs heeft wit-zwarte ogen ziet alleen macht grijs heeft lange armen regelt ook nacht grijs heeft wit en zwart nog nooit gemogen grijs wacht liever af en zal gedogen kies maar wit of zwart voordat je grijs met goed verwart…

in jezelf gonst het van gedachten bij elke naam die je vergeten bent en ieders gezicht dat je ermee verwart elke maan is een glazen bol in de nacht de nagalm van diepte, de rek in reikwijdte of de houdbaarheid van een moment en je neemt afscheid van het kind kort nadat de ochtend is neergedaald…

Futuristisch niet te geloven, haat en nijd, jaloezie op anderen, dusdanig dat er geen dag voorbij gaat, of het lijkt dat er oorlogen blijven woedden, wat nou blijdschap, wat nou geluk, men maakt de blijdschap in de mens, toch tot vernietiging toe stuk, ’t is niet te geloven, net als een nagemaakte film, met dat ene verschil, de lijken…

Als mijn ziel langzaam van de aardbodem wegzweeft voel dan slechts blijdschap dat je eindelijk een mens zonder vleugels vliegen ziet…

het verdriet dat in je ogen brandt de blijdschap waar je van straalt de schrik van de angst het rode van de liefde mijn gevoel niet te beschrijven…

Zoals jij stond aan mijn wieg Zo sta ik aan jouw graf Jij huilde toen van blijdschap Ik om verloren uren...…

(tanka) "De Heer zij met ons in smart of grote blijdschap," onthoude men steeds: geen schenker naar ieders wens, maar een vorsende leidsman.…

Waarom is toch de vraag Is vrijheid niet overal de norm Maar volgt men een despoot Die over waanzin droomt Grote woorden en idealen Spreken tot je hart Democratie vaak de eenzaamheid Dat mensen zo verwart Rode banieren En grote revoluties Tegenover de saaiheid Van een grijze democratie Het is makkelijker te volgen Dan zelf te bestaan…

Tussen haar zusters, de verkoren rozen, Verbergt zij kuis en bang de zaligheid Die haar verwart en mijmerend doet blozen Nu zij vermoedt waartoe ze is voorbereid. De bloemen op haar haastige adem beven. Waarom die vrees?...want ze is mij teer verwant En heeft mij daarom argeloos gegeven Dit warme speelgoed, haar verliefde hand.…

In het wit van palingslijm lees ik de laatste sacramenten en bewierook de lege flessen met de geur van smegma en oude etensresten God, lijkt dan de enige etaleur te wezen laat maar, ik vind mijn nagels te kort, zo kort dat wanneer god me ziet bidden me niet eens zal herkennen zonder prik zegt mijn vrouw terwijl ze de sinas uit de koelkast…

je was de blijdschap in ons leven die god aan ons had gegeven je lachte zo lief en je was nog zo klein misschien vond god het beter dat jij bij hem zou zijn je greep met je handjes in het rond opzoek naar je moeder die altijd naast je stond om je liefde en blijdschap te geven maar jammer genoeg was dat voor maar heel even Nick je weet dat we…

Neem me mee op het ritme van je golven jouw wassende water reinigt mijn geest leeg wil ik zijn zodat ik zijn liefde weer kan voelen want dat niet meer kunnen voelen dat mis ik het meest Wat je mist zit in jezelf de bron van liefde is je eigen hart laat je warmte stromen opdat je je eigen liefde niet meer met dat van hem verwart…

Jij met die twinkel in je ogen jij met die lach op je gezicht jij met je mooie karakter daar ben ik voor gezwicht Jij met je leuke dingen jij met je gouden hart jij bent nog steeds heel bijzonder jij bent het die mij verwart Jij, ik moet je vergeten. maar ik kan het niet jij, hoe moet ik het zeggen? Jij doet me veel verdriet.…

puin in mijn hoofd puin in mijn hart puin is wat mijn leven verwart puin ontsproten aan veel pijn wat langzaam wegnam mijzelf te zijn met pijn en moeite vecht ik terug tot zolang ben ik nog wat stug hoelang mijn weg ook zal zijn steeds bij het opstaan iedere morgen hoop ik dat het weer wat minder zal zijn zowel de puin als de pijn…

Van waar komt die gedachte die kwelt, verwart, frustreert? Die mijn zorgvuldig geplande en verwachte toekomst de rug toekeert. Mij laat hangen in 't verleden, de blik gericht op toen. Daar had ik het moeten laten! Daar, daar had ik 't moeten doen!…

Is voor mij het kennen van mijn hart erkennen dat wat zich soms als harde werkelijkheid voordoet ook een diepere dimensie heeft die mijn verstand verwart om deze hartkracht te ontdekken laat ik stilte in mij opwekken ontwaren dat achter de tragisch lijkende realiteit geen afgrond op de loer ligt met absurditeit…

Een negenarmige inktvis uit Lus, verklaarde zijn blijdschap aldus. 'Die arm erbij, maakt mij reuzeblij, men noemt mij nu vaak octoplus'…

Ingetogen blijdschap, onbeslist mandaat. Voorzichtige prognose, hernieuwde raad. Sociaal perspectief, het valt, het staat.…

Jij zit in mijn lijf en in mijn geest 't is net of ik thuisgekomen ben Maar wat me verwart het allermeest dat ik niet meer weet wie ik ben Mijn geest heeft honger wil gevoed mijn lichaam hunkert naar warmte Jij gaat diep tot in mijn ziel is dit dan wat ik zoek Wereld op z'n kop kippenvel ? en ik ?…

Mijn hoofd zit veel te vol Maar wie ben jij Om met mijn gevoel te spelen Door mensen zoals jij Durf ik mijn gevoelens niet te delen Toch blijf jij speciaal Hebt een plek in mijn hart Maar ook ben jij het Die mij zo verwart!…

Dat laatste is natuurlijk schijn en laat mij liefde voelen tot in het hart maar het lichtje moet ook weten dat het mij geenzins erg verwart.…

Mijn handen liggen op een kristallen bol de tinteling verwart mij, beeldvormend komen herinneringen in mij op trillend, sidderend, ik transpireer zuig krachten op, zie een andere weg mijn geest verzwelgt de kristallen brandend van verlangen, nu splijt de bol zich duizenden glinsteringen stralen mij aan ik beleef de fusie van de krachten…