8172 resultaten.
Verankerd in mijn hart
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.616 Maar wat er ook gebeuren gaat,
het zal bij die wens blijven.
Daarom koesteren we het gevoel
als ware het ons eigen kind....…
mijn gevoel
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.974 Alles om me heen grijpt me aan
alleen mijn houvast zal blijven staan
gedachten stellen niks meer voor
het houden van dat gaat door
Het kan vol van liefde zijn
koesteren zul je deze tijden
zoals de smaak van een oude wijn
door "deze" liefde moet ik je vermijden…
knipoog naar boven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 geen afscheidswoorden waren er
geen tijd om "tot ziens" te zeggen
weg was je voor wij het wisten
en nog weet niemand waarom
als tranen een trap konden bouwen
of herinneringen mij een weg
dan zou ik naar de hemel lopen
om direct jou terug te halen
ons hart pijnt nog van verdriet
dat in stilte tranen stromen doet
want elke dag meer dan toen…
danny
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 in gouden zonneschijn
straalt het blauw
het hemelse blauw
waarin jij thuis bent
al voel ik telkens weer
het gemis ook hier
omdat wij van je houden
meer dan een droom
ben jij ons altijd gebleven
omdat in onze harten
de liefde voortduren blijft
tot tijd ons herenigen zal
in stralend hemelsblauw
vol gouden zonneschijn…
Tanka 4 en 5
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 52 Opgeslagen
Herinneringen
kwijtraken of koesteren
delen verstoppen
hoe ze vaak blijven kwellen
ons soms met spijt vervullen
De zere plekken
De zere plekken
reizen door generaties
het doet teveel pijn
het zijn de zere plekken
die rustplekken ontberen…
Onderbewust
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 368 benoembaar in koestering
maar bedekt met wolken
als een luchtig dwaalspoor
nevelige momenten zonder naam
waar wit steeds egoïstischer wordt
door zwaar overdrijvende spaties
anoniem nog steeds
overal aanwezig
slechts aan intervallen
sporadisch onderhevig
maar ze zijn
en blijven
hoe dan ook
bestaan…
onmogelijke fietsen
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 3.358 elke keer als ik aan je schrijven denk
schieten onmogelijke werelden door mijn hoofd
beelden beperken om toch te beginnen
moet ik me beperken tot eindeloos
een gevoel voor jou dat ik koester
zoals ik me in jouw uitstraling koester
zoals ik uren zou kunnen blijven staren
en een konijntje op een bospad baren
maar langzaam dringen dan echte…
blind vertrouwen
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 6.804 ik koesteren
vertrouwen
zal ik schenken
want
zonder dat vertrouwen …
… ik moet er niet aan denken…
blind vertrouwen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.372 ik koesteren
vertrouwen
zal ik schenken
want
zonder dat vertrouwen …
… ik moet er niet aan denken…
blind vertrouwen
gedicht
3.0 met 395 stemmen 56.889 ik koesteren
vertrouwen
zal ik schenken
want
zonder dat vertrouwen …
… ik moet er niet aan denken…
Beelddragers
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 341 We dragen beelden met ons mee
soms in een fel laaiend vuur
of juist een rustig kalme zee
die beelden ze blijven op den duur
Verbeelding wat je graag wil
kan heel lang blijven hangen
of beelden waarnaar je stil
met liefde blijft verlangen
Die beelden, foto's van ons leven
met schaduwkanten of overbelicht
koester dit geschenk want het gegeven…
In ons eigen sop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 Leven zonder onnodig denken.
Alleen maar aanwezig zijn.
Zien en fijn luisteren.
Ruiken en proeven.
Bewust voelen.
Echt genieten.
Bovendien.
Kunnen zonder moeten.
Zonder onnodig doen.
Niet hoeven worden.
Geen bemoeienis.
Alleen maar zijn.
Verwondering.
Laten waaien.
Bovendien.
Alleen maar hoeven denken,
wanneer dat echt nodig is.…
Kleine mooie dingen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 182 Kleine mooie dingen
maken de herinneringen
prachtig
waarachtig
Ik wil ze koesteren
Nooit meer loslaten
Ik wil dromen,
blijven dromen
over vlinders
vreemde landen
en kleurige bomen
Ik wil rusten
en berusten
in de gedachte
van mijn gedachte
Ik wil elk moment beleven
liefde krijgen en geven
En dat voor altijd!…
Nest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Sommige gebeurtenissen
zijn slecht te beschrijven
bijvoorbeeld dat je
als een hoop volwassenen
tegen en op elkaar
in elkaars armen
huid op huid
warmte op warmte
zachtheid op kracht
neus in een haarbos
oor op een kloppend hart
als een nest kittens
spint, ligt en hoopt dat
dit kan blijven
deze koestering
nooit overgaat…
afscheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.147 ik neem afscheid
afscheid van een koestering
afscheid van herinnering
ik begraaf hem niet
ik wil hem nog even een beetje in mijn hoofd
ik kijk nog even achterom
en voel jou
ik voel nog even je liefde
ik begraaf ze niet
ik wil ze nog even een beetje in mijn hoofd
ik dwaal dolend in gedachten
naar je toe
Doelloos
want ik kan niet blijven…
Moment
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 578 Langzaam zweven mijn gedachten
Koesterend ons innig samenzijn
Wat wij gisteren mochten beleven
Langzaam zweven mijn gedachten
Terug naar het moment
Dat je mij intens in liefde nam
In mijn gedachten
Ga ik terug naar gisteren
Koesterend ons innig samenzijn
Waarom moest je terug?
Mocht je niet langer blijven...…
herfst
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 363 't Licht
dat terugkeert
in gevouwen handen
de diepe moederschoot
de aarde
die halfslag maakt
oerdromen die zuigen
de koestering
die elke dood geneest
even stil blijven liggen
in de kromming
het groeien en het rijpen
geboorte en het afsterven
het ongenaakbare ligt er
aan cirkels van naakte eenvoud
het kleedt zich met het leven…
Vergeten boeken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 67 Koester de kasten waarin ze wonen.
Blijf oude boeken kopen.
Vergeet hen niet.…
Kleurt rood
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.030 Ik wil je beminnen
liefde laten groeien
Gevoelens koesteren
vechten en stoeien
Ik wil in je kruipen
in jouw warmte leven
Je huid zacht strelen
steeds blijven zweven
Ik wil jou verlaten
om terug te komen
Warm in je armen
samen wegdromen
Ik wil enkel nog jou
mijn liefde is zo groot
Meer kan er niet zijn
mijn hart kleurt rood…
Opnieuw genieten
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.082 En zullen vergeten de nare herinneringen
maar koesteren het nieuwe wat we gaan zien.…
Vrijheid
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 429 ik jou kon zijn
niet te hoeven denken aan
de leegte en pijn
mijn handen om jou
vrijheid, dat is wat jij wil
ik ook
mijn handen ontvouwen zich
laten jou los
zonder het te weten
put ik kracht uit jou
je vliegt weg
maar voordat je uit het zicht verdwijnt
mijn handen met een deel van
jou, je grootste sieraad
voor mij
ik zal het koesteren…
Afspraak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 Heb met de zon een afspraak gemaakt
O weelde van licht
omhul mij intens
in uw stralend glanzend goudwit
warme gloed
waarin ik mij koester
brokaatzijden omslag rondom
teder veilig alomvattend
daar
geliefde die nooit aflaat
niet ontgoochelt
mild…
Levensgeluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Het leven gaat verder en
één ding is zeker: we
hebben prachtig weer
en dat mogen we
koesteren.
Mooie dag allen
Foto Dick Voogd…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 254 ik
de dagen die me dierbaar zijn
en ook altijd zullen blijven
alleen dan zonder jou…
blijf nog even
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.312 aan gene zijde staat
een doos op mij te wachten
vol onvoltooide zaken
te veel verspilde krachten
afgebroken gesprekken
en steeds gemiste kansen
nog nooit bezochte plekken
en ongebroken lansen
aan gene zijde staat
een doos op mij te wachten
vol onbestemd verlangen
en zoekgeraakte nachten
nog onvervulde wensen
steeds niet gestelde vragen…
Veel meer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 634 Want ik geloof in steen en zie dat
elk leven de tijd vreest
maar nooit verandert in
iets wat altijd zal blijven
bestaan en niets meer wenst.…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 6.196 Licht dat vecht
in de gevangen eenzame
leegte
die ik ontdek
waar schaduwen bedwingen
wat gedachten
weer verbergen
waar ik niets ontdek
Maar bang ben ik
niet
want ik ben
de schaduw
die verandert
in het licht dat
niet meer vlucht
en
verandert in het steen
dat fosielen
en dromen
bewaart
voor mijn…
Over jou
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 954 Zwijgend maak ik je bang
en
steel je gedachten
met
de moed die ik alleen
fluister
als je naar me kijkt
en de foto op iemand
anders lijkt…
Ze is geweest
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.200 Met haar vergeten woorden
is alleen de stilte gebleven
in de foto waar ze
kijkt naar
wie haar ziet
en zwijgt
omdat ze weet dat
haar foto´s
alleen maar papieren
herinneringen
blijven
die
nooit zullen antwoorden.…
Een blijvertje
gedicht
3.0 met 56 stemmen 14.443 Het feit dat ik in Holland ben geboren,
en bovendien precies in Amsterdam,
bewijst toch wel dat ik ben uitverkoren:
ik kreeg de hamvraag en ik won de ham.
Een ander wordt geboren in Vietnam
of raakt bij voorbaat in Algiers verloren,
maar ik, die zo terloops ter wereld kwam,
mag rustig tot de blijvertjes behoren.
En ook het tijdstip was…