Alle inzendingen over bloed

Toch blijft dat bloed en honderd stemmen saam -op 't rappe ritme van een basgitaar- beroeren snaren, voeren hoog jouw naam op toetsen, drumstel, klarinet tot waar de zielen zich verenen : jouw lichaam wordt bij het tromgeroffel heel zichtbaar.…

in wervel en rib en bekken schuilt een draderige spons een web van aders en vet hier wortelt elk orgaan nog amorf in de knop een witte waakhond gebald in een cel weert de gore kiem een ronde bark gedeukt in de flanken voert een geurloos gas naar de tippen van mijn lijf van long naar vezel draderige klonters stremmen mijn bloed…

Neem me niet kwalijk sprak hij maanden heb ik gezwegen de laatste zoete druppels uitgeperst mijn bloed smaakt bedroeft Op de geschilferde schaal ligt vers fruit geplukt van bomen waar vogels nestelen waar ik met gekruiste armen kan rusten tegen het schors en dorst zich laat lessen Laat me spreken te lang heb ik mezelf verzwegen.…

zwart maakte Met een simpele haal over onze pols vloeide het bloed weg…

Eerst nu uit overvloed van leven en uur aan uur het moordend vonnis wordt geschreven in bloed en vuur, eerst nu de bloesem stuift verloren wijd, overal, ligt droefenis, als niet te voren, in bloesemval. Zij zien het aan, zij wachten zege die groeit zo rood uit vrucht die rijpt en bloesemregen, onverschillig voor leven of dood.…

daaruit moet het beste vaak nog komen, convenant van vrijwilligheid, alle volmachten intens overleefd gloeiend in de ongerijmdheid van de zon, vernist met de glans liefde in een onovertroffen werkelijkheid, over de pieken en de dalen die wisselden de inhoud in ieder die z’n vorm daarin bepaalt, in een mens durende droom waaraan geen bloed…

ik ben geliefd door deze en door gene maar die daarachter kunnen mijn bloed wel zuipen zo bied ik een ieder wat…

Pas na de hitte van de strijd, bekoelde pas je woede En voelde je de pijn van spijt, hoewel je zelf niet bloedde.…

(deel II in een serie van vijf) Kerk van de Verlosser op het bloed Kleurrijke koepels met één Van goud. Majestueuze Blikkering in warme zon aan blauw Gewelf Kerk van de Verlosser op het Bloed.…

Een drietal gedachten Waarvan twee in zijn nieren Er werd bloed geplast twee in zijn nieren vogel vliegt over Plast bloed over mijn auto Over onze auto's Wordt met bloed geplast Plast met bloed Over fietsen met bloed Er werd geplast en gedronken In plantsoenen over meubilair Er is geen handhaving Niet meer…

prikken onterecht Daar echte liefde afstoot allerminst althans vreugde geeft daar zij, zei zij, veel verdriet van vroeger jaren nooit echt heel goed een plaats heeft kunnen geven Probleem echter is dat hij vanuit de diepste gronden van zijn hart haar heel erg lief heeft Zij weet dat zij nu samen elkaar de tijd moeten geven door bloed…

Wat voor ieder gratis is daarvoor met bloed te betalen?…

Zag ik mijn moeder in de zwoele zomernacht gekleed in roes van zwarte tulpen met in haar hart mijn zelfportret van hardwerkende handen en boog zij zich tot de kolkende rivier om het haar te wassen in het bloed van de wereld door de adem van mijn heimwee.…

Doorn van rozenstruik aureool van eeuwen strijd hoop in druppels bloed. Het ‘zelf’ zonder vorm, de dood niet te verzwijgen, dat is pas beleven. Moeizaam duwde ik de levensstenen omhoog, toen stond de weg in bloei.…

De zon likt aan graven, gezichten zijn verdwenen, bloed kruipt over marmer. Waar het licht voor staat, vertrekken boze schaduwen uit de hangmat van de haat. Wie z’n sterren telt draagt het licht in de ogen van aardkinderen. Gat in de Melkweg, waardoor oneindigheid schijnt, verlicht zere plekken, worden niet door ons gedicht.…

Oude zelfkennis, oude angst voor bloedverlies, pas op voor roofdieren en droom van vampiers droom van heksen die het bloed drinken van ongeboren kinderen die het bloed drinken van hun moeders het zoete bloed dat ook steekmugeitjes voedt het bloed dat leven geeft aan alle dieren, een lichaam is een koffer vol bloed blauw bleek groen…

Ik denk aan jou ik droom van jou ik draag jou in mijn ziel de wind om mijn hoofd fluistert zacht en belooft ik wil jou het mooiste geven mijn liefste mij lief mijn leven hopelijk krijg ik geen berouw want ik voel nu een gloed ik lijk wel een debiel ik draag jou in mijn ziel en deel met jou mijn bloed…

kind van' en ongeneeslijk Ben ik niet meer die 'k was Blijvend veranderd door duur Structureel veranderd door dus niet voorspeld Tijd, naar men dan zegt, heelt alle wonden maar van die hele diepe nooit voorgoed Blijvend veranderd door coma Uur na uur opnieuw gingen dagen maar niet voorbij Eeuwig in een harteloze roes Gezwommen toen in bloed…

De slogan: giro blauw, past bij jou is van een poos geleden, blauw bloed mag ook niet worden vermeden: maar wanneer men spreekt over de blauwe envelop voor onze Koning, zijn meningen verdeeld. Blauw bloed, wat is er dan mis met blauwe enveloppen?…

in de man woont het kind dat zijn adem inhoudt zo blijft alles op zijn plaats een mond vol bloed verschuilt zich achter de verstarde glimlach er zijn geen woorden niet praten nu er is de heersende taal die met grote handen uitslaat een giftige sijpelende taal in de lege kruik van Pandora schittert een vergeten narratief…

Links rechts polarisatie er daalde op aard het ijzer naar zijn aard door twee bokken poten uitgezaaid…

Wolken zijn het bloed van de Aarde, mijn moeder -- het bloed van mijn bloed.…

In het vroege voorjaar ziet het gekortwiekte kind het bloeden van een boom Bloeden is een teken zoveel kleuren bloed voor wie kijkt naar het gekwetste kind Bloeden houdt indringers tegen wie zal het bloeden stelpen wie zal de wonden sluiten Het kind en de boom kunnen minder groeien zullen minder krachtig zijn Een gekortwiekt kind…

Al zuipt de vijand aan ons bloed, ons bloed, ons bloed, ons Belgisch bloed dat 't hem de lippen af gaat druipen, al zwelgt hij kroppensvol zijn snoet, in 't Belgisch bloed zal hij verzuipen!…

Onmenselijke vijand Duivelsgebroed Zonder vlees En zonder bloed Goddelijke held Geschenk uit de hemel Niet van vlees En niet van bloed Ik zoek een mens Van vlees en bloed Vertel mij dan Wie is fout of goed…

De moslimwereld staat weer op zijn kop: Omdat de paus laatst in een speech citeerde Wat iemand vele eeuwen her beweerde Laait wereldwijd enorme woede op, Een woede die zich op de kerkvorst richt, Terwijl de dader op het kerkhof ligt.…

Macron die heeft gewonnen maar het was geen eerlijk spel nieuwe partij, heel jong aantrekkelijk en een veel oudere wijze vrouw tegen een ouwe taaie vrouw van een nog taaiere oude vader Le Pen die heeft hevig verloren maar het was geen eerlijk spel Toch feliciteer ik de Republiek Frankrijk maar bovenal ons Verenigd Europa want Frankrijk…

zonder god of besturingssysteem zonder licht op je fiets maak je de reis naar het einde van de nacht je merkt niet hoe de nieuwe morgen vrolijk is geen aanstoot neemt aan je wrange heimwee naar het mysterie van de roes de nevels van de zoete waanzucht hoelang heb je niet gespeurd naar de stille tekens aan de wand met het blauw bloed…

Vochtig spreekt hij erbarmelijk een taal van duizend woorden. Zijn ogen staan een beetje scheel en cijfers zijn uit z'n geest verloren. Dom noem ik hem zeer zeker niet. Dat klinkt té onbewimpeld. Een stempel wil ik hem niet geven, ondanks menigeen die al een oordeel hebben geveld. Quasimodo wordt hem nageroepen, iets wat ik nooit zal…

Meer een doekje voor het bloeden Daar kwam het op neer Het moest mij erger leed behoeden Kwetsend des te meer Loze woorden leeg en hol Om er maar vanaf te zijn Eisten toch hun zware tol Vertrouwen broos en klein Wanneer ik vroeg: "Schat is er iets?…