Alle inzendingen over bodem

Schoon, netjes en opgeruimd is mijn credo Maar veelal verlies ik ook daarin het geloof Soms is het link wat ik met mijn legowijsheid kan en doe Houdt ie het of stort die stellage, die kast in Ik ben niet van het slijmen maar wel van het lijmen Zowel met materies als met mensen Ik plak graag m’n relaties weer aan elkaar En dozen met verzakte bodems…

Bezeten door de waan van grenzeloze groei vergiftigd het grootkapitaal grond, lucht en water: de oceanen veranderen in een plastic soep vol chemische shit en rotte vis, de atmosfeer in een dikke, met fijnstof gevulde deken smog en de bodem in een verzuurde cocktail gechloreerde koolwaterstoffen met cyanide; habitats worden verwoest, ecosystemen vernietigd…

aardse mat het is nog alleen aan mij, te zeggen goed, ja goed is deze wonderlijk schone daad onvoorwaardelijk uit mijn zachtheid geboren het is overzichtelijk naar menselijke maat het kostbaar vocht blaast ontelbare toverachtige kristallen bellen verspreidend naar alle hoeken die bij het teder afdalen naar de ontvangende bodem…

. ----------------------------------------------- beren - schuldeisers vocht in je veren - een nat matras strijken - vleien mijen - vermijden droes - neusslijmvliesontsteking bij paarden Brabantse centen - Belgische centen sleep - lange stoet schrafel - vrekkigheid blauw aan je scheen - een blauwtje gelopen boômloos - zonder bodem gift…

Een ijsberggigant glijdt voetje voor voetje op drift geraakt van antarctica ongezien als zeeruim explorer naar de kusten van zuidelijk afrika Zo'n reis door de tijd zullen wij allen maken, eens op een keer zo niet nu, danwel dan geen robot van barabas of met een spider geen game met een crawler die nergens toe leidt geen…

Aan zijn waslijst vol dubbele bodems kon je niet eeuwig verslaafd blijven en je koos terecht het hazenpad. Het was al een godswonder geweest, al die tijd met hem samen, de lange nachten en de verre reizen, zijn wankele positie langs de randen van de afgrond.…

Vlaandrens bodem duldt geen' vreemden, Duld geen' vreemden dan in 't graf! Mijn Vaderland! mijn Vaderland! Bemin mijn hart, beschut mijn hand! Mijn Vaderland! mijn Vaderland! Mijn dierbaar Vaderland! Wie de volkren wil verslaven, Koning of gemenebest, Sneuvel' onder 't zwaard der braven! Vrijheid heers' in elk gewest! Op!…

Een blad sterft af wanneer de winter komt: het dwarrelt langzaam naar beneden, drijft nog even op het water en zinkt dan traagzaam naar de bodem van de vijver en vleit zich in de koele zachte modder voor altijd. Is dit nu alles? Soms droom je weg, wellicht heel even? In het woud wordt het licht door de kruinen getemperd.…

ontvreemd jij toonde me een spiegel waarin ik iemand zag een slachtoffer van denken ik schold je uit.. ik heb je lief.. verlangen vrezen hoop herleefde en deed dood wijken leven kreeg weer plaats al was het vechten ik wist niet wat ik geloofde en geloofde niet in wat ik wist ervaring leerde me niet veel als een steen bleef ik liggen op de bodem…

Als vijvers waar een bloem in drijft - Maar waar geen bodem is te schouwen En 't wijze water doodstil blijft - Kijken in ledige landouwen; Hij houdt een dood blad in zijn mond. En blaast het weg - een vreemde vlinder! - Dan zoekt hij ijvrig aan de grond: - Hij is de mooie bloemenvinder.…

Tja, de bodem zakte onder mijn voeten weg, dat sloeg in als een bom. Ik had álles ingeleverd voor jou, écht alles. Dat wist je, en jij trok je terug. Dát gevoel, toen? Ik wens het niemand toe! Ik wil er nu niets meer mee te maken hebben. De blik vooruit, nu dat mijn lieffie dood is. Ja, mijn échte lieffie.…

Maart heeft de korst al schoongespoeld En blaast er op om 't af te drogen; Zijn eigen borst is blootgewoeld - Daar gaat die knaap: - zijn donkre ogen, Als vijvers waar een bloem in drijft, - Maar waar geen bodem is te schouwen En 't wijze water doodstil blijft - Kijken in ledige landouwen; Hij houdt een dood blad in zijn mond,…

strompelen steunen, dan lopende kreunen de stapjes alleen op de wereld het groeien van vleugels, gefladder gedwarrel, de aanloop de vlucht in vrijheid vrij van de bodem krachten trotserend het wenden en keren glijvlucht in rust van de stilte kilte van hogere sferen kou die snijdend je terughaalt als lucht weer te ijl wordt…

Wie daar invalt zal eeuwig in de diepte vallen en nooit meer een bodem aantreffen. Op hele verdrietige dagen boven Nieuw Zeeland vallen er hele grote glanzende rode vissersparels uit de hemel. De lieve nymfen van Nieuw Zeeland in hun roze jurken vluchten dan naar de donkere wolken boven het eiland.…

weer schoof het glas wat heen en weer voorzichtig zodat de rand zijn kwetsbare pootjes niet raakte en hij snappen zou wat de bedoeling was want hij moest op de binnenkant van het glas kruipen uiteindelijk snapte hij wat ik wilde kroop op het glas envelop erop dat er buiten in de tuin weer afging maar hij bleef zitten op de bodem…

Het fieldlabfeest van 538 barst los De jacht op het Chasséveld is geopend Net als in Woodstock komen allen lopend Swing it out, geen hond is hier de klos Maar wat zegt Simons, de Politieboss Geen cao? Dan gaan wij allen staken En zullen, wat Depla ook zegt, niet waken Make love no war, ook op die Zwarte Cross...…

te vrezen Gruw'lijk ondergang te lezen Nog rukken op de ruiters, het volk is reeds verdeeld want volgens de geschriften -vergeten en vergeeld- zou in het jaar van Gouden Aar een bond worden gesloten Het Ochtenddal tot koninkrijk der Vriendschap aangesloten Deez’ duisternis der helmenglans op macht beluste krijgerslans is van een and’re bodem…

O, 't zal mij eindlijk dan gelukken, 'k Zal eindlijk dan de bodem drukken, Die heel mijn ziel en zinnen boeit! Heb dank, heb dank, ô eeuwig Wezen, Wiens oog het gans Heelal doorziet! Dan ach! mijn tong moog klanken staamlen, Naar waarde danken kan ze U niet.…

kracht arrogantie van geld gemis aan gezag keer je af kies voor essentie van wonen in eenvoud kies voor familie voor vrienden werken in stilte samen lopen eerst strompelen steunen dan lopende kreunen de stapjes alleen op de wereld het groeien van vleugels gefladder gedwarrel de aanloop de vlucht in vrijheid vrij van de bodem…

Vrij zijn van bodem. De krachten trotserend, het wenden en keren, Glijvlucht in rust van de stilte. Kilte van hogere sferen, kou die snijdend je terughaalt als lucht weer te ijl wordt en je alleen bent gestegen naar oorden te hoog voor de draagkracht van zilveren vleugels.…

Haagse mat Opnieuw een zege, weer proficiat We zullen thuis geen wedstrijd meer verliezen Ik dank u Heer, ik kan nu rustig slapen Bedankt dat u het kunstgras hebt geschapen 13- FC Utrecht - ADO Den Haag 3-0 Naar Galgenwaard, ik zag de bui al hangen En niet alleen de bui maar ook het hoofd De Haagse vlammen werden snel gedoofd Op vreemde bodem…