Beelden uit een ver verleden.
Ik wil ze verwijderen,
die oude mails.
Het zijn nagels aan mijn kist,
die loze beloftes van jou,
de ik-hou-van-jou-tjes.
Hoe lief ik was en zo.
Maanden lang heb ik gezorgd
dat er elke morgen
een gedichtje voor je was.
Zo kwamen we dan
bij elkaar.
Het was fijn
het was gezellig
Gut, en ik met mijn stomme kop
maar denken
dat het echt was.
Na drie maanden zei je
dat je het maar niet
aan je dochter verteld had,
over ons.
Tja, de bodem zakte
onder mijn voeten weg,
dat sloeg in als een bom.
Ik had álles ingeleverd
voor jou, écht alles.
Dat wist je, en jij trok je terug.
Dát gevoel, toen?
Ik wens het niemand toe!
Ik wil er nu niets meer
mee te maken hebben.
De blik vooruit,
nu dat mijn lieffie dood is.
Ja, mijn échte lieffie.
Zij heeft me gered,
wat dacht je, zij zag het,
hoe ik keer op keer
door je op het forum
werd belaagd.
Zij stond op
en sprong voor me in de bres,
anders had ik hier
misschien wel
niet meer gezeten.
Ach, weet jij veel.
Of was dat de bedoeling
van het spelletje?
Nou, bij deze dan,
het is je niet gelukt,
I’m still standing!
Ja, jij was het eerst,
en ik geloofde jou, en ik hield
van jou.
Hield van jou?
Ik ben nog nooit
zo verliefd geweest.
Merk ik elke dag nog hoor,
hoe stom het ook klinkt.
Alles heb ik voor je gedaan,
álles!
Ik heb goed voor je gezorgd,
elke ontmoeting een thema
gegeven, weet je nog?
Picknick, flessenpost,
noem maar op.
Maar je ging over hém praten,
alleen maar over hém,
waarmee je nachtenlang
op het forum zat.
Mocht ik dan misschien,
gezien de woorden die jullie
gebruikten,
ja heel misschien vragen
waar ik dan stond?
Maar toen was je beledigd,
je vond dat een aanval.
Je wierp me weg.
En dat was nog niet het ergste:
je trapte na, en waarom?
Je sprak met hem over mij,
en je had het mij nog zo beloofd:
hij zou niets,
maar dan ook niets
over jou te weten komen.
Dát hield het drie dagen vol,
drie dagen!
Hij bemodderde mij.
Zei dingen die hij
niet kon weten,
rara!
En jullie vonden het leuk.
“Zou Peter al boos zijn?”
“Ja, heel boos, vast wel.”
En dat filmpje
met dat ventje sloeg op mij hè?
En zijn opmerking
over ónze vaste
ontmoetingsplaats,
dat was ook heel fijntjes, NOT!
Keer op keer viel je me aan,
welk topic ik ook opende,
je trok van leer.
Elk topic gingen jullie samen
overnemen en invullen.
Maanden lang.
Dát was flink!
Saillant detail: hij verklapte
en passant nog wél
hoe het spelletje heette
wat jullie met me speelden:
cyberstalken!
Weer wat geleerd.
Afijn: Je begon met SMS-jes
in de nacht, daar mee brak je
mijn huwelijk, maar
je wilde mij persé hebben,
toen heb ik voor jou gekozen.
Drie maanden later
eindigde je met een mail
voor mijn vrouw,
met een bloemetje.
Dieper kun je niet zinken.
Je hield niet je woord
en je hebt een Liefde,
een Vriendschap
én m’n karakter
vermoord.
Het is eigenlijk best
een schande.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: ex-liefde
Herinneringen
536
Geef je reactie op deze inzending: