Alle inzendingen over boenen

het maakt niet uit hoe hard ik boen het vat wordt nooit minder vol daar mijn tranen de emmer blijven vullen tot aan het randje van wat mogelijk is mijn hart gebroken in stukken om me heen en ik, ik blijf maar boenen…

Een koe uit het Gelderse Loenen die wilde zo graag leren zoenen totdat er een stier zei: 'kom maar eens hier maar eerst wel je tandjes goed boenen'…

Vrouwen van vandaag in Holland konden gisteren nog maar boenen met een spons of met de hand en nu met leren schoenen het stroomt voort uit het woord liberalisme Daar komt in aantocht, het Feminisme…

sop zeept verzachtend ik krijg de kleren trommelend heen en weer voor de zoveelste keer boen ik het vuil wil ik vlekken weren sta mij toe dat ik mij verschoon en dat ik hier was…

Was ik maar weer klein zonder al die zorgen zonder al die pijn voor de dag van morgen kan dan niemand er iets aan doen mij weer laten lachen en dat ik al die tranen weg boen zodat ik weer kan teren op mijn krachten ik ben kapot van al dat vechten is het dan niet te zot heb ik geen rechten?…

Europa zuigt ons voor miljarden uit En ied’re week verdwijnen er miljoenen Naar graaiers die hun straatje schoon staan boenen Uiteindelijk verandert er geen fluit Maar wij zijn straks tevredener sinds tijden Omdat we honderddertig mogen rijden…

deze winter laat wel erg gemene lijnen achter op mijn laarsjes witte grafieken op bruin suède neuzen gewapend met borsteltje en fles spriets ik en boen ze verdwijnen, de lijnen even later zijn ze terug behandeling herhalen nooit helemaal weg maar ze vervagen op den duur…

14 FEBRUARI 2019 Vier jaar geleden kuste je me oranje wat was ik toen nog oranje blanje bleu Jij woont nu in het verre, warmere Spanje zit nu in de file en ben het kotsbeu Wat zou ik niet geven om je nog een keer op je platte gezicht te zoenen, af te boenen vriendelijk je te kietelen als een ware heer nog eens af te boenen en droog te zoenen…

het stel schoenen staat klaar voor het boenen een veter achteloos los denkt toevallig andersom de kamer vol met specerij speelt het kale kader voor een drama zonder weerga als de veter start met domineren treft hem de gladheid bij languit de zwoele omhelzing korstig bruin gevlekte getuige als een eiland in de ruimte die nog geurt naar…

bij de wolken die laat zijn kan je rollen door het gras laat even vallen het boek dat je las was nog lang niet af eerst even wassen boenen voelen is alles even gaaf als die raaf die wacht op je sieraad die valt door de snavel weggepikt voordat het valt op het eeuwenoude zand alles wat glimt schijnt en blinkt tot de zon alweer ondergaat…

Kom na een dagje stappen in een brandschoon huis terug iemand is wezen lappen, soppen, boenen, vliegensvlug. Schrik dan wakker, nat van zweet wil de droom heel snel vergeten bèn geen slons zoals dat heet maar in dromen kwelt het geweten.…

Ik boen, ik schrob, ik schuur, ik sop. Ik zit niet bij de pakken neer. Ik pak ze uit. Ik berg ze op. De stallen worden uitgemest. Ik stoom me warm. Ik was me koud. Het sist, het schuimt, het reinigt, ruimt. Op alle slakken leg ik zout. Ik heb mijn straatje schoongeveegd.…

Moeders leggen er hun kinderen, kinderen leggen weer moeders, enzovoort, enzovoort… en het huis verscherpt zijn blik, ruiten worden gewassen, kinderen steekt men in jassen, laarzen moeten passen, schoenen moet men boenen.…

Pablo Magnifico uit Palermo de schorre rietvoornvogel zingt z'n lied als in Uitdam 'n stel van kleur verschiet zij waren bloot in elkaar geknoopt maar Pablo wil ’n vluggertje en anders niet - - - Stradivaria in hoge C de dame was diep in 't hart geraakt ‘n zwerver had ‘t met viool gemaakt maar voor het zoenen eerst tien keer boenen…

De geestelijke stapte met versleten schoenen naar de schoenmaker en zei niet poetsen of boenen maar repareer ze snel voor mij waarop de man zei dat zal nu niet gaan iemand anders is u al voorgegaan maar doe ze hier uit en trek vlug dit paar aan kom dan morgen terug de geestelijke zei wel salamander ik doe geen schoenen aan van…

ze hebben tatoeages, kale koppen de echte mannen hebben altijd dorst ze leven als een ouderwetse vorst hun sloofjes zijn aan 't boenen en aan 't soppen ze laten zich door niets en niemand foppen er groeit een woud van haren op hun borst ze eten snert met spek en Hema-worst en lachen om de allerschuinste moppen als mannen zijn het echte…

wil je dan alleen nog maar boenen?…

Beschaafd, begaafd, gewoonweg aardig in zijn mild charisma bijna waardig beroept hij zich even onverwacht als zacht op overmacht: `Sorry, het is als de seizoenen ik ga mijn eigen straatje boenen ik moet en zal weer uit meanderen op naar die ultieme andere`.…

steeds boenen, wassen en soppen de kinderen achter de rokken dagen, soms weken achtereen een vissersvrouw is vaak alleen al turend op de uitkijk staan hoe vaak heb ik dat al gedaan zal de donkere lucht gaan klaren en je schip gauw binnen varen het ergste is voor mij de angst jij maakt je zorgen om de vangst de netten, de mannen en de…

altijd ouder, zelden wijzer elke keer een beetje strammer telkens weer een tintje grijzer en ook het volgende is jammer want iedereen moet zo nodig zoenen ook als ik dat geheel niet moet klef, nat, niet weg te boenen lippenstift op heel m’n toet en goedbedoelde snuisterijen taartjes in het feestgedruis gouden dag voor posterijen…

Ik zuiver de kamers met wierook, boen de vloerbedekking met natuurazijn, stof alles af, doe meer en meer weg maar je blijft hoe dan ook aanwezig, diep in mijn hart, waar de stalen deuren luidkeels zijn dichtgeplofd, ik geen mens meer toelaat, op enkelen na en jou natuurlijk, maar je bent ver weg, zo ver dat het verdriet me te machtig wordt…

Elke keer die snoetjes boenen, altijd veel te krap bij kas. Nooit eens kunnen zeggen: kind je krijgt van mij een pop, altijd uit moeten leggen; mama's centjes zijn weer op. Niet op gym of and're sport. Toch deed ik ze nooit te kort. Veel liefde heb ik ze kunnen geven, liefde voor hun hele leven.…

Ik keek in de ogen van de dood, en kende geen vrees, witte, bekorste lippen, een raam als een spiegel, vervormt geen waarheid, geeft geen kijk in de ziel, slechts een blik op het sterven, geen angst aan een eind, in de vallei in mijn mond, waar ik met een tandenborstel cafeïne weg boen, resteert een slechte smaak, opborrelende woorden kruipen…

geheimzinnige bomen exotisch gegeurd de vogels gekleurd; een zeurend lied is aangekomen och, arm zwijgzaam murw gemaakt besmet volk dat naar adem moest hijgen meegesleurd in de corona draaikolk we zullen hem met z'n allen voorgoed eronder krijgen het hart van de wereld zonk in de schoenen anderhalve meter afstand maar we zullen blijven boenen…

De hakken onder ‘t zand, bruin leer nog op te boenen. Mijn vader was heel arm en ik was amper zes. In de derde dropte dezelfde juf versleten kleren. Ze zei het “lekker hard” onder een rekensom. Mijn pov’re pa was arm, maar ik kon prima leren: voor taal een tien, alleen voor blokfluiten te dom..…

mevrouw, het komt me voor zoals ik dat wel vaker hoor uw schoonheid kan een ieder echt bekoren maar ik, ik heb mij nog niet geschoren mevrouw, tot slot, ik schaam mij rot sta me hier aan te stellen dat ga ik ze thuis zeker niet vertellen maar als ik u wat verwarmen mag dat wilde ik al zodra ik u zag dan ben ik pas écht tevreden ik boen…

kwetsbaar en broos Vragend om liefde en aandacht zoekend naar begrip en genegenheid worstelend met de onmacht steeds weer een verloren thuiswedstrijd Door de macht van mannen werd een meisje niet gerespecteerd ik voelde me alleen en verbannen minder waard, minder geleerd Belangrijk was dat je kinderen kon krijgen kon koken en naaien en boenen…

Dat is toch gek, denkt de caféhouder om de hoek en legt de krant neer, gaat dan door met het schoon boenen van de tafels , zonder op z'n horloge te kijken, zonder gedachte over de rivier die vlak achter hem ligt, maar een lichte rilling gaat door hem heen.…

Vanmiddag zag ik mijn buurvrouw die verlegen zat om een praatje ik knikte minzaam naar haar ging verder met boenen van mijn straatje Vanavond zag ik veel mensen bij buurvrouw binnen gaan ze was komen te vallen kon zelf niet meer opstaan Ik zag haar terug in het ziekenhuis sprak met haar toch wel bewogen blijdschap zag ik in haar toch…

Vandaag en morgen mag je mij nog zoenen de trap naar boven en de keuken boenen, de vlinderboom en seringen nog even niet snoeien maar mij nog wel met je voordrachten boeien.…