9725 resultaten.
Overgaan
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.391 Doodgaan doet ieder mens
wel een paar keer
op een dag,
sterven is doodgaan bij het gevoel
en stilstaan
bij het liefdesverdriet wat je hebt,
overgaan doet elk mens
maar één keer
bij het verlaten van het lichaam en de aarde.…
De laatste dagen van Marlies
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 373 Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite.
Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet.
De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…
Laatste zucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 489 Je mag, maar 't hart klopt
je kunt, bent 't zo moe
je moet, maar wacht op hem
je wilt, dan zie je hem,
een zucht, een lach een traan
eindelijk, eindelijk mag je gaan.
Voorbij de pijn, voorbij de
lijdensweg, je laatste zucht
nam alle ellende weg.
Dag lieverd…
Cyclus voor Salome
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 412 I. Nog niet
al wordt het avond
ga niet weg
laat bladeren verdorren
rood goud is in je haar verweven
dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen
de nacht kan je nog niet verzwelgen
want de flonkerendste sterren zijn je ogen
toe, ga niet weg
je maakt je mooi
je blijft
II. Koestering
niet de seconden tellen tot ze lijdt…
De tijd van is gekomen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Ze willen vast geen publiek monument
voor het voltooide leven
nu uitzwaaien genaderd uren afsluit
wat jij niet ziet als jij alleen papier leest.
Dus schrijf ik over hun gedachtes
en dat we met te veel zijn op aarde
om alle prachtige kleuren te beschrijven
ook over wandelingen in het park.
Ze vonden het wel grappig
kenden mij niet eens van…
Schone mama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Haar wangen droegen al dagen vele tekens,
naast kraaienpootjes rondom haar ogen
intens blikken als bijeengebonden schoven,
vers op het land die prachtige vergezichten.
En altijd is er weer die zee aan golven,
naast de kleinere stappen op de paden
door de duinen dwars door de weilanden
langs die grotere eiken en sparren dat ene.
Op die…
Eeuwigheidswaarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Vandaag en gisteren zijn en worden dagen
zinnen, wellicht beleefde momenten om te bewaren
te beschrijven, liefdevol te schetsen in dagboeken.
Hoe ook nu weer de ene maand de andere werd
deze regels in je hart herinneringen bewaarden
vele dagen wel of niet een potje konden breken.
Wellicht zeg je zand erover al was het aarde
nu zij gisteren…
Ontwortelen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 129 Ontwortelen.
Langzaam naar het einde
Al wat je was afpellen
Een lange strijd voeren
Naar iets wat je niet wil
Er is geen ontkomen aan
Wanneer alles is gedaan
Vergevend berustend
Naar de kern van zijn
Overgegeven , los van wat was
De schoonheid , de intensiteit van leven
Openbaart zich
Je wordt mooi, steeds mooier
Dan je ooit daarvoor was…
Vaarwel.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 221 Een vaarwel aan de zomer
die langzaam sterven gaat
als het blad verkleurt en
loslaat van bomen en struiken.
Die buigen voor het afscheid
en zachtjes hun tranen wiegen
als een allerlaatste groet nu de
zomer plaats maakt voor de herfst.…
Toevlucht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 250 een vogel
zoekt het ochtendlicht
wil zingen in de weemoed
van het sterven
de vruchtbare bloesem
waait uit de bomen
zo graag…
een wens…dromen
kom maar landen
op mijn handen
ik stop mijn adem
in een fluister
en luister
naar jouw laatste lied……
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Dagdromen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Die avond zag ik buiten de maan mistroostig staan
werd ik door vrees bevangen, voelde zorg en verlangen.
Voelde tekens en iets van loodzwaar gewicht bijna gezwicht,
ervoer ‘n strak gedicht en opkomende rimpels in dat gezicht.
Ik zag een zwart-witfoto van kinderen nog zonder leed
nog niet hoe de dood haar de toekomstdas om deed.
Ik zag alleen…
Wanneer de avond valt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 Wanneer de late avond valt,
hoor ik torenkraaien in de verte,
op weg naar oude bomen gaan.
Het zijn dezelfde hoge bomen
die onze zorgen willen vangen,
die sterven moeten in de wind.
Weer is het hoog tijd geworden
om stilletjes naar bed te gaan,
wanneer onze kraaien zwijgen.
Bladeren rustig fluisteren.
Mensen vredig dromen.…
Volg de nacht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 606 kan je me het sterven geven
wanneer stilte draagt
in morgendauw
wolken geboren
in zomerregen
mijn nachten buiten
betovering
bloem wordt bloem
van kind naar boom
op het gelaat bestreden
zonne - wegen
kan je me het leven geven
een leven lichter dan
een droom…
Emile's offer
snelsonnet
2.0 met 4 stemmen 190 Niet meer dan drie procent..wat een gezemel
Als ’t moet mag daar gerust een beetje bij
Iedereen werk en elke burger blij
Soms groeien bomen best tot in de hemel
Brusselse boete..nooit..over m’n lijk
Dan liever sterven voor ons koninkrijk…
Getuigenis
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 562 doof. moeders gehoor
ik zag een kind sterven
en raapte het op
onder de onbuigzame boom…
tekens op mijn huid
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 686 ik droeg liefde en kind verder
verder dan het sterven en
de bomen in mijn bed
de rillingen aan het raam
gleden om flarden landschap
en altijd door de wind
ik herinner me mijn huid
witter met de deuren dicht
het licht was toen
en ik ben nu
de dood loopt om en om
* afbeelding : Art Dekat ©…
Bang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 219 Sprakeloos
Niet te bevatten
De controle kwijt
Wat doe je dan
Is er ergens hulp
Hoe lang wachten
Een warme blik
Medeleven vol begrip
Liefdevol word je benaderd
Ook door je buurman
Zijn dochter en zijn zoon
Maar dan weer alleen
In de woestijn van eenzaamheid
Je glijdt weg
Zinkend in drijfzand
Het geeft verdriet
Ze zien het bijna niet…
Wat is zekerheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 133 Er is geen zekerheid
Niets
is de enige zekerheid
die eens komen zal
Wanneer het Zijn
er niet meer is…
Luister en ontwaak
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 222 ik heb een hoge boom
zien vallen
plof
in een klap neer
hij slaapt nu al
zo'n zeven dagen
verder doet hij niets meer
het enige geluid
is zijn ademhaling
zijn takken zijn beschadigd
zijn wortels liggen bloot
maar zijn kruin
baart mij de grootste zorg
hij is op sterven na
al dood…
idioten
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 623 idioten
het ging niet om leven of dood
de waarheid lag tussen stenen het had een lichaam
dat elke dag in de spiegel stond
alleen was het kaal en er kwamen bomen uit de holtes
haar huid was van leer
een vriend vertelde dat het door de herfst kwam
raaskallen
maar het was er nog
we lachten op sterven na
is geen andere mogelijkheid…
idioten
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 669 het ging niet om leven of dood
de waarheid lag tussen stenen het had een lichaam
dat elke dag in de spiegel stond
alleen was het kaal en er kwamen bomen uit de holtes
haar huid was van leer
een vriend vertelde dat het door de herfst kwam
raaskallen
maar het was er nog
we lachten op sterven na
is geen andere mogelijkheid
waarom bomen…
ónder de woorden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 ónder de woorden
leeft het onuitsprekelijke
alle houvast is daar
grondig weggebrand
ónder de woorden ligt
een stille ongrijpbare laag
die op je thuiskomst wacht
als je uitgesproken bent
ónder de woorden
leert het oude leven hoe
je sterven kunt als de
vogel die de boom beroert…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Sterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.787 Kleuren van een schoonheid
ongekend en fel
glijden langs ons geestesoog
verdwijnen in de verte
Waar een wazige horizon
hun inhoud doet vervagen
achter waaiers van licht
die het diffuse laten stralen
Zo gaan wij op weg
als we de stof verlaten
verdreven uit de dichtheid
zwevend langs heldere paden…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 593 De nacht wordt steeds
groter in mijn hart
mijn ogen worden
steeds zwaarder
nevel daalt over
de resten van wenende dagen
zwarte schaduwen overvallen
mijn lege vragen
ik loop doelloos rond
in volstrekte kou
en adem een pijn in
zo blind en zo grauw
ik zwijg een eeuwig zwerven
de dag gaat langzaam sterven…
sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.580 na bijna een eeuw weer kind
aandoenlijk gekromd
tussen gesteven lakens
oude handen zoeken
wat is laatste adem
als dit lichaam ontspant
de wereld stilstaat
de kring verbroken wordt
maar als je buiten bent
gaat de wereld toch door
iedereen is zoals wij
geef het leven door
dat je kreeg van haar
lief mens in wit satijn
zo mooi was…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.587 Jij bent als een zwakke vlam,
die steeds kleiner word.
Het vlammetje is bijna uit.
Ik wacht ,
op een zachte wind,
die langs jouw
gezicht zal strijken.
Ik wacht,
terwijl ik je handen
in de mijne neem.
De wind komt eraan
en jij gaat mee.
De vlam is uit,
de wind is gaan liggen.…