2300 resultaten.
De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen,
waar elke fantasie haar voeding vindt,
waar grenzeloze hartstocht wordt bezongen
en waar de mythe aan haar tocht begint.
Een reis doorheen een wereld vol verhalen,
op zoek naar dramatiek en avontuur,
waar passies en emoties nooit verschralen
maar zich verblijden in ’t poëtisch vuur.…
Lopen voor je leven
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.318 Lopen
hele einden lopen
lopen naar het water
lopen naar de bron
de bron vol helder water
waar het dromen ooit begon
dromen over het leven
dat het leven beter kon.
hopen dat het beter kan
al is de toestand hopeloos
is het uitzicht troosteloos
kinderen hongerig brodeloos
ouders ziek en moedeloos.…
Het putje van Heiloo.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.447 Die Put (een schat voor mens en beest)
Met heldre bron gevuld,
Die is daar altijd niet geweest,
Zoals gij horen zult.
Toen Willebrord de Kruisleer bracht
Van d' overkant der zee,
Was 't hier één zand in 't heidens land,
Één droge, dorre steê.…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Dwaallichten, zwalkend als dolende zielen,
zochten wanhopig hun weg naar de winst,
de glans van het brons spoelde weg van hun hielen -
de schim van hun trots meegevoerd door de wind.…
Verlangen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.486 'k verlang ook naar bloemen
al kan ik best zonder
eisen doe ik allang niet meer
ik wacht tot de bron
van jouw liefde voor mij
zal wellen als vroeger
en drenken het gras
opdat het weer groent
dan bloeien de bloemen
misschien
als weleer...…
nervositas
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.052 uit de ruïnes rijzen zenuwen
ze razen door de buizen van het huis
kneuzen de ruimte
waar mijn gemoed geduldig veinst
slechts mijn gemoed te zijn
en niet de bruisende bron
van mijn gebundeld wezen
ik sla op de vlucht
voor de kraaien in mijn haar
mijn woorden glijden uit
vergeten mijn inborst te kneden
ik sta op de rand
bereid over lijken…
Nieuwe stilte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 ik heb gespeeld
met de breekbare
stilte in mijn hart
het soms verplaatst
als het in melodie iets
liefs en aardigs had
altijd een luisterend oor
met koesterende warmte
als duidelijke indicator
ook ik schoof snel
dichterbij om mij te laven
aan die zeldzame bron
maar voelde al dat
de tonen die zij maakte
niet voor mij welkom spraken…
Als liefde je weerhoudt
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 858 nuchter mens
Die zich door ratio laat leiden
Het enige waar ze last van heeft
Is toch wel zijn schaduwzijde
Hij is een blok aan het been
Verpest haar hele leven
Zij wil samen leuke dingen doen
Hij voelt zich in 't nauw gedreven
Meestal voelt hij zich onprettig
Omdat hij vaak gespannen is
Vermoedelijk is het fobisch
Maar het is een bron…
Eerste liefde
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.621 Het leven openbaart zich
als een bron van heerlijkheid
en nabijheid,
te intens bijna om te verdragen.
De liefde heeft je gegrepen.…
spektakel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 475 Voor mijn ogen komt
een bron tot leven.
Een harde stenen bol,
likt zichzelf schoon.
Het water kabbelt over
zijn zo harde huid,
overal applaudisseren zijn
druppels.
Zij versmelten met de oever,
zonder einde en zonder begin.
Gaan weer onder en worden
weer opgezogen.
Het is een spel zonder einde.…
Spraakwaterval
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 spraakwaterval
verslist in klanken
waarbij klinkers hun
mooie volheid verliezen
het is geen
kabbelend beekje
dat lieflijk stroomt
langs meanderende
lichtgroene oevers
het hutst en blutst
spet en sputtert
in speelse kolkjes
die klaterend
rollen en dollen
in jeugdig
enthousiasme
is hij uitverteld
stilte wacht weldadig
terwijl zijn bron…
Richtingaanwijzer
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 508 Bron: Telegraaf)…
Zonnekind
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.004 Kind van de zon
zomaar gegeven
uit welke verlichte bron?
Kind van de maan
op dié ene nacht geboren
om een eigen weg te gaan.
Kind uit onze dromen
uit de nevelen gekomen
om jouw wereld te bewonen.
Kind van morgen
om de aarde kleur te geven
in alle goedheid te verzorgen
maakt ons, al is het even,
een klein beetje vrij.…
de wereld en jij
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 902 wereld naar buiten
schrijft
tussen zwarte en witte
muren
de bloem die ademen wil
in haar zijn, boven en onder
bomen
het stille zwijgen
van silhouetten, die veel verder dan ogen
kunnen kijken
naar die ene droomseconde
van leven en het hartverscheurend geluid
dat zielenwervels brak
ongevraagd
in het heelal van gemis;
een bron…
'Sam'
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.434 Het hartje slaat een hoorbare trom,
mengt zich vanuit de diepste bron,
om de kracht van de eenvoud te beleven,
noopt ons tot een blijde overpeinzing
voldragen in z'n prille dracht, zo licht
zo fijn, in barensgolven losgetrokken,
zich aandient in een ander leven,
door ouders liefdevol is gegeven.…
Zingeving
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 957 Wat anderen van me denken, vinden en niet,
Is voor mij en zovelen een bron van verdriet.
Daarom:
De waardering van anderen, waar zovelen naar streven,
Zoek die in jezelf, dat is de zin van je leven.…
Uitwissen uit mijn geheugen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 714 Verveling ben jij,
Saaie verveling,
Je bron is verveling
en vervelend keer je daar terug.
Ik kijk naar de hemel en je beeld lost langzaam in het blauw op.
Ik kijk naar het water en het vermengt zich met de wateren en verdwijnt in de groene diepte.
Ik richt mijn aandacht op de vogelzang en alles wat je gezegd hebt wordt vergeten.…
Kodakmoment
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 77 Bron: Snaps from space door Chris Pollard op thesun.co.uk…
kracht haal je uit de natuur
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.503 in de mooie natuurlijke landschappen
waarin het leven beschilderd is als de
bron van inspiratie, waar de kleuren
op het doek mij levenskracht geven.
zo veel passie en gevoel geeft mij
de kracht om te strijden in mijn
tocht naar de ideale levensweg
door nog eenmaal alles te geven.…
Parel aan haar kroon
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 129 Bron: Zaplog.nl - De kroon op de formatie: Zakenkabinet…
Het doodspapier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 655 De herfst treedt weer toe
in mijn belevingswereld
‘t vergankelijke seizoen
van jouw trieste dood
het doodspapier wordt weer
opnieuw gelezen, en tranen wellen
uit bron van innerlijke nood
een doodsgedicht
door jou geschreven
over passie, sterven
en dagelijks brood
de laatste uren
van jouw beklemmende leven
onze gezamenlijke waarheid…
Opleving
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 122 Een museum is doorgaans een
oase, een bron van
kennis. Inspiratie
doe jij hier op voor eigen en
andermaal beleven
Kunst; nooit uit de gratie
De verrassing schuilt in schoonheid
die je niet direct ziet
Surprise voor relatie
'At the French Windows' bijvoorbeeld
eind negentiende eeuw
Wel of niet?…
Golft de zee finale
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 397 jouw slanke
vingers spelen strelen
met fluweel de toetsen
je tipt in pianissimo
het zwart en wit
een lach op je gezicht
slaat aan
om temperamentvol
in adagio op te gaan
stuurt de klanken
van de bron langs
beek en waterval
laat ze rivieren
en meanderen hun
melodieën klinken overal
uitbundig golft de zee finale
als slanke…
Bodemde met ragfijn zand
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 353 jij bent mijn zon
ik naast koelte uit
de bron die we samen dolven
jij lierde stenen
die diepte schampten
verwondde zo mijn schenen
ik groef uit vergaarde
buit van wateraders
die lang waren verdwenen
bodemde met
ragfijn zand gefilterd
op een naamloos strand
we putten zee en zon
draaien zo met hemels water
het woestijnen nogmaals…
De generaal
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 194 Zo gleed de generaal, in brons gegoten,
ter ere van een groots verleden, de jaren door.
Maar het zoet van de victorie verwaterde,
verkeerde na een zeker tijdsbestek in bitter
vocht. Een groeiend schuldbesef omtrent
zijn daden dat steeds dieper werd.
Het woekert nu door de natie. Pijnlijk staat
hij daar, nog slechts gekend als ornament.…
Eruditie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 285 Inspirerend inzicht informeert
en eloquent geformuleerd
gegoten in hongerend gehoor een
bijeenkomst op het forum
van wijsheid, zich lavend aan deze bron,
een revelatie als een rijzende zon,
velen zich koesterend in diens schijn.
Ja, zo zou het kunnen zijn.
Een man, een vrouw, alleen een stem
om te boeien, die zet hen klem.…
werden blind in tegenwind
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 443 het is stil
zon maant de
sterren om te gaan
ik zie je
in de ochtendgloed
besef me jouw bestaan
ik droom de jaren
die vergingen, liefde
was er diep van binnen
tot jij mijn bron
veroverde, mij opende
ik vloeide overvol
we bloeiden
als oasen in woestijnen
jij werd zo tederzacht de mijne
we dwaalden, werden blind
in tegenwind…
´Eenzaamheid´
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 111 Een ruimte om je gedachten te ordenen en te verfijnen en een bron van inspiratie en creativiteit.
Eenzaamheid is geen isolement, maar een verbinding, een band met de natuur en het universum.
Een dialoog met je ziel en je geest en een harmonie met je essentie en je bestemming.…
Een stroom haiku's
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 634 Onstuimige zee
wast in wollige golven
uit de gouden bron
~
Boven drijven langs
gouden bijen wolkjes blauw
mondjes blazen dauw
~
In rust op gonzen
van de golven drijvend mee
schelpen rinkelen
~
Glinsterend water
waterbellen vol muziek
spiegelt zeeklanken
~
Lichte bries vervoert
avondlucht bij windgetij…
In zacht verwachten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 96 ik deel
bloemen uit
de handen hebberig
door gratis buit
slechts een
enkeling ontvangt
de pracht in
zacht verwachten
zij openen en
bloeien samen
dit mooi moment
vol enthousiasme
zijn het koren
op de molen van
leven in de fleurigheid
van zon als onze bron
zij delen sfeer
genereren goede vibraties
laten ogen warm schitteren…