491 resultaten.
Toekomstkoekje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 627 haar glimlach uit ervaring moe
gaven omfloerste ogen toe
Chinees gelukkig vulsel
brak zich broos uit het omhulsel…
Contactloos
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 99 Wat is ’t leven toch broos
Snikte de contactdoos
Ik baal als een stekker
Ik voel me niet lekker
‘k Blijf even contactloos…
Jij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.159 Zo zeldzaam zacht en broos.
Als ik jouw naam noem
is het voor de eeuwigheid
zoals dat is,
nog mooier dan de mooiste bloem.…
Stil
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.171 dichtgeslagen
sprakeloos
onder de indruk
jong en zo broos.
leed en pijn
van zich af geschreven
slik,
-stilte-
mag ik, heel even.…
Het raamkozijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 251 Het regent
iedere druppel druipt langs het glas
van het raamkozijn
iedere druppel gelijkt een traan
uit een broos en verbitterd lichaam.…
De fee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 343 Je hebt mijn aandacht, eindeloos,
jouw silhouet, zo sierlijk zo broos,
in stilte genietend als ik naar je kijk,
jij frêle fee uit het dierenrijk…
Sprakeloosheid
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 213 Hoe broos zijn woorden,
gefluister boven het rumoer
van het ritmisch bewegend denken,
verdwijnend in ijlheid,
geleidelijk wegdeinend
met de voorbij tikkende tijd.
Hoe broos zijn de klanken
van uitgesproken woorden
vertalend de gemoedsrust
in de beleving van gedachteloze
eigen leven leidende emotie.…
klaproos
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.092 stoere wildbloem
broos vlam je op
stil lonkend
tussen 't wuivende graan
een wonderlijke groet
naar de horizon
die eenzaam wacht…
Breekbaar
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 179 Verbolgen stapte ik uit mijn weerbaarheid,
zette ongenadig strepen door een asgrauw verleden
liet het verdwijnen in vergetelheid
werd broos en breekbaar als porselein
...en brak!…
Zinnig woordeloos
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 91 Woorden van troost,
zo kwetsbaar broos,
verblinden
in het oog van het ogenblik.
Mettertijd in scherven
resterend gesloopt,
hoopjes in
rouw, nostalgie en doodschrik.…
AFSCHEID
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.437 Leven is zo erg broos
verdwijnt straks in
een houten doos
Als dit geen afscheid is?…
Ogenblik
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.003 Je huid fluweelt als abrikozen
door druppels parelend gestreeld
terwijl je ogen argelozen
ik zie je met een frêle gebaar
de regen van je wangen vegen
waar koude vlagen rozig fleuren
mijn adem stokt terwijl ik staar
naar het blozen van de rozen
die zich gelijk je lippen kleuren
ik glimlach als ik je passeer
omdat jouw zon me raken kon…
Fragiel
netgedicht
3.0 met 841 stemmen 281.237 Lathyrus, mijn moeders bruids-boeket
het kindjes’ engelen-boeket
zachte geur in tinten licht pastel
fijne breekbaarheid toont het vaarwel
als de eerste liefde, vol verlangen
als ’t engelenkind op aarde, onbevangen
Lathyrus, het dierbaar allerliefst boeket
bij de allerliefste neergezet.…
Zo meen ik dat ook jij bent
gedicht
3.0 met 154 stemmen 50.846 wil
zo meen ik dat ook jij bent
als melk
als leem
en 't bleke rood van vaal gesteent
of porselein
zoals wat ver is en gering
lang vergeten voor het oud is
zoals een waskaars en een koekoek
en een oud boek en een glimlach
en wat onverwacht en zacht is en het eerste
en wat schuchter is en verlangend en vrijgevig
gaaf maar broos…
broos als toast
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 488 een wintermorgen
fragiel als een dun
laagje ijs
zo ken ik het
met kleine oogjes
over een drempel die
met de jaren hoger schijnt
hartverwarmend de mens
broos als toast plukt
hij de dag met lange tanden…
De helpende hand
gedicht
2.0 met 28 stemmen 12.054 Volmaakt van veren -
een jonge tjiftjaf
van de grond geraapt en
op je hand geklommen
lichter dan een zegelring.
Je blaast hem zachtjes op
zijn rug - maar hij laat zich
niet wegblazen, hij klemt zich
nagelpuntig aan je vast
jij bent zijn vriend geworden.
Hij hoeft de vrijheid niet
niet nog meer regen
niet nog meer storm
geen honger…
Zij haalt haar lapjes uit de kast
gedicht
2.0 met 16 stemmen 7.188 Zij haalt haar lapjes uit de kast, schudt die open, tilt ze tot tegen haar kin.
Het hoofd erboven als een goochelbal, rolt naar links, naar rechts.
Ze ontwaakt
als een kaal blad, lege mal, paspop,
hangt kleren rond haar schouders, begint te leven.
Of zijn het de kleren die gaan ademen? Buiten haar om,
buiten het ijle diep vanbinnen zijn zij…
Voor vrienden
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 296 hachelijkheid
en angst van het verraad van alle
spitsvondigheid, waarin de tijd
het evenwicht bewaard op de vlakten
van bos en akkerrand, felheid bestreden
in klare zinnen van een oogopslag
aan de waterkant, waar dove netels
- in hun soort - zijn vertaald en
op de blaren werden terugbetaald in
geboorte en de dood, een levenslicht
zag in een broos…
Vlucht
gedicht
3.0 met 134 stemmen 15.502 daar klapwiekt een kind
het kan kijken met ogen groot
als van een jonge nestvogel
het kind houdt iets
in de holte van
zijn smalle vuist
een onzichtbaar insect
met stippen en
een breekbaar schild
schoksgewijs beweegt het kind zijn hoofd
verscholen in de capuchon
van een gele regenjas
het klapwiekt boven bergen
versgemaaid gras…
Je bent niet niks waard
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 703 Maar het leven is zo broos.
Vol zorgen en smart.
Maar je kunt er wat van maken.
Zoek hulp.
Leer jezelf kraken.…
Opa
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.632 Opa is duizendjarig
en van glas, lijkt het.
Stoot je hem aan, dan begint er
een fijn koperen mechaniek te zingen
in zijn borst: ik heb het warm,
te koud, zit op de tocht.
Zijn eigen handen
zijn een vale nevel voor zijn ogen.
Hij denkt dat bomen brancadiers zijn
- 's winters wit, altijd beweeglijk -
en morst dagelijks van angst.
's…
Het ouder worden...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 78 De liefde die broos is wordt verpletterd
in een heilloze tijd, genade door macht
in beton gegoten en al het dierbare is
verworden tot leed dat kastijdt.…
Broos..., fragiel..., licht...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 Broos...fragiel...licht,
ja zo licht
als de aarzelende stilte
van een dromerige zucht.
En bij elke ademhaling
beluister ik haar kwetsbaarheid
die zich ontrimpelt
in de warmte
van ons wonen...!…
Wandelaar
gedicht
3.0 met 3 stemmen 2.686 Zilt trekt in distels
helm ritselt en prikt
bijna loopt hij op zee
Grasduinend met
vlak onder zijn voeten
loerend het grondsop al
Zo wankel is het
evenwicht van deze
en iedere wandelaar.
-------------------------------------------
uit: 'Achter de rug', Gedichten 1960-1990.…
AANLEIDING TER NEDERDUITSE DICHTKUNST
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 3.604 Ik ben een breekbaar geval.
Neem nu bijvoorbeeld de slagaderkwestie:
een hondsdolle hond mag ik niet met de hand,
maar moet ik bepaald met een stok van mij afslaan,
nogal omslachtig.
Verkeer kan ik uitsluitend ontgaan
op oversteekplaatsen, met armgezwaai,
’t gevaar in dit geval hangt samen met
de weerstand van het skelet.
Ik ben, kortom, een…
Wat is ons leven broos...
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 528 Wat is ons leven broos
als blaadjes van de beukenbomen
die dwarrelen in de wind
al is de lucht nog vol
van zomerdromen...
Al is de lucht nog blauw
en straalt de zon met vreugde -
ons lied is kort van duur
hoezeer de melodie
ons ook verheugde...…
Zo breekbaar en zo broos
netgedicht
3.0 met 52 stemmen 6.729 Zo breekbaar en zo broos is 't leven:
een lichtflits in de duisternis,
maar toch zijn wij elkaar gegeven
omdat de weg niet doelloos is.
Zo kort de tijd die is gelaten,
een ademtocht en 't is voorbij,
maar wanhoop kan ons hart niet baten,
alleen vertrouwend leven wij.
Alleen de liefde kan ons dragen,
en al de rest is dwaas vertoon.…
broos is het geluk
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.571 zij kruipen dicht bij elkaar
in een vertrouwd gebaar
liefelijk ligt het gazon
te genieten van de lage zon
hoog in de kale bomen
hangen nog de dromen
leeg en onbeschut
als zwarte nesten
maar wie goed luistert
hoort nog het gegons
als zij zich behaaglijk
naast elkander nestelen
steeds als hij zijn been gaat strekken
wil zij harder…
zeer broos
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.735 in mij regent het
zoals het zal zijn van na mijn dood
het levensbrood gedoopt in wijn
de smaak van zuur azijn
verwijld gevlucht
in oneven dagen
snijdt de wind
en blijft aan me zagen
een ebbenhouten doos
met wat koper beslag
oogt zeer broos
gezien vanuit het kleine gelag…
Broos Gevoel
hartenkreet
4.0 met 30 stemmen 1.173 Vervallen in weemoedige gevoelens
Slenter ik over het plein van de stad
Terrassen vol met kleurrijke mensen
Maar vandaag heb ik het even gehad
Gedachten probeer ik te verdringen
Zwaarmoedigheid stuurt mijn gevoel
De knoop in mijn buik knelt pijnlijk
Ik leef adem door maar mis ieder doel
Mijn ziel is kwetsbaar en lijkt broos
Tranen staan…