Alle inzendingen over buitenstaander

In de stad zijn er veel deuren die 's nachts openstaan naar wakker zijn samen iets beleven over de drempel geen buitenstaander meer zijn In de stad zijn er veel stoepen waar mensen staan en verre gebieden verkennen met wendbare woorden vragen en gedachtesprongen om er thuis te raken In de stad zijn er veel tuinen waar kinderen spelen…

Een buitenstaander voor het raam. Een man in de vorm van een man. De man van vroeger liet je niet los, ook al schudde je aan zijn jas tot al zijn sleutels waren gevallen. ---------------------------------------- uit: 'De man van vroeger', 2015.…

wat je ziet, ben ik maar ook weer niet mijn stem is in de tijd het kind in mij zingt nog immer zijn lied wat ik zie ben jij maar ook weer niet ja, voor een moment mooi, elegant en speels dan weer de ouder op je schouder; aan de schuivende panelen raakt een buitenstaander niet gewend wat ik voel, ben ik ook voor jou kan dat zijn als…

Ik zou haar willen kennen, deurtje in haar hoofd en zo naar binnen. Omzichtig door de doolhof die zij is. Daar is een kamer vol met alles wat zij mist. Feiten, dagen, mensen door elkaar. Het heeft gewaaid in haar. Een man is hier die dood is. Een kind dat niet bestaat. Ik snuffel in een leven, kan met alles niets beginnen. Het is goed…

Voor een buitenstaander niet te begrijpen het is ook moeilijk uit te leggen. Ik moest het wel doen uit liefde voor het hele gezin. wij gingen met hem ten onder en dat is me toch te min. Toch zal ik altijd van hem houden wat een ander er ook van vindt We kunnen met hem niet zo doorgaan, maar het is en blijft altijd ons kind.…

Dromen vertellen een waarheid die je nog niet weten wilt, maar op een divan kun je vrijuit spreken tot een buitenstaander die jou begrijpt en jouw geheimen uitlegt die iedereen kan zien en velen fluisteren er schande van Rijkdom wordt verspild, en wie er iets van zegt, krijgt klappen in dubbeltaal en verdwijnt als straf voor zijn…

Met eigen ogen maak ik buitenstaander Mij medestander nu het ontbreken Van wanden tot een doorbraak leidt naar Het hoogst links gelegen, duistere dal.…

Ik zou zo graag Wanneer de tijd blijft doortikken Morgen of vandaag Je willen laten weten Dat ik er ook nog ben Je me niet hoeft te vergeten Ook al weet ik Dat je mij niet zoekt Dat ik niet besta voor jou Ik die buitenstaander ben In een aura van Eenzaamheid Je vraagt wel, Uit beleefdheid Ik vervaag wel Maar ik blijf…

Van hoogmoedigheid tot autisme lijken buitenstaanders te beweren. Doch het leven kan een mens onthechten en hartgrondig bezeren. Zo'n mens moet zijn evenwicht zien te hervinden in de krachtbron die wijzer wordt als alle pijn slijt. Om dan de weg naar buiten te vinden als het hart zich van alle beklemmingen heeft bevrijd.…

als was ik enkel een stem waarvan waanzin zich niet meer lost het is wat het is en geloven was nooit een waarheid slechts een ontbinden van gedachten zonder gezicht waar wil je dat ik sterf mij te grijpen leg, vierhoofdig in de onmacht op lippen droog doorzichtig zoals het water geweven uit het maanzand waar overwintering de buitenstaander…

Als enige buitenstaander voelde ik de omvang van dit moment en schreef het op. Maar misschien niet vloekend genoeg ...…

versterkt door het vallen van de dominostenen ze gaan allen in dezelfde richting zo zijn wij gevangen in het lijden waarom worden zovelen gepest vermorzeld in de spelonken van de ziel in een vergiet kan men zich verliezen En toch is het leven spannend alleen gevangen met je lichaam, maar niet met je ziel je hoort er bij, bent geen buitenstaander…

Als buitenstaander zie ik je nu lijden, ik wil je helpen, dat is mijn wens. Zo is er in het echte en harde leven altijd wel iemand die aan je denkt. Die je raad wil geven op je levenspad, die je als vriend zijn hulp schenkt.…

Dan was het als of we opnieuw kinderen baren Als de twee intens geliefden die we waren Dan voelde ik een en al liefde rondom Al klinkt dat voor buitenstaanders wellicht dom.…

gaan In mijn land is het rustig en rumoerig Ik voel de pijn en het gemis De chaos in mijn hoofd En de leegte in mijn hart Ik huil totdat mijn tranen op zijn Mijn ogen gezwollen van verdriet En maak me klaar om terug te gaan Naar de mensen in de buitenwereld Terug naar de werkelijkheid Die niet meer is zoals het lijkt Terug naar de buitenstaanders…

niemand weet iets van deze geemotioneerde buitenstaander, want diep van binnen is hij de brekende muur.…

De reactie van Alexander onder mijn versje ~Ochtendritueel~ bracht me tot dit rijmpje Wel beste Alexander ’t is een waar gebeurd verhaal Die eenden hadden het best naar hun zin Er waren er maar drie in het begin Doch na twee maanden telde ik er zestien in totaal Een buitenstaander denkt wellicht: ~Maar dat is toch heel fijn Je tuin lijkt…

Wel de buitenstaander op het Pieterpad die jou exact traceert. Nabij het Reitdiep duikt je krans van essen op. Wat houd jij de door schelpen ingelijste pakweg honderd doden hoog! Dat jij bewaard mag blijven, stille hoop voor wie rust zoekt.…

Buitenstaanders laten het niet merken, maar zien hoe hard de mensen in jou werken. Allemaal hebben ze eelt op hun klauwen, en een overhemd met opgestroopte mouwen. De oorlog doorboorde heel jouw hart, de stad was gedompeld in veel smart. Rotterdammers lieten dit niet merken, gingen na de oorlog weer keihard werken.…

Ergens buiten de bebouwde kom buiten de bewoonde wereld buiten de begane wegen In stede van de buitenplaatsen plaatst het zich in volle steden plasma dichtgegroeide vaten Kringloop tussen slib en ader snelweg tussen de organen chaos voor een buitenstaander Ergens in de koele luchtstroom myriaden moleculen ruisend langs het geitenpad…

Al die zomers, een buitenstaander blijf ik. Geef mij maar mei.…

Hij wil het gehele doek een 2de leven geven, daarvoor moet hij inboeten met veel tijd en geduld, voor buitenstaanders is het in een mistsluier gehuld. Als het klaar is, heeft hij weer een stukje voldoening. Hij speelde het klaar haar te doen glimlachen.…

Welke tranen van intens verdriet ervaart menige buitenstaander niet. Kan het zingen je af en toe weken vergaan kan een mens echt alle stormen doorstaan. Wanneer is een tijd van tegenslag verstreken wat mag in geen enkel leven echt ontbreken.…

Colliq Pujié Arung to Poinciana 't Zou zonder twijfel voor een buitenstaander aandoenlijk zijn geweest hen te aanschouwen getweeën aan een epos te zien bouwen La Galigo, voor een goede verstaander 't Was al met al bijzonder eigenaardig dat hij respect kreeg voor haar taalgevoel al dacht hij soms zat ik maar in haar stoel zo'n paradijsvogel…

trouwhartig zijn, die dieren Er is niets mooiers in het leven dan de jacht Wanneer hij zulk een heerlijk brok natuur heeft thuisgebracht Dan is hij dankbaar dat hij leeft, dan voelt hij weer zijn kracht Daar is die sport in feite om begonnen Het gaat niet om de veren of de vacht Dus als men iets heeft aan te merken op zijn klederdracht Of als zo'n buitenstaander…

Overpeinzing: en al die indrukken, verwerkingen neem ik mee met uitzicht op overlijden naar een rijkere toekomst voor mezelf en mijn omgeving dan ooit, alhoewel buitenstaanders zullen daar natuurlijk wel een beetje open voor moeten staan.…

je hebt me niet opgemerkt natuurlijk maar ik noteer in geheime hersencode de schijnbaar onbelangrijke details (voor een buitenstaander), zoals je lachte om dat berichtje van Jessica ik vind dat ze ophouden moet om jou zulke platte dingen te sturen op het Ministerie van Waarheid worden dossiers aangelegd betreffende de onmogelijke perfectie…