Gelukkig
In mijn gedachten vind ik mijn dromen
Al zal eens ook de tijd weer komen
Dat ze spontaan uit de wolken openbreken
Ze weer klinken als jouw zuivere liefdespreken.
Soms hebben de wolken en de wind stilgestaan
Zag ik je wel tussen de sterren en de maan
Je gedaante met pen en lijntjespapier
Dan voelde je dichtbij en werkelijk hier.
Dan was het als of we opnieuw kinderen baren
Als de twee intens geliefden die we waren
Dan voelde ik een en al liefde rondom
Al klinkt dat voor buitenstaanders wellicht dom.
Je ogen zijn dan weer vol met bruin licht
Je taal klinkt dan als een heus gedicht
Jouw stem zingt al sinds je ooit werd geboren
Nu voel ik mij gelukkig dat ook ’s nachts te horen.
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 18 april 2021
Geplaatst in de categorie: filosofie