Alle inzendingen over bundel Bronwater

ik verder niets weet draaiing van geslagen touwen gummi piepend tussen wal en schip opgedroogde wieren op de kade wespen langs een lijn vol vis Ik leng anijsdrank aan met water spuw de deksels van een pit mompel in de zon iets Grieks Geeft niet waar ik nog moet wezen vandaag leef ik en hoef niks -------------------------- uit: 'Bronwater…

Mijn schrijven is niet deugdzaam verheelde woorden Anders beleefd dan een boek aanschaffen Met vingers voelbaar gelezen door de bladeren glijden bronwater zonder droogrest Tafelbladen zonder kruimels Ontlichamen zonder ritselen Het woord dat eerder was dan het schrijven In stopakkoorden beschrijven Stille krachten zwijgen Gesproken woorden…

jij bloeit bundels wit in het groen van leven niet de licht verteerbare kost maar het exceptionele deelt wondertjes van laaiend vuur tot aan de diepste smart fileert de dagelijkse zaken legt excessen snel apart waar leven bloedt op het scherpst van de snede heb jij in rood de bloei en dood in bundels wit beschreven…

Blijvend blauw letsel, als een lekkende plastic fles bronwater (een merk) Het internetlicht van de draadloze lozing is een blauwletsel in de nacht dat ik dit schrijf (een baken, een merk) Blijvend blauw letsel: de aluminium blik die jij zond.…

kunnen vertellen de stappen die zij zet uit het alfabet klinken zacht en soepel ik voel het in mijn ledematen wat ik niet beschrijven kan met dichterlijke moed ontwaken woorden relaxed aan de horizon dat is genoeg voor mij ik laat mij meevoeren kus de charme als een bron van comfort o, hymne wees vriendelijk voor haar de vrouw van bronwater…

past want dat is mijn droom een bundel geschreven door mij als hoofdpersoon.…

verdwalend door heemtuinen duinen rosaria leek een belofte van niets dan geluk een zwevende donzen veranda gedragen door blauwe paddestoelen doorspekt met jouw lichtpuntjes de stilte te betrekken in ons gezamenlijk uitzicht de velden voltrokken zich de natuur werd overal geboren jou beseffen in mijn gitzwarte prismatintels was als puur bronwater…

Ik heb die bundel maar begraven -waar ik papier van wilde schaven- tot pulp geschreven.…

is verrijkt met een layar waar door je met je smartphone kunt horen hoe de auteur vier gedichten uit de bundel voordraagt.…

verbastering waarvan veel is op te nemen nieuwe woorden Brabbel van dreumes nieuwe titel voor een bundel kinderpoëzie elke dag opnieuw…

Ondergaande zon verspreidt brede bundels licht door zwarte wolken; bomen gaan bescheiden schuil in voortglijdende schaduw.…

toen ik haar kuste niet op de mond maar op haar buste blies een vleugje lucht gelijk een zucht 'wel te ruste' ------------------------------------------------------------------- Uit de bundel 'voor jou, van mij' van Josefien en Wim Niesten.…

. -------------------------------------- Dit gedicht komt uit de bundel 'scheiden voor vaders', het debuut van de Romein.…

. --------------------------------------------- uit: Uit de gelijknamige bundel (1992)…

Bloed klopt in het uurwerk van de mij aangemeten tijd en visioen, het recht rein bronwater te tappen uit een ongeboren geheim, waarin de waarheid drinkbaar wordt uit de hiel en de ziel van de fles en taal, die toegang soms ontzegd zodat ik stilaan verder droom, misschien fataal uiteindelijk wel levensecht als een verse…

Mijn nieuwste bundel moet nog uitgetikt Ik moet hem dan ook zelf nog kopiëren En zondag moet ik hem al presenteren Maar aan mijn deadline híer wordt niet gewrikt Voor mij- op eigen markt een drukke speler- Is even niets ter wereld actueler…

zo tracht jij met nooit aflatende ijver telkens het onaantastbare tastbaar te maken in geschreven woord Lejo van Kuijeren bij de bundel; "werk in uitvoering" van Tjitske Voet…

'met onmiskenbare hang naar lekkere trek kwijlde hij ongegeneerd toen zijn oog viel op de verleidelijke Bossche Bollen'... poëtischer kan ik het niet voor u maken sprak de dichter met zalvende stem terwijl hij bovenstaande tekst als opdracht in een bundeltje voor een lezer uit 's Hertogenbosch opschreef…

kortstondig de kinderen die spelevaren op de vijver schoorvoetend gaat het volk voorbij een monitor toont iets afwijkends iemand zucht – kucht twee vrouwen twijfelen over de aankoop van een bundel 'steek je hand onder een bladzijde en je schrikt je ziet de poriën in je huid zó dun is het papier'…

had de paden geschoond stenen weggedragen ballonnen opgelaten voor het grote feest deuren stonden open tafels gedekt van heinde en verre zouden zij komen voor de bundel van mijn dromen maar in de ijzige wereld van toen sneeuwde het uren geen snelweg of trein bleef gespaard een kleine groep had de heenreis geklaard wij hebben samen…

vader kocht ooit een verzameld werk een bundel gedichten van degelijk merk bij wat hij mooi vond zette hij strepen een enkele keer een uitroepteken bij tijd en wijle herlees ik die zeer summiere biografie in een code van strepen en stippen steeg het water hem naar de lippen…

Ik keek zoals jij altijd lachte. Een lichtbundel verscheen als derde oog Geen glimlach, maar een uitbarsting van geluk. Jij maakt het goudpotje onder de regenboog.…

hij schreef zijn scherven bracht ze als glas dacht de vorm van kristal te gaan erven in de toon klonk de barst hij polijstte de scheuren dacht mat transparant wichelroedde naar kleuren maar zag en vond geen oorzakelijk verband presenteerde zijn schrijven klinkend als klok maar uurwerk en wijzers waren kapot…

Besteed door licht dat mijn schaduw verwarmde mijn enige zielsverwant in donkere tijden jouw silhouet die nooit op de zaak vooruit loopt maar mij wel door het duister kan leiden. Het is geen sprong dat ik besteed bij volle maan om jou te roepen met opgeheven hoofd maar alleen de zonsondergang kent haar kracht die de intense band tussen…

Als schimmen uit het donker van gebrande Siena tegen oker gele achtergrond kwamen twee zielen samen om te versmelten met hun ceruleum blauwe schaduw toen de zon zijn gouden gloed liet vallen en hen teder aanraakte op hun donkere gezichten als schittering, die hen veranderde in reizigers in ruimte met kleurschakeringen als goddelijk geheel.…

Wie veel water drinkt die verdrinkt veel verdriet!!…

Roest klopt in het mechanisme van het aan ons aangemeten uurwerk, het lijkt even stil te staan, het reinste bronwater aangetast getapt uit het bloed, waarin de waarheid afbreekbaar wordt reeds voorspeld in de oerziel, afgedaan als onzin, klopt het aan de poort, vaak ontzegd en komt het ijkpunt dichterbij waarin ik droom…

-------------------------------------------- Uit de bundel 'de man achter deman' 2001, ongepubliceerd Voor mijn petekindje Yoni.…

kanker terminale fase moeder ziet geel wachten op de dood onverteerbaar uit bundel "rouwkost" isbn 978 90 809885 2 1…

dobbers het seizoen op herhaling mijn teller gaat door geen idee van straks genieten van het nu de lucht in vogelvlucht bij vlagen helder volle bundels wolken het is stilte voor de storm…