Grenzen bereikt?
Roest klopt in het
mechanisme van het
aan ons aangemeten
uurwerk, het lijkt even
stil te staan, het reinste
bronwater aangetast
getapt uit het bloed,
waarin de waarheid
afbreekbaar wordt
reeds voorspeld in de
oerziel, afgedaan als
onzin, klopt het aan
de poort, vaak ontzegd
en komt het ijkpunt
dichterbij waarin ik
droom, soms fataal
waarvoor ik ben gezwicht,
een kortstondig evenwicht
in cumulerend licht,
waaruit ik adem haal
mijn tijd vloeibaar wordt
zijn streken in verf vernist,
vergeeld in elk levensrijm,
als het z’n grenzen heeft bereikt.
... Illustratie: Bron: Gateway ...
Schrijver: Pama, 17 april 2020Geplaatst in de categorie: filosofie