Als hymne door seizoenen

in de taverne
van haar dichtwoorden
kan ik wonen
als hymne door seizoenen
een lied van zoetheid verstild
dat woorden nooit kunnen vertellen

de stappen die zij zet uit het alfabet
klinken zacht en soepel
ik voel het in mijn ledematen
wat ik niet beschrijven kan
met dichterlijke moed ontwaken woorden
relaxed aan de horizon
dat is genoeg voor mij

ik laat mij meevoeren
kus de charme als een bron van comfort
o, hymne wees vriendelijk voor haar
de vrouw van bronwater bestaat
aan ’t oog en hart
via de letters

psychologie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 233