Alle inzendingen over centraal OR schriftelijk OR eindexamen

helder maar ongeklaard, zolang blijft een woord zonder beweegreden roerloos en in ijs gevangen ondiep als het zicht in hoogte -onderhuids- zonder gedicht blijven vuurstenen koud en is nadere toelichting overbodig een zomer is er om zich staande te houden tussen voetnoten van voortduren ginds dient zich gekraai aan dit gedicht is het schriftelijk…

Geen jongen noch een meid hoeft zich te schamen Kies voor den helder, kom bij de marine Verdienen doe je, na je eindexamen…

Ik wil per stoplicht nationaal ons voetbalelftal loven, dus plaats het groene licht centraal en zet oranje boven.…

ik droomde mijn ontstaan en keek naar binnen alles werd oneindig kleiner opgesplitst ik keek naar buiten van mij af werd alles groter oneindig het centrum van het heelal en de weg naar de kern waren zojuist ontdekt mijn mooiste nacht was weer voorbij waar was jij?…

niet klagen een stad als dit verdient nou eenmaal beter maar toch wil ik je bedanken dat jij de bakermat was van mijn reizen en dat ik in jou dikwijls dacht dat ik niet spoorde als ik dronken in de nacht aankwam bij jou en jij je poorten voor mij opende Oud station met grote klok je wijzers staan nu stil afscheid van centraal…

Mededogen voor jezelf betekent, dat je de ander accepteert zoals hij is en je hem hebt vergeven. Veel mensen reizen de wereld af op zoek naar vrede. Bij thuiskomst blijkt, dat zij die de hele weg met zich hebben meegedragen. Men hoeft dus niet zo ver te zoeken. Een mens in balans kan van buitenaf niet beledigd worden. Hij weet, dat enkel…

geïnspireerd Geen geslachtelijke liefde Echt enkel zeeschuim en -wind Uit 't schuim geboren Logischerwijs voor altijd geëerd Zeewind uit 'n schelp blies haar aan land Haar rechterhand bedekt voor Een deel haar borsten Bloemmotief mantel wordt aangereikt Venus; spil om wie alles draait Botticelli; kunstenaar TEKEN VAN VOORJAAR Venus centraal…

Op ‘t eindexamen Nederlands kreeg elke kandidaat een kans het resultaat wat op te stijven door een prozaatje te schrijven. Als onderwerp was er de keus uit godsdienst, seks of mysterieus en tevens was het toegestaan van kind en vader uit te gaan.…

Leven dat vol leegte Is, gevoelloosheid die De moderne mens kleedt Die alleen voor zichzelf Leeft, en die de ander Al lang niet meer Ziet staan - Vanmorgen is die ander Voor een keer wel aanwezig - Ik zie mensen mensen Groeten, afscheid nemend Van wie hen lief is, Een parkeerplaats Verderop aanschouw ik Eenzelfde tafereel…

wat is dit nou voor stom geouwehoer: 'hij heeft twee mensen aan zijn mes geregen maar daarvoor een te hoge straf gekregen hij deed het maar uit jeugdige bravoure' hoe krijg je dat als advocaat nou toch verzonnen ik was aan zijn verdediging niet eens begonnen!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Schriftelijk gesproken ontmoeten onze universele beelden elkaar. Becijferd en geletterd drukken wij op schrift gemeenschap uit aan elkaar. Worden onze dromen in woordbeeld en verrekening een medemenselijk loyaal gebaar. Cijfers en letters een uitdrukkelijk gebaar. In universele symbolen betekenen wij iets aan elkaar.…

Terwijl knorrende Beesten het centrum Van mijn stad In bezit nemen Haar omgeving Achterlatend in Warrelende wolkjes Sta jij bij Het stoplicht Je eigen wolkjes Uit te blazen, Mens die alleen Op de wereld lijkt, Uitgerust met draagzak Op je rug sta je in De eindeloze verte Te kijken wachtend op Het groene licht dat…

'Treinen vertragingen' schreeuwende krantenkop lekker lang wachten op Utrecht Centraal Zo dus verdwijnt het woord spoorwegverdraagzaamheid rap uit het vocabulaire onzer taal…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

te vergeten zij zijn verworden tot wat wisselgeld bezoedeld door intens gebruik soms krijgen zij een tweede kans maar gaan vaak als een nachtkaars uit alleen de echte hebben ziel zij storten zich met kloppend hart in de drukte van het alledaagse leven voelen pijn en kunnen liefde geven zijn niet gebonden aan de tijd maar overzien in schriftelijk…

uitbundige boerenbruiloften: wapperende vaandels mutsen vlammend rood tussen het grauw zogende moeders plassende boeren dansend paar hondje centraal.…

en als de regen nu de straten niet zo glad had gemaakt dat ik te laat nee ik ben nog niet te laat hollend door de tunnel tussen de botsingen door niet wakker tegen de droom in een leeg perron op ik ontloop de trein maar nauwelijks en sta op het holle perron te hijgen verdomd de strop het station lacht me uit duiven schijt op mijn…

Ik hoorde en zag de non en ik bad met haar mee, maar tussen de gevouwen handen zag ik de centrale verwarming, tè modern tè vulgair bij deze woorden. 'Ook zij heeft het koud,' dacht ik, wat ik niet zou moeten, want het leidde me af van het onderwerp: de non die bad, voor de wereld en voor mij. Maar die c.v. die wàs er!…

De trein stopt met gillende remmen Hoi Amsterdam een prachtig station En hoe ik dit nu weer bemerken kon Zakte weg aan de stadskant geen porum Enkele politiebussen waar zijn de criminelen Voor mij zag ik on- en gekleurde mensen Maar misschien wordt het straks toch anders Als inlanders elkaar steeds meer gaan verwensen Het damrak met zijn…

de wijzers in het groot radiant leunden tegen het avonduur ik had wat tijd en genoot riant van het dampende clair-obscur mijn gedachten spoorden naar de zon felrood onder het glazen fries bij de kiosk op het perron plantte ik hijgend mijn valies hier gonsde 't van gezelligheid onder de hoge stalen hemel wereldgeluiden stegen wijd…

plengen is maar een woord tranen werken zich doorgaans (als niemand kijkt) spontaan een weg naar buiten wie dat vocht produceert is doorgaans de enige die het als zwaktebod ervaart zoiets houdt je doodgewoon stil de wereld draait door als je zichtbaar weent er stuurt vast wel een of andere dakloze een steunzucht vanuit adres onbekend…

verzopen katjes in druilerige domstad warme zussendag Scorel, Brunamuseum visjes met een wit wijntje Tanka…

Als al onze profielen binnenkort In één centrale bank zijn opgeslagen Zal het OM er zeker zorg voor dragen Dat elke moord voortaan bewezen wordt: Het DNA van wie dan wordt verdacht Wordt stiekem op het wapen aangebracht.…

Die zenuwslopende examendagen... Al ben ik dan van vóór de laptoplichting Ik had gevoelens in dezelfde richting Daar zakken zakken blijft en slagen slagen Derhalve: mijn gepaste medeleven (Elk jaar met meer distantie te vergeven)…

Eén leerling die examen Russisch doet Komt dezer dagen even bovendrijven Geen nieuwsfeit dat voor eeuwig zal beklijven Toch doet zo'n marginaal bericht mij goed De wereld zit vol instant-fenomenen Maar hoe vaak is nou iemand nog die éne?…

Toen drie scholieren een examen stalen Bracht dat voor héél hun lichting slechts ellende Maar daardoor wordt dit trio een legende Dat postvat in denkbeeldige annalen Ze zijn voorgoed voor tal van tijdgenoten Die sukkels die de boel voor hèn verklootten…