Alle inzendingen over cyclus OR seizoenen OR jaargetijden

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

de jaargetijden zetten ons immers ook wel eens op het verkeerde been…

het jaargetijde bloost waar de vurige zon de einder kust de zilte golven doorklieven als een meditatie ontspanning waar adem lucht geeft in “klare taal” spreekt de zee geschiedenis óngepenseeld in een stijl dit doet mij denken aan dat jij jij bent je doet wat je moet doen in ieder seizoen……

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Hoe heerlijk is de cyclus der getijden. Hun wisseling gaat eindeloos maar door. Aan elke zomer gaat een voorjaar voor. Men kan erna een najaar niet vermijden. Een winter volgt. Een ringlijn is het spoor waarop seizoenen volgens schema rijden. De punctualiteit kan mij verblijden, wanneer ik weer de lenteklokjes hoor.…

Het is tijd, we gaan op reis We verzamelen ons, we zijn met velen Vraag niet waarom, waarheen, hoe lang We volgen een innerlijke drang Vleugel aan vleugel schrijven wij luid gakkend in gelijke vlucht de laatste letters van het alfabet in de grijze novemberlucht --------------------------------- uit: 'Gek van liefde', 2008.…

Gemengd bedrijf: aardappels, knollen, graan, het varken en de kip, de koe, het paard, de mens, het huis, de stal, het groene land, de nacht, de dag, de kringloop van de maan, het schommelen van de wieg, de wekroep van de haan, drift, vruchtbeginsel, rijping, ooi en lam, zomer en winter, appels, pruimen, jam - slagregen, windhoos, hagel, bliksem…

IJsblauw dansend op paden doodskil tot in de naden die verraderlijk verscheuren en ons, geladen, sleuren door de geur van vier graden. Geleidelijk aan groeiend tot tien Celsius misschien zelfs het loeiend lentelawaai van vertrouwelijke vooruitgang wat de aderen doet broeien en de bladeren doet groeien. En ook! hoogzomers dromen van de…

ik vleugelde het licht van de zon beteugelde liefkozend haar warmte door met schaduw en wind regulerend de natuur te bedelen met de benodigde golven groen die naadloos pasten in het jaargetijde van het seizoen juist daar waar de zon moeilijk door begroeiing de aarde bereikte flitsten helende stralen langs stammen en takken…

de ochtend ademt zacht en ik kijk naar september meimaand van de herfst ik zie de lindebomen met hun brede kronen en de witte berken als verfijnde dames ze kennen de waarheid van de jaargetijden ik geniet van mijn land waar de hemel het halve landschap is misschien droomt de zon van een vijfde seizoen het stemt me gelukkig in deze…

langzaam bewegen Het is de stand van zon en de maan Die ieder jaargetijde Doet doodgaan De mens Verandert van binnen en van buiten De seizoenen Die als grote waaiers Ieder jaar Onzichtbaar openen en sluiten…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

die seizoenen doen me zo goed…

de crocus in bloei belooft in geur en in kleur het wordt weer lente! de zee glooit en gloeit wij zwemmen en zweven op golven van geluk... de nevel in wit bedekt het land in eenvoud het is zo mooi stil de winter trekt aan sneeuwt een strakke trui van ijs binnen is het warm.…

Alwaar het transformeert Als Koningin de Winter Het witte land regeert Als Koning Lente klaar is Straks met zijn winterslaap Dan duikt hij in de aarde Om met een laatste gaap De afval van de blaadjes Tot bloem getransformeerd Op aard' te laten groeien Als hij het land regeert Wees welkom herfst en winter Wees welkom nieuw seizoen…

zoals seizoenen gaan en komen beleven wij plezier en pijn de zomer wordt ons wreed ontnomen de winter zingt een nieuw refrein de kunst is onverstoord te blijven in ons genot en in ons lijden de onrust uit ons hart te drijven in alle vier de jaargetijden zoals een kaarsvlam rustig brandt indien geen wind haar kan beroeren zo houden wij…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Hoe heerlijk is de cyclus der getijden. Hun wisseling gaat eindeloos maar door. Aan elke zomer gaat een voorjaar voor. Men kan erna een najaar niet vermijden. Een winter volgt. Een ringlijn is het spoor waarop seizoenen volgens schema rijden. De punctualiteit kan mij verblijden, wanneer ik weer de lenteklokjes hoor.…

Onstuimige wind woeit de bladeren voort als gedachten die dwarrelen Herfst is gekomen stormachtig onmisbaar in de cyclus van seizoenen Kleurrijk prachtig het verval almachtig bereid tot wederopstanding Maar eerst is er winter enig natuur komt op rust wachtend op de roep van het voorjaar En met de lentezon hoog aan de hemel start…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

als seizoenen veranderen van winterzilver wit naar lentemint het jaarsveld verschiet van kleur van zomers goud onder hemels blauw in de schakering van de herfstbont regenboog steeds weer jaargetij na jaargetij kleurt zich er dwars doorheen als vivaldi’s eerste tonen vier jaargetijden lang zijn gekwinkeleer het gesprek ontwapend gemeend…

In het vrome spoor van de vaderen gloeit de as van de oude religie nog rood na van het aardse hellevuur dat de hemel de seizoenen bevocht, maar smeulend in miljoenen stervensuur Gods jaargetijden niet verbannen mocht. Toch kruipen de dagen dicht op elkaar en doven in het ghetto van de tijd.…

Mijn afscheid gaat naar het jaargetij waarin de lucht onbewogen haast bevroren tussen het zoemende vuil van het seizoen trillend doortrokken was met niks liever dan verkoeling vinden in een dag als deze. Belovend van gloren zonder ongewenst zwanger te hoeven zijn van de hitte.…

De winter valt, Als een koude deken Vergaren voor slechtere tijden Geen overschot, buiten niet te mijden De winter valt, Water van vloeibaar naar vast Een eendje vastgeklonken onaangenaam verrast De winter valt, De dagen korten Wederom wat minder tijd Totdat de lente weer bevrijdt…

vroege vlinder zomaar op mijn hand gevlogen tovert warempel een jonge lente, ontluikt vanbinnen het prille besef van broos geluk in huppelpas en zonder jas ren ik naar buiten waar mijn vrije kind weer toeft in zomerse tijdloze dagen, speels nog onbevangen aan de einder wieken ganzen naar verre oorden, ruist langs nevelig avondrood…