inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.495):

zomer en winter

zoals seizoenen gaan en komen
beleven wij plezier en pijn
de zomer wordt ons wreed ontnomen
de winter zingt een nieuw refrein

de kunst is onverstoord te blijven
in ons genot en in ons lijden
de onrust uit ons hart te drijven
in alle vier de jaargetijden

zoals een kaarsvlam rustig brandt
indien geen wind haar kan beroeren
zo houden wij het beste stand
door onze driften in te snoeren

... Gebaseerd op vers 2:14 uit de Bhagavad-gita (het lied van God). Zie asitis.com/2/14.html ...


Zie ook: http://www.yadasampati.nl

Schrijver: Yadasampati, 5 april 2017


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 148

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Yadasampati
Datum:
6 april 2017
Nee, een altijd kalme zee bestaat inderdaad niet, juist omdat een zee niet het vermogen heeft om een storm te negeren. Daarom is de zee overgeleverd aan de wind. Maar ... dat geldt alleen voor het oppervlak van de zee, want hoe dieper we komen, des te minder heeft de wind vat op de zee. Het thema van dit gedicht is juist dat wij ernaar moeten streven om deze kalmte ook aan de oppervlakte te bereiken. In tegenstelling tot de zee, hebben wij dat vermogen wel.
Naam:
Yadasampati
Datum:
6 april 2017
Beste Geeraardt, juist in een storm is het van belang van binnen rustig en kalm te blijven. Onze driften vertroebelen onze intelligentie en zorgen er juist voor dat de storm van het aardse bestaan ook binnen in ons gaat woeden. Zelfbeheersing komt er op neer dat je die storm buiten de deur houdt.
Naam:
geeraardt
Datum:
5 april 2017
Een altijd kalme zee bestaat niet. We zullen ook stormen ondergaan en moeten overwinnen. Dat gaat niet altijd gelijkmatig. Daar heb je soms driften voor nodig.
Naam:
Walter Tack
Datum:
5 april 2017
Aandachtig gelezen, vooral de laatste zinnen. Mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)