Alle inzendingen over cynisme OR onoverkomelijk OR huiselijk geluk

poesie…

is het wellicht mijn hart dat het voortouw neemt om in het verdwijnen de toekomst te voorzien, of laaft de dooi aan verkeerde winters en draaft de tijd ongehoorzaam aan het leven de juiste richting voorbij? gedreven tot, zijn mijn naasten de hilariteit voorbij gestreven en haken tekens op het schors dat ons allen heeft verwond, niets…

onbegrijpelijk zulk nieuws het onoverkomelijke het ongenadige als een voldongen feit ook al leeft niemand met zo’n vonnis nu is het moment daar eindigheid heeft een datum gekregen al wat rest is jou te omarmen met onze liefde…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

Wij aten weer kalkoenen, ganzen, vissen Maar eerst vroeg papa: Heer verhoor de bede Wij vragen U, geef ons voor altijd vrede Dan kunnen wij zo heerlijk samen dissen Mijn mama had het niet zo goed begrepen En daardoor heeft ze hem toen flink geknepen…

Soms, bij goed geluk, Zie ik hun bleke neuzen als tegen een vitrine Platgedrukt. Wat weten ze van mijn gewoonten Wie doet ze over het voleinde zingen? De kringetjes waarin ze draaien Lijken wel tekenen van huislijk geluk.…

De Belgen zijn cynisme meer dan zat. “Geef elkander eens een compliment, bij voorkeur op een onverwacht moment”. Aan wie een rode knoop draagt zie je dat. Het wachten is op politieke snaken die Balkenende complimentjes maken.…

Huiselijkheid Kent geen tijd.…

waar muziek vermengd met warmte en geuren van huiselijkheid de vloer kraakt bij ieder stap die ik zet voel ik me thuis…

Denk toch aan sjirpen van eens, huiselijk, bij d' open haard.…

zachtjes lopen twee vingers over de nek door mijn haarlijn ogen knijpen samen evenals schouders die zich optrekken onoverkomelijk het kippenvel dat opkruipt vanuit het niets ontluikt er een brede glimlach als mijn blik de jouwe deelt…

Jonge vaders hebben zo een taak in het huwelijk blijkt zo vaak, waarbinnen de romance En rooskleurigheid tot een Dagelijkse sleur verworden; Vertaalt wordt in een huiselijk Geluk van zorgplicht voor de Kinderen en de maaltijd op de Borden.…

De pijn is onverdraaglijk het gemis onoverkomelijk de dood op zich ondoorgrondelijk……

Nat en miezer dreinen Kale takken hangend aan een boomkroon Regendruppels die van de stam afglijden Boomsappen verzameld in wat schuim Grijze luchten huilen Het weer mag in de leer Een zonnetje al tijden aan het schuilen Huiselijke knusheid bepaald de sfeer December kent z’n grillige tijden Hert en zwijn van voedselarmoe beducht Huiselijke…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Huiselijke echte rust is als een mooie kust om veilig te landen even niets om handen Het haardvuur dat je blust je lieve kind dat je sust je mooie vrouw die je kust Zo voelde het als thuiskomen in mijn persoonlijke dromen van vrouw en kind en wonen!…

Overweldigende uitbreiding van onoverkomelijke woordenvloed. Geen ontkomen meer aan. Letters vluchten, naar de enige uitgang. Een wit vel papier. Ze nestelen zich in de poriën Het worden woorden, dan zinnen, aaneengeregen regels van mijn hersenspinsels.…

misschien zijn het warmtelijnen die koude doorkruisen of stille omgangsvormen aan het oog onttrokken door stadia van afstand op pijlers van de overkant door kromming van aarde in verbogen ruimte in mate van vaagheid onoverbrugbaar onoverkomelijk zal ik toegelaten worden tot de plek van mijn afwezigheid ik weet het niet niet bij benadering…

de rand van de stad nadert, het water rammelt al aan ingewanden dit stuit op bezwaren, onoverkomelijk, genadeloos men stelt geen vragen over de houdbaarheid van eeuwig het antwoord houdt zich schuil binnen de muren van de stad volgens de overlevering ligt daar een vergiffenis begraven…

onredelijke woorden hebben het zonlicht van de dag kwijt gemaakt onwerkelijk ook hoe je vanuit het niets me bijna tot bloedens toe raakt Om medelijden mee te krijgen zoals je daar zit niet wetende hoe je met dit moment verder moet je gesimuleerde duizeligheid speelt op als ik even aan mezelf denk en door jou wordt ervaren als onoverkomelijke…

Het afsterven, neemt reeds aanvang bij het geluid van de rammelaar Doch de nieuwgeborene brengt vreugde resultaat van een alles omvattend liefdesmoment Een gedreven proces drang van voortplanting in stress Men beroept zich op de raad der Goden Deze aanschouwen gniffelend zoals zij geboden De Goddelijke tonen in deze erbarmelijkheid…

Ik zie aan Spijkerman de flauwheid kleven Aan Beau cynisme en aan Linda pret De soap toont iedereen weer naakt in bed De bal is rond, het gras is groen gebleven Nu zorgt het manco van de frisse wind Dat ik het logo nog het mooiste vind…

Heb ik u wel eens verteld, Over het verschijnsel huiselijk geweld. Als mannen hun beroep uitoefenen, Zijn vrouwen thuis aan het oefenen, Want elke slag telt. Hier oefent ze nog op de mat Later is ons vader dat.…

daar waar grenzen zijn beton en prikkeldraad onoverkomelijke pijn graaf ik mijn gat in het zwart van aarde dat alles heeft gehad in rood van bloed het weten en toch alles weer vergeten reik mij je de hand aan de ander kant die ik kon bereiken maak me vrij dan gaan we samen voor een nieuw kans…

Zoals soldaten naar hun veldslag Zoals doden naar hun graf Je geeft me de kracht Geen hel of vuur lijkt me onoverkomelijk Met jou dicht bij mij…

Ik wou dat het in huiselijke kring bij Hollandse gezinnen ook zo ging.…

Samen begin je Samen ga je uit Samen bemin je Samen neem je een besluit Samen kies je dan voor kinderen Samen heb je een goede baan Niets, denk je, kan het verhinderen Je geluk nog in de weg te staan. Samen maak je iets van 't leven Samen weet je er het fijne van Dat is een vast gegeven totdat samen niet meer kan.…

De ellende die je meemaakt geeft je een innerlijke kracht en het maakt je sterker, ja, meer dan dat je zelf ooit dacht. Anderen kunnen je raadgeven, soms is goede raad ook duur. Maar als je werkelijk goed wilt leven moet je zelf door het vuur. Want goed beschouwd ben je als mens toch altijd weer alleen Wat of je ook hebt opgebouwd om…