Alle inzendingen over dag nacht

Dag stilte, tot straks. Wanneer de zon weer verdwijnt en de maan verschijnt. Dag stilte, tot straks maar weer…

ikzelf geef niets om een nieuwe dag niks voor de dageraad verhaal niet over de frisse merel of van de prille beiaard ik zie niets in de ochtendnevel van een gouden morgenstond waarin mistslierten worden geboren boven de klamme heidegrond die tijd laat ik voorbij gaan en verlaat mij aan de nacht daar zijn de uren zoveel milder zolang…

nachtblauwe schemer de verduistering van licht dagblauw ontkomen…

de nacht vermoord…

Vogelengezang doorklieft dra het donkerzwart de dag gloort in goud…

Elke dag zou ik willen oppoetsen zodat hij glimmend voor mij ligt, dan draag ik hem zorgvuldig tot het weer avond wordt want mooi opgepoetste dagen zijn er te weinig in deze wereld. De nacht verlicht mijn leven want door maan en sterren kijk ik verder door het leven.…

licht in, licht aan de duisternis valt in daglicht valt weg en de zon kust de zee sissend valt een vlammend betoog mij ten deel, licht uit donkere wolken, oplichtend water de dag gedoofd een verschil van dag en nacht…

deken over de dag, zacht maar zeker de knop om en ik slaap, wel licht…

donker duwt de avond het laatste daglicht voor zich uit in het langer worden van schaduw verliezen kleuren hun huid nog schijnen spaarzame stralen hun lijnen van de laagstaande zon in het langzaam doven van boven speelt nacht zijn speldenprikkend spel in een voortdurend bewegen komen lichten elkaar tegen in een vast decor…

Midden in de nacht Ik doe geen oog dicht Buiten is het stikdonker In m'n hoofd brandt nog licht En de schapen die ik had willen tellen zijn al lang gaan slapen Mijn hersencellen malen nog op volle kracht over dingen waar ik overdag geen moment over nadacht en geen gedachte die wacht tot na de nacht…

Fluisterwind brengt zwaargewichten waar zonnewarmte mee jongleert terwijl maanlicht bijna bezwijkt onder loden last van gevallen sterren Breng de horizon maar dichterbij wellicht valt het tij nog te keren als oude angsten weer verwaaien in de frisse wind van verse morgenstond…

de nacht prikt nog in je ogen als de dag al kleur bekent…

Toen de nacht de morgen met vogelgezang wekte, luisterde ik en verheugde me op een nieuwe dag vol leven.…

de dag en de nacht kussen elkaar gedag zegt de nacht ga lekker rusten ik hou vannacht de wacht…

als de nacht, gezwicht, verplicht de zon toestaat mijn duistere woorden te verbleken dan blijkt dat daglicht is bezweken en de nachtschrijver vermoord…

de warmte valt schijnend uit de nacht de ochtend daagt uit want de zon is er weer maar keer op keer struikelt zij over de drempel van de zee de kim stoomt haar klaar de dag is gedaan…

De nacht, huiddiep en rimpelloos gelegd met sterrenspikkels op zijn tulen kleed baant zijn pad met staal van scherp geslecht door tunnels mensenpassen breed De dag van buiten rijmloos opgezegd draagt hoornhuid als een dure eed snijdt zich een weg door boeg en plecht als horizon het licht betreedt De avond neemt terloops de weg omhoog schurkt…

en weer ontstond uit de nacht de dag de zon stond op haar strepen ik ondervond dat alles mag met mijn zotte kop, maar ik had dat niet begrepen het gaat zo vlug, ik wil de dag terug doch haar kleurenpracht is weg, gevallen voor de nacht…

Onze dagen worden langer, onze nachten worden klein onze stiltes worden dieper zou ik liever bij jou zijn wonen mensen altijd samen die elkaar steeds lieven hebben vogels nog een nest als alles anders is?…

Want God houdt over mij de wacht Zijn trouw blijft tot in eeuwigheid Hij is het die heel mijn leven leidt En blijft mij steeds nabij, dag en nacht.…

Fluweelachtig zwart daalde de donkere nacht als een zachte deken, dekte de slapende dag tot het weer ontwaken toe.…

Sterren dansen wijkend nu de dageraad eindeloos worstelt om de nieuwe dag van licht te voorzien. Ik wals in schemerlicht tussen nacht en dag en streel het schimmig beeld van ochtendglore, waarbij zonnestralen in nevelige wimpels door het nachtelijke wolkengordijn boren.…

liever op de stoep iemand roept een naam daar ga je altijd in de tijd gegaan de zon houdt van de maan een naam daar ga je niets liep op rozen vaarwel verhaal in mij een naam daar ga je dan daar ga je dan dan ga jij een naam zomaar rozen op een graf daar ga je…

haar bedroog, het draaide immers niet om haar, zag zij wat ze zag en stamelde, "ja dag"…

Hij was een blinde die werd bespot, al dacht hij dat mensen ontzag voor hem hadden, 's avonds en 's nachts was hij beneveld en had hij soms woedeuitbarstingen afgewisseld met lachkicks. Amper kwam hij buiten in het zonlicht en hij wist niet van de dagelijkse gang die nuchter maakt en relativeert. Enkel de dood, het zwart.…

De nacht brengt weer wat je niet verwacht De dag weer laten passeren en aan veel dingen gedacht Alles gaat als een flits aan je voorbij Maar dat geldt niet voor jou en mij Door 's nachts alles nog een keer te beleven Geniet je dubbel van het leven Dus niet slapen is niet erg hoor Ik heb weer m'n doppen in m'n oor Nog 4 uurtjes voor dat ik…

in de dageraad verschijnen silhouetten donker uit de nacht…

de zon in je handen dragen tot de einder buigt het zwerk verschroeit je hoofd geen aanstoot neemt aan gedonder van zwarte gaten en wat de dag niet bracht vermag de nacht…

We hebben de Maas, rivieren, de containerschepen nu nog goed nacht-vervoers- en watermanagement economie continue: varend, duwend of slepend "geen woorden maar daden", weg uit 't dag-isolement!…

pijn Het verschil is dus 1 letter De F van fijn en de P van pijn De verschil versterkende uitspraak is " een verschil van dag en nacht" 1 letter verschil Het zit hem dus in je brein Laat me m'n dag beleven als de nacht En Anders om Ik creëer nieuw woord PFIJN Hegoser…