inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.995):

zon op, zon af

lang was de aarde plat
en draaide de zon, overuren
in de zomer waar de dageraad
overging in nachtelijk
buiten westen
ondergedompeld in de zee
zij verdween en dacht
ik schenk u de nacht
zodat ik u morgen weer
mag oplichten langs de grens
want, allicht ben ik uw wens

nog eenmaal steeg zij ter kimme
in vlammend betoog
maar omdat de mens haar bedroog,
het draaide immers niet om haar,
zag zij wat ze zag en
stamelde, "ja dag"

Schrijver: Fred, 22 juli 2011


Geplaatst in de categorie: humor

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 317

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)