van voorbij gaan
ikzelf geef niets om een nieuwe dag
niks voor de dageraad
verhaal niet over de frisse merel
of van de prille beiaard
ik zie niets in de ochtendnevel
van een gouden morgenstond
waarin mistslierten worden geboren
boven de klamme heidegrond
die tijd laat ik voorbij gaan
en verlaat mij aan de nacht
daar zijn de uren zoveel milder
zolang ik wacht
Geplaatst in de categorie: tijd