Alle inzendingen over wachten

Ongeduld staat op mijn voorhoofd, ik kan niet wachten, of dat nou om de post gaat, of wanneer ik de honden uitlaat, ik kan niet wachten tot ze " klaar" zijn. Wanneer het eten moet worden opgezet, kijk ik het bijna gaar het duurt te lang.…

wachten is het eerste begin een uitloper van iets dat groeit reikend naar een ander leven desideratum miniatuur plant van rijpend verlangen het andere te ontmoeten een reuzenplant die huid en ogen verwond en tastend afwacht wat komen gaat wachten is de kiem van diepe wanhoop omsingeld door gevoeld gemis…

Ik leg mijn hart in de toekomst en wacht… meer doe ik niet. De ander kijkt met een vraag. Hij zegt: ‘ Wat dom, je leeft immers vandaag.’ Ja, vriend dat moet ik ook, maar mijn hart reist al vooruit naar een leven vol van vreugd en blijheid. Door de belofte van een leven… In eeuwigheid.…

Wat doelloos wachten lijkt blijkt uiteindelijk een prachtig zicht te geven in het leven wanneer je iets met wachten doet zal wachten iets met jou doen…

De een zit stil, de ander, nerveus, beweegt één voet in ritmisch op en neer. Soms met zijn twee meestal alleen, geen lach of luide stem hooguit heel zacht gefluister. De vrees wordt niet gedeeld, elk een omarmt zich zelf en lijdt en hoopt in stille eenzaamheid.…

Er vliegt een bezorgdrone van Amazon door de lucht Een pakje, losgelaten uit de Amazon klauwtjes In de vlucht Landt aan een parachuutje in de wind Met een zucht Op het daarvoor bestemde grasveldje Terwijl de drone terugvliegt naar Amazon-Home Waar het volgende pakje alweer klaar ligt Voor een vlucht met de Drone. Ondertussen is de zelfrijdende…

Alles duidt erop Alles is opgehelderd Behalve voor mij Nog altijd die onbeantwoorde vraag De onzekerheid Maar je weet, ik blijf wachten Voor altijd blijf ik wachten Op jouw... liefde De vraag lijkt onbeantwoord te blijven De onzekerheid is het slot van de fantasie Was de fantasie maar waarheid en andersom Maar de fantasie is de schaduw…

Wachten doe ik, tot de kilte de lachende avond verjaagt en ik niet anders meer kan dan niet meer wachten.…

verdriet verzachten nu is het alleen nog maar wachten…

Wachten is een onderwerp, waar niemand graag van hoort. Als je ergens op wachten moet, is datzelfde wachten iets wat je aardig stoort. Die 'stoorzender' kom je overal tegen. Met wachten wordt ook niet verzwegen, wat een irritatie er boven komt drijven. Maar we laten ons er niet onder krijgen!…

Wachten, wachten, uren, dagen, nachten Hoeveel tijd gaat er verloren met wachten Wachten op iets wat misschien niet komt Wacht even, ik zeg het zelf ook, verdomd !…

wil je wel gevonden worden of ben je jezelf misschien kwijt ken je zoveel kleine hoekjes die je met niemand nog wil delen of kan je het gewoon niets meer schelen 'k wil wel naast je lopen en zwijgend naar je horen maar toon me dan de weg hoe ik naar je toe kan komen wil je wel gevonden worden ben je dan zo hard gekwetst ?…

wateroppervlak verdronken zinnen laat verdwijnen in bodemloze klanken verankerd in het uiteindelijke weten Verloren in het lege nachtelijke niets terwijl het duister tranen naar de morgen stroomt overspoelen hete golven woordloos verlangen naar het onbegrensde van het minnen Fluisterend geeft zij zich over aan de roep van de eeuwige nacht, wacht…

Ik hoor je zoveel liever nu dan zoveel later pas ik wil die stoet nu langs zien trekken wil ze bij leven liefst lang tellen wil nu al weten wie, waarom, welk oordeel straks gaat vellen wie roept dat ik zijn beste vriend was Ik zie ze zoveel liever nu dan zoveel later pas nee, doe mij nu dat grote feest lach nu en lal, want waarom wachten…

je kracht zoog jij me leeg Zonder dat je dat kon weten Dat heb ik me later nog verweten Ik liet het toe zomaar afweten Heb je nooit verteld Hoeveel pijn dat deed Nu heb ik spijt van zoveel dingen Maar ik wil me niet aan je opdringen Alles wat je deed heet liefde Dat kon ik alleen niet zien Denk je dat kan je me eens kan vergeven Ik wacht…

Melden om vijf uur cel in kil organisme dreigend zelfverlies Het wachten op niets niets gaat geluidend voorbij tv speelt voor niets oud kerstnummer meldt leeg nieuws brekend lijntje tijdsbesef Het ziekenhuisbed mijn hand vindt slechts roestvrijstaal verlangend tastend…

wachten op de trein naar een provinciestad gedachten (plus en min) die evenwijdig in het spoortje lopen perronwind wars van richting koelt hoofd en huid en dan twee lichtjes in de verte als ogen - warm en open…

huid ik wil me laten gaan droomloos drijven zonder pijn blikken verzand in niet meer weten hoe koud en kil kan leven zijn hoe langzaam het vergeten mijn glimlach omhelst jouw zijn verwarmt de naakte sporen weer doen zeearmen pijn ik voel mij verzopen verloren het zuigen van jouw kracht de golven van immense pijn ik ga mee, toe nou wacht…

ik maak het liever laat dan nu; woorden worden - alles op zijn tijd - in dubbeltje op zijn kanten minuten gebord'uurd wat zullen we ... om diezelfde tijd nieuw leven in te blazen. moet hij dan eerst dood we vieren, w'eenentwintigen we zeveren, negeren de klok w'achten ik laat het liever laat dan nu…

ik praat van jou al zeg ik dode woorden zoek in schimmen van verboden lijven restanten van jouw liefde die mij ooit behoorden ik wieg dan verstarde gedachten om verdwaald gevoel, doorheen wel duizend nachten, in teder maanlicht te verzachten wacht op mij als de dag begint te dagen stil zal ik dan zijn als jouw blik mij…

Mijn borstkas wordt nu zwaar op de proef gesteld Hoe houdt het toch zo'n tomeloos bonkend hart in hemelsnaam in bedwang Het is dus ook niet dat je zegt: Het is maar even Nee, het duurt nu al ontzettend lang.…

Ze wacht op een seintje, een telefoontje een gebaar ze wacht op een briefje of een kaart ze wacht. Toen hij de laatste keer zei, ik ben zó terug had ze niet verwacht dat hij weken weg zou blijven. Ze wacht op een teken, een klop op de deur op dat ene berichtje, ik kom eraan. Tot zolang wacht ze.…

je geeft en ik luister -verder- naar zichzelf woorden of de mogelijkheid van binnenin beloften haastig druipend op mijn maanwoning en zoutiger dan ik me herinner je geeft en ik hoor -dichter- bovenwind tegen sterren klotsen onrustig door de holle vaart en dubbelhuidige liefde transparant voor mij door…

Het wachten duurt lang het wachten op een volgend leven Wetende dat ik pas dan mezelf aan je mag geven Jou te willen beminnen het versmelten van lichaam en geest Het hieros gamos van ons samen is vast in ons vorig leven geweest Het enige wat ik je in dit leven geven kan zijn mijn verlangens en gevoelens op papier Een liefdevolle kus, hartsverwarmende…

Ik wacht er niet meer op. Nergens op.…

Wachten tot de mist verdwijnt en de zonnestralen mij bereiken zodat mijn dromen beginnen te leven Wachten tot mijn schip een haven bereikt hopende op een welkom dromen over het einde van de eenzaamheid Wachten tot een zucht van liefde mij aait mij weer tot leven brengt als was het een kus van een fee Wachten tot ik al die liefde delen…

En denkt, laat ze nog maar even wachten, ik drink me wel op krachten.…

Ik heb mijn kleren uit gedaan naakt loop ik door de kamers nog een huid moet ik stropen voor het licht wordt uitgedaan En dan de vrienden die ik schikte om 's nachts op pad te gaan zonder vrees en zoete dromen voor het licht wordt uitgedaan De kelk heb ik leeggedronken als was het het laatste avondmaal of blijf ik nog even zwerven…

Opeens de droom voorbij, op een bepaald uur Ik weet niet welke dag, en ik zag geen hellevuur Het eind was klaar, een hard gelag, Het gleed door mijn vingers op den duur En ik bleef wachten in de wind Wetend dat het jaar veranderd was Smachtend als een kind Brekend als een hart gemaakt van glas Diep van binnen blind Rijzend als een…

moet ik blijven wachten op jouw? je liet je gevoelens blijken, ik voelde me weer vrouw je durft geen stap te maken on van ons leven een feestje te maken je bent niet gelukkig en vrolijk waarom maak je dan alles zo moeilijk…