Alle inzendingen over dagelijks leven

Zij hebben eeuwig leven.…

Intens leven Ik zou leven Tot ik niet meer kon…

het leven is als een vlam van een kaars wanneer er een feest is, wordt je geboren je bent vergezeld met nieuwe vrienden de ene wat ouder dan de ander samen verblindt je iedereen in een glimlach maar wat maakt het uit op het einde wordt je geslacht alsof je nooit iets betekende…

heeft een eigen ritme volgt een onbekende koers soms heb ik het roer in handen maar veelal lijkt het bepaalt het is zeker niet altijd mild deelt soms rake klappen uit op onverwachtse momenten wanneer het leven zonnig lijkt er geen wolk valt te bespeuren aan de oneindige horizon maar dan in die donkerste perioden wanneer de dageraad aanbreekt…

koester ze, haat ze in slapeloze nachten ik vlucht in mijn verleden beleef het, omarm het en verlies mijn heden ik luister naar mijn stilte hoor het, voel het als warmte in de kilte ik loop als een onzeker mens dag in, dag uit op het randje van mijn grens maar laat me laat me zijn zoals ik ben geef me geef me een leven…

Hé jij daar Heb je ook zoveel af te leggen Woorden die je niet meer kunt zeggen Manipuleren indoctrineren omkoopbaar Vrede bevochten vrede Rust opwindende rust warmte ijskoude warmte Liederlijk Leven - lieven liefde Hé jij daar Laat je nu ook herinnering rusten Herken je ook oprechte echte lust Tot leven - zinnelijke beminnelijke levensjaar…

Zelden neem ik iets licht op, bij mij is alles vreselijk zwaar. Ik pieker over dit en over dat, jaar na jaar na jaar na jaar. Ik maak me druk om alles, voel me licht in mijn hoofd en zeg vaak tegen mezelf: ‘Stop het gepieker! Nu! Beloofd?’ Ik zou zo graag lichtvoetig zijn, want ik ben veel te serieus. Dat zeggen ze allemaal, maar ik…

Zo is het leven, je moet risico's nemen -- en kosten maken.…

Dat witte poeder is dus een link goedje, Maar linker is ons dagelijkse toetje.…

Wie op de Apeldoornse kermis rond wil zwaaien Mist het grote reuzenrad - het stond al klaar Maar het moest weer uit elkaar omdat het daar Op een ondergrondse parking rond zou draaien De exploitant vreest voor zijn dagelijks eten Maar Van der Valk schijnt nog een plek te weten…

hij maakt haar tot nacht achter de stilte van het raam en zij hoort niet te spreken of tegen zoals de hoer die zwijgt over haar erfdeel en hoger; het geheel van borsten omdat het zo hoort achter zijn woorden; de dragers van macht alsof ze slechts te keuren is met zijn jas, dagelijks aan…

Wie zal het tij nog kunnen keren van dementie, korsakov en andere gaten die dagelijks in ons denkwezen worden geschoten, -'t is eigenlijk zwaar kloten- als de dingen van de dag passeren, en achteraf pas blijkt dat je vergeten bent je bloedeigenste kind, je dochter te feliciteren?…

Het gedicht is kort zo ook zijn het de dagen zelfs bedekt geruchten zijn aan de kant gezet door naakte dingen het dagelijkse kraakt in al zijn voegen bloemen dekken argelozen en kinderen sprakeloos toe omdat woorden maar woorden zijn branden wij kaarsen…

Achttien waren jullie in getal, Wachtend op het einde - Achttien levens die zonder reden Voortijdig verloren zouden gaan Onvergelijkbaar met de duizend Doden die ik dagelijks sterf En evenveel levens die ik dan Ongebruikt langs me heen zien gaan…

Als topman van een woningbouwcorporatie Reed ie schaamteloos in een Maserati, Op kosten van hen die toch al niet veel hadden Maakte hij dagelijks de blits en gaf hierover geen kik - Maar maandagochtend sloeg hij over de kop, En bleek de carrosserie van de Maserati Ook niet meer dan een gewoon stuk blik…

Bij het zien van de nu dagelijks gruwelijke beelden op het nieuws of in de krant om een hogere macht met hun daden te eren weet ik nu zeker dat er geen bovennatuurlijke bron van kwaad hoeft te zijn want de mens zelf is al heel goed in staat zich in elke vorm van goddeloosheid te manifesteren…

Dus maak je zorgen maar niet al te groot en wees tevreden met het dagelijkse brood.…

‘k Zie Rutte, Pechtold en ook Segers zwoegen Ze leggen zich voor vele jaren vast Hoe troostrijk in hun smartelijke last is ’t smaken van hun dagelijks genoegen: Ze dwingen Buma tot de Volksliedpsalm De schaterende dirigent heet Zalm…

Het dagelijkse rumoer kon daar niets aan veranderen. Het werd stil, oneindig stil om beter te kunnen luisteren. Overal op zoek naar die dierbare stem.…

Ook bij mij in het walhalla van mijn gulzige leven: mijn nieuwe lief, mijn dagelijkse contacten de bezigheden, beslommeringen het schrijven op kleine papieren angst ook en deuren en ramen dicht ---------------------------------------------------- Uit: 'Men zegt liefde', 2003…

ik heb je nooit meer gezien later kwam het besef van het gruwelijk lot en met jou miljoenen anderen die mij onbekend zijn die net als jij in mij in anderen voortleven maar hoe lang nog hoe lang nog alles in mij sterft naar een eeuwig leven waarin wij toen geloofden nog bid ik dagelijks voor jou maar de tand des tijds knaagt in mij…

hoe het slot ervan te ondermijnen met hoop dat leven ons nog gunt geen enkel vraagteken verstoort lopen we samen eenzaam voort verlangend naar de laatste punt © Sacrajewa 24-04-2006…

gister verliet ik mijn huis van dromen en verlangen ook de straat bleef leeg geen leven wist ik te vangen zie weer de steegjes waardoor ik liep in jonge jaren het was toen al dat ik haast dagelijks in eenzaamheid sliep seizoenen waren als elastiek of doods in de rek leerde slenteren zocht kontakt in denken bladzijden vol met verlaten…

vleugels draagster van een zeemeerminnenstaart een bakster van een zandtaart met een kopje luchtige thee als zij kind had kunnen zijn in een volwassen vrouwenleven niet verkleurd als herfst of winterkaal geplukt te kunnen slapen zonder het wakend oog in haar linker zij als zij kind had kunnen zijn ontwetend van het ondragelijke dagelijkse…

traditioneel van dagelijks eigen leven, waar bleef het onvoltooid verleden met zijn herkenningspunten opvallend geestig, origineel en levenskrachtig tot progressieve lievelingsversen van hedendaags vergeten tijd met kunst verweven...…

.* Ik die mijn leven heb gemeten, zijn diepte hoogte lengte breedte, zijn zorg, zijn dagelijks gekwel, niets weet ik dan wat ik geweten altijd en 'k weet het al te wel: er is een hemel en een hel, de rolkans van een teerlingsmete.…

aan hem toevertrouwd ook toen ik daar vastgebonden en alleen het vuur mij hoog aan de schenen stond en het geruis der bomen mijn geschreeuw machteloos verstilde hoe mij de glinstering van het leven in kwinkslag werd ontstolen gevangen in het moment werd mijn kinderlijke onbevangenheid in de kiem werd gesmoord...…

Lood gewicht op hart drukkend Kapotgeslagen hoop kiert door dagelijks, krampachtig ritueel. Zich vastklampend aan drijvend wrakhout waar allang geen touw aan vast te knopen is, verplettert haar En lijdt aan de ziekte die eenzaamheid heet. Het leven heeft haar verslagen.…

Gesprekken over dagelijkse zaken en innerlijke wensen. Juist normale dingen uitgelicht, simpelheid, het leven gewone mensen. Het voelt vertrouwd, doch mijlenver verwijderd, toch al erg fijn.…

oefen in de dood, Ligt de nieuwe tijd al een leven lang Achter mij, en wentel ik me In alleen nog oude tijd, Voorportaal van het einde Waarin mijn laatste resten Zich onmerkbaar mengen Met het ook niet zichtbare Fijnstof van de straat…