Alle inzendingen over dagje strand

Gewoon een vrouw, geboren bij de kust, die als meisje speelde in ‘t duin, met broertjes zwierf aan 't strand, naar vuurtjes keek en laat terugkeerde.....…

Op een vreemd strand aangespoeld Uitgekotst door het woeste water Lichaam en geest totaal doorwoeld Word ik wakker met een kater Op een ver strand vol schelpen Uit balans door de koude kermis Lijkt niemand me te kunnen helpen Voel ik alleen maar droefenis Op zilt zand en in het duister Krabbel ik met moeite overeind Hou even stil…

Zoals altijd wordt het weer ochtend, het strand is nog steeds waar het was en wederom rijst het bloedende hoofd van de zon op uit de Marianentrog.…

stiekem is m’n as verstrooid op het Camperduinse strand ik lig er korrelig en breed bij zandkorrels de as van rotsen zijn thans m’n naaste familie ze vertellen over de dinosauri helaas hun kennis der historie kan ik niet overdragen, daar de bovenwereld niet de taal van zand en as verstaat m’n vrouw ligt op het strand met ‘n…

ik zie je frêle muze pronkstukken verschijnen op de geflaneerde strandweg laat mij dorsten door aderen boven een zee van taal ergens tussen Parijs en Leeuwarden in woorden van woorden genegen om oogst te delen aan het licht in het vuur van tijd maar de zeewind waait schuurt en filtert de bodem op het stukje strand sporen worden…

Het was Zandvoort en zomer de watertoren het punt alles kon nog gebeuren, ik in mijn eentje naar strand jij niet opdagen.…

In juli gaan we zorgen en werk vergeten trekken er op uit naar zon, zee en strand aan een verre costa in een exotisch land cultuur opsnuiven, streekgerechten eten languit slapen en dansen in de discotheken 's middags aan het zwembad met de krant in juli gaan we zorgen en werk vergeten trekken er opuit naar zon , zee en strand wat vliegen…

De zeeschelp in mijn hand is vandaag op het strand door de zee neergelegd. Haar zwijgen zegt dat de wereld vergaat en niets bestaat dan alleen de zee. Alle wel en wee is maar vloed en ebbe. Ik wil niets meer hebben en leg de schelp weer neer bij de zee.…

Golven komen af en aan Het strand raakt bedekt Plastic Blik Hout Touw Zeewier Olie Vogels worden vleugel lam Toeristen blijven liggen op hun rug Zij vliegen straks wel terug…

De duif op het dak De zon op een tak De wind in mijn haar Een arm om elkaar Een schelp op het strand Een kneep in mijn hand Het zout op mijn huid Een zoen op mijn kuit Mijn voet in het zand De vloed over land Een golf en een lach Een schitterende dag…

Heel wat studenten stranden na een jaar Vanwege een verkeerde studiekeuze Of de behoefte verder rond te neuzen Maar om iets nieuws te vinden valt vaak zwaar Ik wens die drop-outs -daar ik zelf gesjeesd ben- Veel sterkte op het pad waar ik geweest ben…

Wat begon augustus mooi met een stralend zonnetje waar we zo van genieten en de natuur met haar weelderige kleurentooi de strakblauwe lucht de zonovergoten stranden de vogels in hun vlucht de terrassen vol met blije mensen wat kan een mens zich nu nog meer wensen…

was het zand dat op lippen stoof en stilte schuurde of de zilverreiger die zuidwaarts trok om te ontsnappen aan de sneeuw de bevatting van winter mijn lief ligt verscholen in de vagende geur van witte duinrozen en gestorven licht op het laatste strand…

mijn bloed vloeit zout als het grillige zilte losgerukt van de golfbreker zwerf ik met de witte schuimkoppen mee over zee schuimkoppen zijn onschuldig enkel mensen varen te ver eindigen als lege schelpen en worden platgetrapt op het strand…

Bij het omslaan van de krant soms teder dan weer fel Tijdens het wandelen (aan het strand) bij het plakken van een band hoewel Maar nooit schel wel onvervalst muzikaal en als ik muisstil ben in mijn hoofd althans ogen gesloten... wordt er gefloten…

Het lege strand waar wij lopen langs de vloedlijn onder een sterrenhemel. Hand in hand onze harten samen tot een gesmeed door de liefde omarmd.…

de tekst ligt met een stokje verdiept in het natte gedeelte van het strand, onleesbaar maar de piloot van het reclamevliegtuig begrijpt de boodschap en vraagt zich af waar is dat kind gebleven de vloedlijn schuift op spoelt een stokje terug naar de zee…

In de kraamkamer met onbeperkt zicht ziet een wereld het levenslicht en huilt zilte zonnen Aan het front stranden warme klanken ondergronds in geluidsdichte kisten Er zitten sloten op oneindigheid liegt de maan in de waan een sloopkogel te zijn…

Kinderen, vrij en vrolijk zingend, samen trampolinespringend, onvermoeibaar, hand in hand gelukkig aan ons strand. Hun volle, klaterende lach, die zorgeloos en helder klinkt, begroet het gouden zonlicht dat al snel in zee verdrinkt.…

Door de branding loop je naar het strand De zon verwarmt je blanke huid Met mijn tong maak ik je gek Je snakt naar meer en meer Schokkend kom je keer op keer Dit is waarvan je houdt Wanneer de zon mij wekt Proef ik alleen het zout…

We krijgen een klimaat als bij Bordeaux In januari zonder das en jasje Een Hollandse Grand Cru op een terrasje Zo af en toe een flinke tor-na-do En heel het jaar, heb ik zojuist gehoord Bakken aan het strand bij Amersfoort.…

We gaan in Duitland voortaan tol betalen Maar lekker racen op hun autobahn Daar is met zo’n vignetje niks meer aan Toch kunnen we dat weer op hen verhalen We heffen voor toeristen uit dat land Gewoon een kuilbelasting op het strand.…

Het is net als met de oceaan, de golfjes op het strand, spelen met je voeten, die zie je nog wel gaan, maar die immense sloot, tot aan een volgend land toe, dat zie ik niet, dus van hier naar daar, is klip en klaar, een ondoenlijke zaak!…

De zee buldert, haar golven beuken woest op golfbrekers tot ze openbreekt in haar miljarden tranen zoekend naar de rust tussen de warmte van zonbeschenen zandkorrels op het strand terwijl de wind een treurmelodie fluistert in de holten van verloren schelpen...…

Sporen in zand Door golf, wind gewist Op strand Door niemand gemist. Sporen in zand Door zon, wind gewist Op land Door niemand gemist. Sporen in zand, Resten van leven Zijn al vergaan Voor zijn kon geven. Dieho…

met haar golfgewijs verlangen naar het eeuwige strand liet zij meeuwen schreeuwen als in een oud cliché. het grijze water verzoende zich met laatste straaltjes horizon en jij mijn lief werd liefde, een liefde voor het leven. toch?…

Zo, Zeeland is weer open voor toeristen Dus waai maar lekker uit daar op het strand Bij Vlissingen, Terneuzen of Cadzand In zilte zeewind die wij o zo misten Kom fietsen in de wind over de dijk Maar kom niet met z’n allen tegelijk…

Ik ga op reis en ik neem zeker mee: Een tas, een kam, m’n kindle en muziek Veel zonnebrand, een hoed met elastiek Ik knijp er tussenuit naar zand en zee M’n I-phone heb ik altijd bij de hand Je zou je maar vervelen op het strand…

Zonsondergang bij het strand zorgt voor ruimte en stilte, om je heen. Aanvaard de schoonheid, die je zelf mag ontdekken. Met de zon als het ware in je handen is dit een ware pracht. Rust voor de komende nacht.…

Waar vind je nog , ver van het stadsgewoel, De rust aan zee en ruimte rond de duinen, De kwelders, wad en strand om lang te struinen Het eenzaam-niet-alleen eilandgevoel? Niet op de Waag van Alkmaar of in Koog Maar buitengaats, in zee: Schiermonnikoog…