23931 resultaten.
Uit hopen puin en as
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 114 De feniks heeft zijn
Hoofd begraven in de as
Die hem aan alle kanten
Omgeeft, zijn lichaam voluit bedekt -
Over hem heen groeit
Het onkruid dat gretig
Omhoog schiet uit
Deze hopen puin en as
En met een schok besef ik
Dat hij zichzelf is geweest,
En dat ik die feniks was…
Fenix
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 Die uit grauwe
As herrijst
Met strakke kop
En fonkelende blik,
Samenraapsel van
Verkoolde resten
Van dit menselijk bestaan
- Het dodelijke lijf ingekapseld
Door de blauwe kantlijn
Van hoop - omgeven door
Een oceaan van zacht
Oranje die mij het
Ademen mogelijk maakt…
Op een recht, zwart kousenbeen
gedicht
4.0 met 32 stemmen 9.459 Op een recht, zwart kousenbeen
dunne rokjes opgeheven,
dansend in de vroege regen
en de tuin voor zich alleen,
staan twee jonge appelbomen,
't witte bloed omhoog gestegen,
vlinder-hoofden wijd omgeven
door hun allereerste dromen.…
De harmonicaspeler
poëzie
4.0 met 3 stemmen 499 Gezeten op de drempel van een huis,
speelt hij gewichtig, stoer en onbaatzuchtig
voor iedereen. Zij, die het vaderhuis
nimmer vergeten en zij, die voortvluchtig
dolen van land tot land: de dichters, de matrozen,
de reizigers, die zonder éne cent,
het land ontdekken door hun droom verkozen,
luistren naar 't schreien van zijn instrument.…
Het verlies doet pijn
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 520 Dan ineens klinkt er een loepzuivere vogel
met het allerhoogste lied en DAN weet ik:
je bent er lijfelijk niet maar je bent er wel.
Langzaamaan verschijnen er sobere glimlachjes
op de eerst bedroefde gezichten.
De tocht wordt lichter,
de vogel blijft ons volgen met zijn gezang,
maar wij, wij zijn niet langer bang.…
Te vroeg
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 168 Vandaag is voorbijgekropen
Amper kans om deze in iets moois om te dopen
Ik ben stiller dan normaal de uren voortgegaan
Al trachtte ik juist vandaag bij jaren her stil te staan.
De wolken pakten nu ook samen in een donker kleur
Zelfs de pioenrozen en lavendel hadden een andere geur
Er vlogen schietende schimmen van ooit voorbij
Het weer laat…
Veelzijdigheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 161 Wat kunnen we nog wel zeggen
en waar houdt onze kennis op
ligt echt onderscheid tussen
het goddelijke
en menselijke recht
de rede dat riet naast vaarten
en rivieren ook naast beken groeit.
Wat behelst een ander spreken
opzoeken aanhoren
en van de leefwijze
getuige zijn of leren naar eigen keus.
Welke deuren open jij naar
het redenerende…
Kaapse Brouwers
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 480 Rondom een loods in Rotterdam
ademt de kade half rokerig
eenzelfde Fenix sfeer als San Francisco,
het terrein braakt geuren uit
van een mix met urban overgoten spijzen
die je aan de haven kan wegspoelen
met twee dozijn aan keuzes
van stoere brouwsels..…
FENIX ( ANGST )
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 (uiterlijk een haiku, innerlijk een senryu)
verrezen uit as
rups ontwikkeld tot vlinder
bevrijd van ketens…
Graspieper
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 228 Grasland nog warm
van de zomer
jij pikt jouw zaden
uit de oogst
voor het vertrek
van vertekende wolken
neergestreken in een droom
zwerm je rond die ene boom
om het verhaal van de herfst te vertellen.…
Van kampbeul tot heilige
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Mens je bent
Nooit alleen
Maar goed of kwaad
Niet alleen maar
Donker of licht -
Het hele palet
Aan kleuren draag
Je in je mee,
Niet alleen maar goed,
Niet alleen maar slecht -
De kampbeul zit
In je, maar de
Heilige evengoed
In je verwerkt…
Alles
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 831 Terwijl de wind de wolken telt
Schreeuwen schapen om verloren momenten
Rollende donder
Een hijgende horizon wacht even
Maar rent toch verder door de regenboog
God leeft
Het hart klopt sneller dan rijen regendruppels
Niet luisterend naar lege verre vergetelheid
Liefde
Kogels ketsen af tegen verre oorden
Maar het zuivere zien geeft ze…
Het lot
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.647 Gedachtenstromen als wilde stormen,
Verpletteren de werkelijkheid met kracht.
Fictieve beelden in allerlei vormen,
Bepalen je levensvisie met overmacht.
Gestaag vervagen de intermenselijke banden,
De verwarrende mist van twijfel wordt groot.
Met ogenschijnlijk een complot onderhanden,
Wacht geheel je vertrouwen een zekere dood.
Hectische…
Tijdloos
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.600 De stormen van emoties trekken aan me voorbij,
Als wind en regen langs een kas.
Gevoelige bevestigingen bestaan niet voor mij,
Noch een beschrijving waarin ik pas.
Ik kijk rond vanaf mijn duistere eiland,
Zie met grondige waakzaamheid de mensen.
Want al snel raak ik de rand,
Van zoals vastgesteld mijn grenzen.
Het waren denkbeelden van de…
Natuur
hartenkreet
2.0 met 23 stemmen 1.771 Stevige winden, heftige donder,
Een verfrissing voor de troebele geest,
Deel van het wereldwijde wonder,
Zonder was het hier niet zo mooi geweest.
Kolossale wolken trekken langzaam voorbij,
Deze bergen van het hemelgewelf,
Als rustige gedachten bij jou of mij,
En versterken het besef van jezelf.
Zon en maan weerkaatsen schitterend in meren…
Geloof
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 961 Zich hullend in de donkere sluiers van het ongewisse,
Verblijft Hij en laat ons blijk- of schijnbaar begaan.
En met een bereik van slechts aannemen tot gissen,
Zijn we beperkt in verklaren van ons bestaan.
Ook de wankele momenten van wel of niet kan ik niet vergeten,
Geeft het bestaan van een Goddelijke hiaat eigenlijk een gemis?
Sommige biologen…
Sonja
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 909 De mijne in een duizend dromen,
Een waterval van liefde in elke kus.
Alleen oog voor elkaar bij elk schitterend samenkomen,
En onbegrensde vervoering in een oneindige lus.
In mijn geheugen gebeurtenissen in een klas,
Vergulde herinneringen aan hoe het allemaal begon ja.
De eerste verbazingwekkende indruk van hoe je eigenlijk was,
Zo leuk, zo…
Marriage de raison
gedicht
2.0 met 116 stemmen 87.642 Elk huwelijksbootje
telt maar 1 reddingsboei,
zeggen ze: de liefde.
Bijgevolg, reken maar uit,
kom je met z'n tweeën
dan meteen al mooi 1 reddingsboei
te kort. (Wat nu, zei Pichegru:
valse start?)
Wees daarom zo verstandig
bij het aan boord gaan
minstens ook 1 zwemvest
mede te nemen: met het oog
op beider lijfsbehoud
op de woelige…
De dood hoort bij het leven..
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 603 Sommige mensen sterven jong,
sommigen oud.
De dood hoort bij het leven,
zorg dat je dat onthoudt.
Misschien is er een volgend leven
en kan God jou dat geven.
Wil je gecremeerd worden
of onder de grond,
dat is jouw keuze.
Ik hoop dat je je leven leuk vond!…
lockdown
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 met zachte gebaren
wilde ze de betekenis
van zijn woorden weren
maar het gif was niet
te keren
ze zocht de weg in het
duister en nu ze in de
kelder zit
ruikt ze de verrotte geur
ze hoort een wolf huilen
steeds dezelfde zijn
achter dezelfde tralies
hoe komt hij tot bedaren
hoe komt zij van haar plaats?…
Tegennatuurlijk
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 110 de schaduw van gespreide vleugels
komt dreigend op haar af
haar blik en lijf verstarren
dan vlucht ze weg van 't raam
tevreden strijkt hij in de dakgoot neer
niet elke vogel schrikt van groene ogen…
winters tafereeltje
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 117 de tuinen en daken
schijnen sprookjesachtig wit
kunnen je vertellen
wie er zoal is langs geweest.
het sneeuwtapijt laat sporen na
een roodborstje en de kat
ze kunnen het niet ontkennen
dat ze er even waren...
de kat lag nog te loeren
het roodborstje zag ik wegvliegen
een gebeuren, een verhaal
spontaan ontstaan... in 't wit van de natuur…
Duif en sperwer
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.283 "Mijn God" - zo sprak de duif - "is innig zacht,
Heeft donzen wieken, en bemint ons allen;
Almachtig, heerst hij over duizend-tallen
En houdt op ieglijk duifje trouwe wacht."
De sperwer sprak: "Mijn God heeft vlucht en kracht,
En kan op eens uit hoger luchten vallen,
En die Volmaakte laat een juich-kreet schallen,
Wanneer zijn schone…
Een waas van weemoed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Verlang naar mensen
En dingen die alleen
In mijn herinnering
Nog bestaan - en zie
Dat het landschap
Dat achter me ligt
Ook het mooiste
In zich bergt
En alles dat ik
Geleefd heb bedekt
Is met een
Waas van weemoed…
Vogel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Vogel op de grond
De plek waar hij niet wezen moet
Hoort in de lucht te vliegen
Zachtjes wiegen op de wind
Nu ligt hij dood te zijn.
Gevallen in de klauwen van een kat?
Of was hij soms het vliegen zat?…
[ Midden in de nacht ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Midden in de nacht
drink ik warme chocola –
mijn bruine mama.…
Steken laten vallen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 140 Kijk terug op
De ruim negentig
Jaar van mijn bestaan
' k Overzie de wegen
Waarlangs ik ben gegaan
Zie de pieken en de
Dalen, de mooie en
De minder mooie verhalen -
Soms was het wat,
Soms helemaal niks
En ' k zie dat
Ik jegens allen
In mijn leven
Wel wat steken
Heb laten vallen…
Frans Vogel overleden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 268 Opnieuw is er een dichter doodgegaan
zo rauw zo grof, zo ongesensureerd,
zijn werk zal tenminste blijven bestaan
hij stierf, zoals hij wilde: niet verkeerd.…
Spelen met rook
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 80 Ga vaak langs het randje -
Ik geef het toe,
Ben me bewust van wat ik doe,
Waarschuwen is niet nodig,
Elk goed advies dat je
Me wilt geven
Is totaal overbodig
Ik weet het, ik speel met vuur,
Vandaar het rookgordijn dat ik optrek,
En dat de waarheid die ik speel
Voor het oog van de buitenstaander
Aan het zicht onttrekt…
Leven als een vogel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 41 Dat ze op eenzame hoogte de koers blijft volgen
met een bestaan waarin zij gezelschap krijgt van bruisende
kruisende en ruisende vogels terwijl dagen en nachten voorbijscheren
Bovendien leidt ze een eigen leven vol overgave en strijd; ver weg van alle drukte.…