31680 resultaten.
de zachte vleugels van een klaproos
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 562 nu en alles
ligt ginds
de ik- en de jij-vorm
wij als afscheid in het geluid
van klaprozen
ik weet niet meer
of wij waren
en de gebaren die ik losmaakte
uit jouw haren
keerden zich naar binnen
nog voor de nacht brak en wolken legde
in onze adem
ik voelde hoe jij wilde vliegen
verder dan wij hadden verwacht…
meisje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 624 Koud
kil
stil
zit het meisje,
starend naar
de sneeuw.
En wat
er onder ligt.
Haar vlechten
op het venster
zeggen
dat ze rustig is.
En zwijgend
tuurt ze voort
dieper dan
de sneeuw
en verder
dan de horizon
die niet bestaat.
Voor haar
is de winter
een zicht op
de wereld
in haar fantasie.…
the sky
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 51 dit zijn jullie vleugels ,
vlieg vogelvrij!
plus est en vous!
laat je door niemand knechten.
weet dat voor jullie
the sky is everywhere
dank voor dat ontzettend vertrouwen !
vader en moeder allebei.…
Kussen
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.640 Kussen is een troon van morgenlicht,
waar men heersen leert en nederknielen;
Kussen is een kostbaar evenwicht,
tussen mensenhart en mensenziele.
Kussen is een wonderlijk akkoord,
waar de zielen in elkaar verglijen;
Kussen is wel 't goddelijkste woord,
dat uit mensenmonden kan gedijen.
Kussen is een zomer-avondgaard,
waar de vruchten tot…
zomersneeuw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 66 eendagsvlieg oogverblindend
zacht met wit doorzichtige
parelmoeren vleugels
vliegen vanaf de oever
naar de overkant had ik
vleugels van morgenrood…
schrijver
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 971 Langzaam buigt de man voorover,
bevoelt zijn pen en met die intense blik in
zijn ogen haalt hij uit naar papier.
Met zwierige halen vult
hij zijn blad met zijn
naam en plots
stopt hij.
En bij het naar achter duwen
van zijn bril worden
zijn rimpels
dieper.
Hij houdt zich klaar en
net als hij zijn eerste
woord wil zetten
laat iets…
Benedictus
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.036 Gezegend, die de rozen doet
Onder Uw lach ontluiken
Aan de verbolgen struiken
In glans van sneeuw en bloed.
Gezegend, die de vogels hoedt,
En lokt een schuwe zinger
Heel teder op Uw vinger,
En wekt het nestend broed.
Gezegend, die der kinderen schal
Bij 't spel met bikkel en met bal
Ons droeve hart laat raken.
Gezegend, die zich vaak…
Sanctus
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.608 Gij hebt de geselende regen
Gedreven door het dorrend lof.
Tot vaste vloet ligt 't mulle stof
Gebonden langs de hete wegen.
Een vogel, uit zijn vleugelveren
Klappert een kleine zilverbui,
Verschikt zijn natte halskraag lui,
En fluit verwonderd een paar keren.
Gij hebt de wereld rein gewassen.
De velden gonzen; in de plassen
Vist kalm…
Introïtus (Ps. 4:7)
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.857 De knoppen der kastanjes kleven,
De struiken schieten kreuklig uit,
En ’t glimmend rijs, dat nog niet spruit,
Staat met gespannen bast te beven.
De sappen stijgen in elk leven
Dat zich voor Uwe drang ontsluit.
Heer! Zie uw dienaar! Zie Uw bruid!
Bereid, hun volle bloei te geven.
Bloeien wij, Heer, alleen gelaten
Met schaduw en met spiegelbeeld…
Kyrie
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.977 De bloemen dringen om U samen:
De rozen koninklijk en rein
In rode zijde en wit satijn,
Edel van stam en hoog van namen;
In geur van meidoorn en seringen
Der duizendschonen stijve rij;
En werelds in bruingouden pij
De muurbloemen, de boetelingen.
Ach Heer, in dit uitbundig leven
Heerst reeds een onbekend gevaar.
Als zij hun zoetste geuren…
Gloria
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.104 Nu is de lucht zo teder groen
Als 't ritselen der vroege lente.
Knapen plantten hun blanke tenten
In schaduw van het fors plantsoen.
Nu, na de lang genoten dag,
Liggen ze stil omhoog te staren,
En zien de sterren statig varen
En zijn vol goedheid en ontzag.
In deze wijde dadenloze
Dagen is niets door hen verkozen
Dan lach en milde heiligheid…
Credo
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.400 Uw handen lieten ‘t leven stuiven
Gelijk een bloem het gulden meel.
En kinderen ontloken, heel
Zijig en roze als duiven.
Zij moeten langs Uw licht verschuiven
Gelijk het schaduwend gespeel
Van vingeren, en aller deel
Is, dat de dood hen komt omhuiven.
God, die ons achtloos verder telen,
Begaan in wellust en vervelen
Met heilge rust aanziet…
Ad fundum
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 211 v=DZHw9uyj81g…
Koorddanseres
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 257 balanceren op het randje
van vandaag
als een V van vuurvliegjes
langzaam danst
schaduwbeelden
bestrijken morgen
met hun zacht trillende glans
wordt gisteren voorzichtig
opgenomen in
een werveling van weerschijn
zij klopt op open deuren
waar de chamsien
haar letters licht…
koorddanseres
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 746 balanceren op het randje
van vandaag
waar een V van vuurvliegjes
langzaam danst
bestrijken schaduwbeelden
morgen
met hun zacht trillende
glans
weggestopt
in papieren
droomgezichten
sluit god de deur
en donker
bedekt de ramen
wat als
de wereld valt…
Mist
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.468 Dees dag is lijk een moede man,
Die langs een strate, grijs en stil,
Zijn droefenis niet kroppen kan
Maar toch niet schreien wil.
Over de mulle wegen zweeft
Een waas van onverschilligheid...
Vrouw, die zich zonder liefde geeft
En heengaat zonder spijt.
Daar zoeft wat zonne-lichternis…
BIDDEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.781 Bidden is de bittere dingen
Met een zacht gezeg vergoeden;
’t Is doorheen zijn tranen zingen
En in alles ’t schoon vermoeden.
Bidden is langs donkere paden
Lampen van gevoel doen branden;
Bidden is de schoonste daden
Dragen op zijn eigen handen.…
NACHT-KAPEL
poëzie
4.0 met 6 stemmen 853 Daar hing geen zucht, geen vrage;
Daar was maar stilt' en duisternis
En mystisch viel er groenig-vaal,
Op heilgenbeeld een manestraal
In de ouw' Maria-nis.
Heel flauwkens monkel-lachend,
Als of 't zijn leste lachsken was,
Leek 't lampken Gods, in 't duistre rond,
Een blom, die zonder water stond
In rood kristallen glas.
Daar had ik geern…
Nog (net) niet kleurrijk genoeg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Vrij zijn op jouw eigen vleugels
Tussen de wolken
Wilde jij. En jij wilde
Steeds weer vrij zijn, dus jij vloog zo
vaak jij kon. En jij bleef er steeds maar langer
Vloog immer dichter naar de hemel en de zon
Planeten blijven links liggen
Putin negeren, de rest
Lanceren met een broodje...
OPM.…
Vlinder
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 668 Met uitgeslagen vleugels toont hij zijn pracht
ze zijn flinterdun en voelen zacht
die vlinder zo fijn getekend en vrij
zo ben jij…
Droom
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 267 Mijn handen worden vleugels
ze dansen elegant
zacht als fluweel
mijn droom is emotioneel
ik beweeg zonder pijn
hoe heerlijk kan een droom zijn!…
Zacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 952 Je had het zacht gezet, ons
vuur, te zeulend. Het was muziek
geweest zo, lang geleden, toch
van alle tijden. Het lukt je wel
om mij te mijden nu en sinds
het smeulen van ons vinnig
licht ken ik jouw stilste lijden.…
Zacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 446 Aaibaar zijn de woorden
hoe voelbaar is de taal
nooit zullen letters sterven
elk graf heeft haar verhaal
doden zullen herrijzen
stenen worden verplaatst
donderend klinkt het dag
wanneer men is uitgeraast
de kiezels zullen knarsen
het pad begaanbaar gemaakt
sterke eiken verstouwen
op dat wat is geraakt
al zullen bladeren…
Zacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 478 Zachte vingertoppen
raken oprecht vertrouwen
terwijl tederheid
gedachten kust
ogen tonen woordloos
in zichtbare rust
vriendschappelijk optimisme
terwijl geheimzinnigheid
de koestering van dromen glimlacht
blozen wangen samenzijn
de stilte maakt zichtbaar
in rustig gebaar
wat zuiver is
nog steeds fluisterend
waaien voetstappen…
zachtjes
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 339 ik zeg het poezenkind
en gezwind trekt zij
haar nagels terug
maar toch, heel vlug
tikt ze m'n neus
in het voorbijgaan
alsof ze zeggen wil
ik had je kunnen krabben…
zachtjes
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 546 Laat je zachtjes wiegen
op het ritme van de wind
Laat je zachtjes meeslepen
op de melodie van de golven
Laat je zachtjes wekken
door de stroming van de zee
En op het einde van de droomreis
vinden we elkaar……
Het leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 330 koester de zachtheid mijn klein kind
zoals de lentewind
de kersenbloesem streelt
de roos zachtmoedig
geur afgeeft en teer
zich steeds laat plukken
de broze bloemen fijn en zoet
zich ruiken laten
en voorzichtig tasten
zoals voor jou mijn huid en haar
opnieuw ontdekking zijn
als het aaien van de poes
het volgen van de vogel
naar waar…
Windgolf
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 801 Mischien moet ik wel wat schrijven
over een rivier
die niet van de berg
naar de zee stroomt
maar van het dal
naar de berg stroomt
omdat iemand mij
geloof ik
niet gelooft
Dan zal ik wat schrijven
over mijn geloof
dat waait
en aait
zo zacht…
zacht
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.057 helder is de nacht
sterren geven kracht
helder is het leven
helder sterren geven
sterren helder leven in kracht
slaap zacht…
het zachtste woord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 240 met stompe punt
het potlood ongeslepen
schrijf ik mijn zachtste woord
voor jou mijn lief
zoek het in de chaos
die mijn dagen draagt
dat ene woord zacht en warm
als de vacht van het lam
nooit zal het wijken
verpakt in stralend zonlicht
met zilveren maanlicht lint
wacht het op jou
ik zwijg bedeesd
durf het niet luidop te noemen…