Alle inzendingen over deftige

bereid je maar vast voor knulletjes bloemfestoen sprak een dame bij Eijlders naar haar aard meewarig want ik weur binnenkurt in heugst êggû kring jarig jullie hâhâ zullen het dus sans moi moeten doen zij had echter buiten de waard gerekend die schreef zo 17 feb dicht op zijn raam je mot dan maar naar de deftige dame toegaan die is dan jarig…

En hoe ze op één been staan, het andere in hun veren opgeplooid als een handtas onder de arm, deftige dames, wachtend op de tram naar Rilke (psst, Germaine, laat niks merken, daar zijn weer toeristen naar ons aan 't kijken!).…

Zij wandelen deftig en stil en schuiven langs de huizen en luisteren, liefst in de herfst, naar de populieren die suizen. Zij nemen geen ruimte in gelijk zij die verguld zijn op snee, en als de tram gevuld is is hun plaats op de tree. Gisteren nog leidde ik zo iemand naar ’t station. Het was een avond vol mist en vroege kou.…

Een deftig heertje uit Maastricht vond zich toch moreel verplicht, deels om zich wat te ontstressen, zijn vrouw effe te es-em-essen met het volgende bericht: 'Van kroeg naar shop, naar marktkraam, zo'n 'dagje Luik' is aangenaam. Maar ik voel me nu wat ingesloten omdat hier hele horden landgenoten drommen voor één vensterraam'.…

Al heeft de sim een gulden rok, Zo is 'et toch maar enkel jok; Want schoon zij met een grote pracht, Wordt deftig in het spel gebracht, En dat ze voor de eerste maal Komt prachtig treden op de zaal, Komt wonder moedig aan de dag: Zij is een aap, gelijk ze plach'; Want eer men nog de rolle sluit, Zo kijken hare grillen uit, Want zijde, goud…

unieke jaren zijn voorbij stil vervaagd uit mijn bestaan gezonken in het wassend tij yuppenschool in deftig zuid mijn plaats onder de zon nog heug ik mij het belgeluid als 't eerste uur begon stemmen die ik nog kan horen in vage dromen van weleer uit tijden die mij sterk bekoren maar antwoord geven zij niet meer…

Parmantig als heren in deftige kleren met pittige passen stappen zij voort. Alom wordt gekeken niet van koers geweken zij zoeken wat eetbaars van enige soort. Korsten van broodjes misschien zelfs wel nootjes of aardappelkruimels gestrooid in dit oord.…

de zon scheen op terras waar de ober nog het zwart aanhad van deftig jij op je gemak de stilte genieten van de service in pak nippend aan de cappuccino zonder vervelende bambino's ook bij de buurman vlaagt de lentewind in extra knoopjes los lange benen bruinend in te korte shorts studenten die bedienen een lach als fooi verdienen…

onder hele dure stenen heel de kerkvloer bedekt lagen vele rijke doden stijf en rottend uitgestrekt arme doden lagen buiten slechts bedekt met zand en gras net zoals hun hele leven zonder enige luxe was wat de rijken niet beseften 't was wel deftig onder steen doch de armoe, het geteisem liep er altijd overheen maar de sloeber op…

Waar hij deftig zat te lezen In een boek. Niemand zag hem zitten daar, En de schalk riep: zoek mij maar! Waar zou toch die jongen wezen? Vroeg mama. 'k Heb al overal gekeken, Zei papa. Maar de kleine kleuter riep Onophoudelijk: piep, piep! Maatje zocht in alle hoeken Naar de guit.…

Mensen willen graag weten wat Onze Lieve Heer ofwel de Voorzienigheid met hen voor heeft ze verlangen naar een lijn vol grote sterke wasknijpers die dure jurken deftige jasjes stoere sportkleren taaie werkpakken vastklemmen waar een frisse wind door waait Hemels zingend en raad gevend het komende voorspelt hoeveel aangenamer is het…

potten knikkers op in krijt verkleurt de kop in tekening heel nonchalant op het trottoir gedropt bomen werken zoetjesaan de tegels uit de stoep je struikelt als je ze niet ziet of trapt in hondenpoep blikken dromen aan de kant gepoetst in stille uren kinderen op de achterbank het stiekem gluren van de buren de straat verloopt van deftig…

Men houdt het oog steeds op de weg gericht niet op de berm waarin ik ooit bij toeval werd gedropt en nu verwijl als vreemde deftigheid. Ik sta hier in een soort verlatenheid en niemand in de weg, men sjeest langs mij, ik word niet opgemerkt.…

En dan nog is het toneel, als je met veel deftigheid Naar je laatste rustplaats wordt vervoerd. Toespraken over jouw leven. Het was zo goed gespeeld. Ja, de facade mocht niet vallen. Maar misschien heb je je... doodverveeld.…

laat de nachten bij me blijven teken ze desnoods op mijn gezicht maar zorg ervoor dat mijn naam op eeuwige stilte zal rijmen begraven in genoeg stof voor een lied of een gedicht zal er niet één zijn die eenzaam gaat de duivels dansen immers in het rond op mijn eindelijk gezwegen mond wees niet bevreesd ik vraag niet om lof of om een deftige…

.' - Thans, hun huis telt twaalf kindren, Die, tot eer van 't Christendom, Luther eren, Menno volgen, Vroom en deftig, om en om. Toch waar' 't koppigst Lutheraantje Daar een Doopsgezinde geest, Zo meneer zijn oudste broeder Maar een meisje was geweest!…

Sonnet Tot zulk een grootheid zal Amstelredam nog komen, Dat zij in treflijkheid zal overwinnen Rome: In deftigheid van raad, in mannelijk geweld, In orelogsbeleid, en machtigheid van geld.…

Men houdt het oog steeds op de weg gericht niet op de berm waarin ik ooit bij toeval werd gedropt en nu verwijl als vreemde deftigheid. Ik sta hier in een soort verlatenheid en niemand in de weg, men sjeest langs mij, ik word niet opgemerkt.…

Met tegenover zich 'n deftig gewaad ondergaan zij na 't verhoor andermans heftig beraad. In 't verloop van tijd dat zij ontkennen blijft er 'n hoop op respijt zodat zij gaan bekennen. En ondanks spijt en tranen die worden verhuld, rest 't moment dat de waarheid wordt onthuld.…

En ik begrijp, thans deftige meneer, Hoe het geluk van de verloren jaren Het enige is wat mij ten slotte rest.…

Een stoet van zwarte pakken schrijdt daar plechtig in gouden ochtendlicht en deftig begroet de kleine hond. Waarom doet een wolk het gouden licht verzwakken? Er klinkt een lied, het knapenkoor verdeelt het doek in zeven vlakken. De jongste jongens zingen voor, weer schrijdt de stoet van zwarte pakken. Zijn ogen gaan de hoge kerk door.…

herkauwen doen ze dus wel wis en waarachtig dat maakt de koe echt heus niet tot konijn houdt de één het binnen op voor de schijn de ander vreet vies met lak aan decorum half verteersel vers uit eigen rectum gelukkig gedragen ze zich verder haasachtig stel immers dat indiërs koeien juist vereren omdat ze innerlijk hun gras fijntjes hermalen deftig…

plompe vrouwen deftige pauwen bruidegom en bruid wie lacht ze uit? getrouw en gebonden bruid ongeschonden bruiloft onstuimig feest getuige is een beest. bruid innig gekust ruzie nog gesust kapers op de kust geen nacht meer rust. 1979.…

Een deftig landhuis aan een stille laan. Een grijze juffrouw trekt haar baljurk uit. ----------------------------- uit: 'De gedichten', 1974.…

Je had die natuurlijke zweem van adel om je heen hangen en je sprak als geen ander met deftige toon en afgewogen woorden. Ik keek met open mond naar jou toen je Ina d'Herbourg-Dercksz speelde in 'Van oude mensen...' van Couperus.…

Als mensen eens zouden beseffen hoe mooi bloemen zijn zo pril als liefde ontluikt in frisse voorjaarszonneweelde dan is iedere dag een nieuw begin, een fleurig festijn een ode aan de schoonheid die je altijd met mij deelde zie hoe ze pronken deftig en statig in het bedauwde gras glimlachend zichtbaar die vrolijke voorjaarsbloemen zo fris…

Ik dans op mijn rubberen sokken in deftige graffitikamers en onder de bloeiende moerbeiboom zing ik over een vurig verschiet in kleuren als herfstbladeren, terwijl de gnomen alles weggraaien, vergeet de eerste drukken in het antieke kastje niet, achter de rode gordijnen, want, zo is het ook nog eens de boeken in mijn hart, de waarheden in…

middenklasse regeert stilaan de wereld Traag maar gestaag worden we veredeld Dat zelfs Rwanda zijn wonden likt Daar heeft ze nu even geen boodschap aan Nu haar bestaan aan dom wordt gekoppeld en ze zich uiteen voelt vallen Ooit scheen het als methode Opvoedkundig een kind afbreken Kan stuurse wrok een mens opbouwen Zoekt haat altijd een deftige…

een sjarpe de vrouw omhelst, haar mantel tot op de enkels doet vallen het grijze haar in een knot ogen spiedend rondgaan regensluiers verhangen zich in de schoot van het land wanneer de vossen grijnzen tussen asem van koebeesten stoefen over hun wijvekes dorpen geuren naar elkaar ik blijf van het grijs houden zie haar voorbijgaan, deftig…

De hoogmis van de zomer: vanuit de wagen zie ik langs de weg de graspluimen wuiven en groeten, het knoopkruid getooid als een kardinaal in deftig paars de bijen lokken die verdwaasd wat honing willen puren waar enkel benzineluchten hangen.…