Netgedichten

netgedicht (nr. 22.287):

verdomse dagen

gans Meetjesland blinkt
strakskes als de voren
op hun rug zijn gegaan
einders tegenwinds dood
lopen tegen dijklichamen
licht verpaupert in takken

ik hou van grijs, met rood
zoals een sjarpe de vrouw
omhelst, haar mantel tot
op de enkels doet vallen
het grijze haar in een knot
ogen spiedend rondgaan

regensluiers verhangen zich
in de schoot van het land
wanneer de vossen grijnzen
tussen asem van koebeesten
stoefen over hun wijvekes
dorpen geuren naar elkaar

ik blijf van het grijs houden
zie haar voorbijgaan, deftig
lichtelijk schuw van opzij
waar heb ik haar meer gezien
in ’t rood zoals mijn landschap
kuiert, zwaait in vergetelheid

Schrijver: Rieg, 17 september 2008

riegpoezie

gmail.com

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

regensluiers

verpaupert

sjarpe

4.0 met 17 stemmen

651

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: elke hazelhoff
Datum:: 19 september 2008
Email:: e.r.reesink.hazelhoffhotmail.com; Ik heb genoten van je prachtige film in Brugge, waar zoveel mensen stil waren toen je dit gedicht voordroeg en je pianospel, hoe blij maak je mij met je aanwezigheid hier met je unieke poëzie.

Naam:: Rudolf
Datum:: 18 september 2008; Een schoon dicht dat doet verlangen.

Naam:: Peterdw.
Datum:: 18 september 2008
Email:: peterdw-hotmail.com; Indrukwekkende woorden, prachtig, zoals altijd. Ik blijf het lezen.

Naam:: Hanny
Datum:: 18 september 2008
Email:: jthm.vanalphenquicknet.nl; Wat een schitterende poëzie!

Naam:: Gerhard Burgers
Datum:: 17 september 2008
Email:: rotsplateauyahoo.com; Dit gedicht behoort over honderd jaar nog in de bibliotheek te staan onder de noemer 'poezie'.

Geef je reactie op deze inzending: