Alle inzendingen over deja-vu

Het beeld, zo snel en traag haarscherp in flarden vaag zo te vliegen zonder vleugels drijvend op de ijle lucht zonder bit en los van teugels transparant in vrije vlucht slechts hemelblauw als hindernis morgen blijkt al geschiedenis.…

warme winterjas zorgen dat ik nat verhit verstrikt raak in m'n lange das ik zoek een uitweg en zie dan de etalage van een winkel rijk getooid in kerstgebeuren gouden slingers, kaarslichttwinkel versiering in een wolk van kleuren ik worstel me door het winkelend publiek en word - zodra ik binnen ben - ontvangen door Mendelssohn een déjà vu…

Oma's Droom Een smal boerenslootje zonder peddels Glij ik langzaam door turkooizen Gifgroene polders uitgestrekt piepkleine huisjes links en rechts Zó dichtbij het aanraken mogelijk aanééngesloten op een rij Bukkend onder een dwergenbruggetje spinnenwebben uit het gezicht halend afvragend dit Déjà Vú schitteren kleine raampjes Binnen…

Een fractie van seconde door herinneringen in verkeerde dimensie, verblind ben ik gevangen in een spiraal van onwezenlijkheid in een vreemde wervelwind van ontwortelde gedachten, en grijp naar logica die mijn denken met realiteit verbindt. Maar zo denk ik dan: Was dit er al, is wat er gebeurde, al gebeurd of is het hier en nu dat het begint…

een grote zak koekkruimels het snoepje van de week de Rutex en het parapluutje dat je bewaarde voor de meester van de vijfde klas omdat hij met consumptie sprak tien toverballen voor één cent die je deelde met vriendjes en vriendinnetjes elk zuigend tot zo'n bal tot die veranderde van kleur dan was de ander aan de beurt soms kijk ik…

Soms krijg je zomaar in het heden een stukje van weleer te zien. Iets wat je lief was ooit, misschien of wat je liever had vermeden. De tijd lijkt omgekeerd vergleden. Al duurt het maar een tel of tien, het eens geziene weer te zien, is als herdoen wat wij al deden. Of is wat toen zich openbaarde niets meer dan slechts de tirannie, de…

Elke snaar die zij ooit raakte Elke fout die ik ooit maakte Elke aanblik in haar ogen Elke kans die ik liet lopen Alle keren dat ze lachte Alle dagen die ik wachtte Alle nachten vol met dromen Alle tijd erdoor ontnomen Elk detail dat ik nog heb onthouden Elk idee dat ik haar kon vertrouwen Elk motief dat ik haar kus Elk momentje van geluk…

Heel even leek het op communicatie met een vroegere ik…

Wat Gavin hem daar flikte was niet fraai Het was zo´n leuke jongen van down under Helaas zoals zo vaak bleek het een blunder In tranen reisde hij weer naar Dubai Over een week is alles weer vergeten En Gavin gaat vanzelf weer anders heten…

Ik verklein, in minima gehuld ik zinspeel op zilte lucht waar het treft in zaligheid waar handen raken, in geduld En ieder lam gaat tot zijn slachting het raakt mij nu, die zwaveldamp blaas mijn déjà vu vol nieuwe dichtsels als plaksels op mijn nieuw behang Naast mij ligt de dwangsom in voleinding zinnen slepend waar niemand teder op de…

Er boort zich een echo in zijn gehoor een déjà vu uit lang vervlogen tijden het is vogelzang achter het behang voorjaar ontwaakt met nieuwe spruiten iedere noot gerepeteerd is jong geleerd en nooit vergeten, dit is alles wat we weten er knaagt zich een echo van een kanarie in de binnenstad tijdens een safari het is alsof hij zijn jeugd weer…

Wij leven door in hier en nu Met af en toe een déjà vu Van alles wat je hebt doorstaan De lente swingt de bloesem uit Een paashaas grijnst zijn tanden bloot We lopen in een dierentuin Een zeeotter wast er zijn snuit Drijft op zijn rug, sterk uitvergroot Blaast een kolos op zijn bazuin Het Andrieskruis staat dubbel schuin…

de scheepsmasten dragen het verlangen naar een ver land, bodemloos licht ongehavend. dromend ga ik scheep in de kamer. het tuigage hoeft niet te worden aangeslagen. de strakke ra haakt aan de grijze hemel. de gespannen lijnen krijgen vat op hoog klapperende zeilen. een scherpe steven snijdt met weinig gerucht diepe zee aan. we raken buitengaats…

Met jouw bijna zwarte ogen kijkt je mij uitdagend aan zwarte vegen op de wangen mondhoeken krullend van plezier Mijn kamer danig op zijn kop hijs ik me in zevenmijlslaarzen stap om auto’s en ander speeltuig heen voorzichtigheid geboden Aan deze déjà vu taferelen hangt een vorig leven waar ook zo’n jochie was zoals jij, maar net iets…

vlammen in het vuur, dat stil een groot verhaal verdraagt had ik gevraagd om liefde rond de omvang van mijn zijn maar het was groots, geen uitgedachte woorden, slechts de ronde toon van vrienden die hun vreugde vonden en de ogen van mijn pijn tijdloos dikke muren houden oude levens vast van zoveel eerder schuiven ze naar nu hun déjà vu…

geschreven met de hand wat vroeger was herhaalt zich haast gênant de nieuwste paden zijn reeds lang betreden wat is het leven meer dan eb en vloed hij heeft de golven vaak zien gaan en komen doch telkens weer de dageraad ontmoet en ongeschokt ziet hij het beeld van nu het wordt voor kennisgeving aangenomen dan lacht hij stil en mompelt: ‘déjà vu…

ik voelde hoe de tijd verschoof hoorde paarden rook de geur van omgeploegde aarde in het schimmige voorbijgaan proefde ik hun angst en pijn zag de aftocht in het bloedige verslagen zijn vanuit mijn ooghoek werd het langzaam stil het zonlicht straalde helder als voorheen ik was moederziel alleen maar de sporen waren warm en vers…

Het is zover: opeens ben je veertig, Halverwege, en je trapt in de val Van déjà vu. Je bent ver weg geweest, Je hebt veel gezien. De dingen zijn Zoals ze zijn. Massa’s zonder tal. Darwin schiep een nieuw begin, en de genen Komen bepaald goed uit. Er is geen magie Voor wie de jaren tellen kan.…

Déjà vu Inmiddels is z'n vierde kabinet voor ieders ogen uit elkaar gevallen. Het werd heel laat, vandaar dus al die wallen. De zaak was veel te veel op scherp gezet. Jan Peter kon weer naar de koningin en alles bleef zoals aan het begin.…

vergroot enig mysterie in ’t leven de spanning gevangen tussen de tonica en de kwint valt alles plat als de rust voorspelbaar geef mij dan maar de koning van het contrapunt leunend op de verlaagde nones en kruis vijven parafraserend zoals een boeiend verhaal wanneer je na zeventiende luistering die perfect geplaatste noot opmerkt en het déjà vu…

de dag is onrustig, wil deuren toetrekken ik sta dichtbij en mijn verlangen wordt even groot om jou te vinden ik zal het verleden ontmoeten in toekomstig geluk en weer afscheid nemen tussen de teugjes door het zal niet langer dan één seconde duren glanzend, gretig wanneer de nacht in déjà-vu een nieuw en groot lichaam baren…

om het zekere voor het onzekere te nemen elke schijn van mogelijk beter weten in luim en schuim gemeden de winnares was genesteld patiënt in de tunnel waar MRI wordt gescand tweede werden zes Tedere Blasfemieën het holle heelal kreeg daar klank van aanwezigheid aan gene zijde hierna kwam Verwachting na meting van ruis in ’t hart volgden…

Het virus is in Mecklenburg-Voorpommeren -Zoals werd uitgevogeld- aangeland Weer vloert ons vliegensvlug die variant Waarom geen kip zich nog leek te bekommeren Van vogelgriep lang weinig meer gehoord Maar zie: het is weer een gevleugeld woord…

Jouw eerste blik een déjà-vu het gevoel van zielsverbonden. ik voelde het toen en voel het nu ik heb mijn grote liefde gevonden. Je bent zo vrij zo ongeremd vanaf onze eerste nacht Door mijn liefdesreceptoren heb jij mij in jouw macht. Telkens als mijn ogen jou zien en mijn lichaam het jouwe voelt.…

Zondag de kerkdag nu een spookdag die de stad verandert in spookstad Onwennig vult men hun hoofden met flauw vertier noemt het plezier Men verdringt achter vensters de leegheid van hun alledaags bestaan Zondags stil en kil rijk verleden treurt op de Utrechts Oudegracht Omgeving waar ik even geen deel van uitmaak door ‘n jamais vu…

Binnen toch wellicht luttelijke minuten komt vast en zeker een déjà vu moment, ook weer een verrassend avontuur. Wat wil tijd verdringen en toch juist benoemen als iets waarin het zichtbaar ook weer tekortschiet. Zullen de roemers aan de lippen van andere mensen gezet worden, hun lippen ons als oude wijn genieten.…

Mijn kinderen weerhouden me ervan om te schrijven hoeveel ik om ze geef. Een man met een vlag zwaait of zijn leven ervan afhangt. Koninginnedag valt vroeg dit jaar. De plaatselijke fanfare is ziek. Waar hebben we dit allemaal eerder gehoord? Waar hebben we dit allemaal eerder gelezen? Een dame in oranje tikt me op de schouder: zijn…

bij de aanblik van een gestaafde rug De lijm van gisteren had het antwoord, in een dank die jij alleen kan dromen Zou je je twee keer vergissen welke poort, of is dat pregnant bij het laatste thuiskomen Eufemisme blijkt een heikel woord, in het allergrootste boek der betekenis Is makkelijk moeilijk of gestoord akkoord, en blijkt de Déjà vu…

Nadat we uren hadden geslenterd door een onbekende stad die uit mijn herinnering naar boven kwam als een déjà-vu zoiets als een gestolde ervaring van wie ik wel is waar de eigenaar ben maar waar ik niet de hand op kon leggen, ontdekten wij gelijktijdig aangemoedigd door honger en dorst het restaurant, een rokerige ruimte waar de afzuiginstallatie…

borsten haar nagels staan in mijn rug krast mij met ongekende kracht in de zijden lakens en vensters vliegen open en witte duiven bloedbevlekte vleugels klapperen in de kamer met de wind vlammen laaien op de hitte en zij moordt in het bedrijven van de liefde 'im astri da dovia mi dovia, mi dovia vi t` lesta dire das livne im astri da vu…