Alle inzendingen over demissionaire zet

Ik zet je bewust in mijn dromen: groot is mijn diepste wens om dichter dan dichtbij jou te komen. Alle hardheid in het bestaan zal met een aanraking vervagen. Een knappe roze zoen en ons geluk is bijna niet te dragen. We proeven geen woorden meer maar volle vleesvruchten. Jij zit elke dag zo diep in mij.…

aangrijpend het onwelkome bericht gedrukt op zachtgroen met klaprozen dat Dood ook in het voorjaar actief mysterie is waarvoor zij zwichtte de pijnigende stilte die wekenlang zich oorverdovend manifesteerde luidt nu de klok zet uitroepteken maakt het aardse leven definitief tot begrensd gebied levensfase onaf met onherroepelijk gesloten…

meervoud, zogezegd Op de pannenkoek beslag heeft gelegd De koekenpan valt nog wel te verdragen Hierin kan immers meer dan één flensje garen Bij de koek echter rijzen mij slechts de haren En daarom wil ik de koekenbakker vragen Die dit taalkundig misbaksel heeft bedacht Wat hij bij het bakken, nu van mij verwacht Dus, geachte koekenbakker Zet…

Simultaan Hij zet de Dans voort. Op zijn ene wang Biggelt een Beheerste Traan Tederheid en Genegenheid voor 't Stuk Zij de voeding Hij voor hen Samen Eeuwige tranen Van vreugde Geluk…

de jaargetijden zetten ons immers ook wel eens op het verkeerde been…

ooit zal jij in de compositie van ieder schilderij de dagen van je leven lezen kleuren bekijken die de zon aan jouw doeken in vorm en combinatie heeft meegegeven weer in de stemming raken die het mogelijk maakte om in hoog tempo zoveel moois neer te zetten ook toen heeft jouw innerlijke kracht in je gulle lach alles al gegeven…

Een zonnestraal piept door het gordijn Verbant kordaat de maneschijn Leven ontwaakt in ochtendsluimering En verdrijft de nachtelijke schemering Bladeren zuchtend onder ochtenddauw Verlangend naar het hemelsblauw Stilte wordt verruild voor prachtige duetten Die de vogels samen proberen neer te zetten De dag reikt zich aan, nog mijmerend in…

Op het kruispunt links Staat het bord rechtsaf En rechtdoor om de hoek Schijnt ommekeer Als stap vooruit Een slechte zet. Tot deze straatcultuur Lijken we onszelf Veroordeeld te hebben, En plechtig knikt de vorst.…

bleef, maar ik wilde nog voor even met je samen zijn vragen… deed ik het wel goed je weet wel, met de bloemen, de muziek, de kaart ikzelf vond het wel mooi en hoop dat alles ging zoals jij wilde tja, ik ga nu… maar ik moet je wel vertellen dat dit het zwaarste is wat ik ooit in mijn leven heb gedaan want elke stap die ik nu zet…

lang heb ik mij gekoesterd in de weerkaatsing van diamant alle facetten toonden leven dat in licht bestaan had gekregen loepzuiver helderden beelden van een hemels gelukkige tijd tot de zon brak en het perspectief grijzer de kou ijselijk werd de warmte om ons heen verdween in stilte zoals nooit voorheen bij het zetten waren…

buiten De ruimte geheel leeg Koude lucht omklemt mijn hart Een bloedende traan die ik wegveeg Levend in een wereld apart Opgesloten in een gesticht Want die is niet goed snik Maar de pijn wordt niet verlicht Mijn grootste vijand ben ik Voor mezelf kan ik niet vluchten Hoe graag ik dat ook wil Mezelf kan ik niet zien of luchten O Heer, zet…

opvoeding training tal van faciliteiten zijn er in dit land gemakkelijk te krijgen alleen de resultaten zullen moeten bewijzen of ik ook in de race zal blijven ik heb wel heel wat streepjes voor in het decor van winnen en verliezen wat ik van vele anderen zie en hoor hebben zij beduidend minder te genieten waar sport verbroedert zet…

Vreedzaamheid in al zijn eenvoud Zet een groep mensen bij elkaar voor mijn part twee, maar niemand is in staat om zoveel verdraagzaamheid ten toon te spreiden dan die veestapel in de Groningse weiden.…

in meer dan mijn armen kunnen dragen zet jij jouw wereld naast de mijne met zelfgeschreven recensies die woorden uit de winter schudden kaalgeplukt, de bomen, mijn ogen het stoten in mijn buik, de bloesems en het kijken waar ik lig, waar niemand mij mag horen met ontelbare wonden bijt en beeft de stilte, in mijn hart het wenen, de…

Heb je - met niet aflatende verwerping - in het werk gesteld alles om de beperkingen van milieu, erfelijkheid, voor- land, noodlot die aan het daglicht traden klemmender naar de mate van je verzuim en die je mes op de keel zetten in een slop, te overwinnen? -------------------------------- uit: 'Ben jij het ik?', 2006…

Gekleed op het weer dertig graden of meer in de auto, op de snelweg naar het strand richting de zon die op ons gezicht brandt Je zet de radio harder de wind speelt met je haar gooit alles door elkaar het kettinkje om je nek de kraag van je hemd alles waait van z'n plek Maar dán je lach je blik opzij je blauwe ogen kijkend in die…

snel en onbeheerst snijdt waanzin door het onzichtbare touw de lucht, donkerdood wacht op het gegrom van roem, voorbijgaand in een kort en heftig geluid wanneer de ruimte de strakgespannen liefde onderlijnt, omlaag rond hals en nek, zet elk woord zich vast in een verbeten afstand, de voetstappen vervallen tot een duister vlies…

Ik daag de duivel uit zeg dat god uit een punt kwam tijdens de oerknal en ik hem dat niet zie doen dát wordt de lelijkerd teveel krimpt prompt tot pingpongbal Ik zet de box over hem heen gemaakt van duivelshard staal hoe harder hij vloekt en tiert mij gouden bergen belooft als ik hem eruit laat hoe meer hij me pleziert Satan in zwarte…

verderop in de straat zijn er vestingen al vroeg in de avond met rolluiken gedicht ik heb niet de indruk dat er veel is te halen nooit heeft men daar dieven zich zien verdringen of dat er binnenshuis kwalijke daden worden verricht daarentegen zet ik de deuren wijd open dat wil zeggen aan de achterkant kan men vrijelijk naar binnenlopen tenminste…

natuurlijk wil ik geen wereld met kaboutergespuis of de smidse en kobolden achter hun machinegeruis wel een jonge schone fee die eenzaam in de hoge toren huist moederziel alleen haar nachten weent gespeend van lief en thuis dan gaat mijn witte paard al in gestrekte draf op het tere wezen af ik glimlach superieur zet mijn ladder…

Je zet het licht in je ziel op ‘groen' Eens kijken wat of wie voorrang heeft...…

Jij zegt altijd de juiste woorden waar ik in kan geloven verhalen groot en klein je geeft mij vriendschap vriendschap die ik nodig heb om te overleven en geeft me woorden wanneer woorden superlatief zijn laat me geloven dat ik alles kan zelf vliegen met gebroken vleugels en zet me weer op het rechte pad wanneer ik blind was opende…

Maar mijn hart zal nu niet spreken, wél mijn verstand, ik kijk wel uit zeg, straks sta ik wéér met lege handen, straks zet je me wéér in de kou.…

Nee niet bang zijn ik meen het echt Zonder jou schat voelde ik me slecht Nee niet bang zijn je moest eens weten Dat ik je al die tijd niet kon vergeten Nee niet bang zijn jij hoort bij mij Veilig in mijn armen voor altijd dichtbij Nee niet bang zijn het voelt zo fijn Om weer samen echt samen te zijn Nee niet bang zijn zet je…

Het plafond begon te scheuren Bezig aan de ballen gehakt zette Miep precies op tijd haar benen stram voor veel spanning op de tenen.…

Zet je hart wijd open Ik zal je écht niet kwetsen Niet omdraaien en weglopen Omdat ik van je hou! Stel jezelf open Ik geef zoveel om jou En wacht op de tijd Dat je me vertrouwt! Leer liefde te ontvangen Ondanks je gekwetstheid Ik heb er toch teveel van En wil het aan jou kwijt!…

Als een vogel zo vrij overstijg ik al mijn zorgen Vanaf vandaag zet ik alles opzij kijk uit naar de dag van morgen Als een vogel zo vrij zweef ik op de wind Over bergtop en vallei waar ik rust en vrede vind Als een vogel zo vrij spreid ik mijn beide vleugels uit Vergeet al mijn tobberij voel de frisse wind op mijn huid Als een vogel…

Zonnestralen tergen de savanne gestreept zwart-wit begluurd door koningen in manenkleed Alarm stoft rood één stap, twee stappen geruisloos naar topsnelheid stroomlijn in lichamen achtervolging zet in op energieën in dampende vlucht Wolken stuiven op rond hongerige geuren fractie van een seconde leven of dood instinct viert hoogtij…

de eerste tonen van het nieuwe jaar spelen jij en ik met veel elan de noten hebben weer een nieuwe klank uitdagend raken ze jouw juiste snaar voorlopig zetten we maar lento in en foutjes, och die kunnen we vergeten de toon is licht, nog niet verbeten een prima sfeer voor een begin stop annabel!…

(voor Herman Brusselmans) Te beseffen dat zijn waaier om verkoeling een ijsparapluutje is wat nog altijd meer is dan Nix en toch vermoed ik dat hij de minst geile bromfiets van heel Gent is, vreemd hoe hij zijn handicappen te kijk zet aan een schandpaal, terwijl hij van nature zo schuw is als een misplaatste kangoeroe, feit is dat men loslopende…