Alle inzendingen over denken voelen doen

Denken, voelen, doen, Onlosmakelijk aan elkaar Verbonden in het fundament Van de mens in de tijd - Maar dan het denken! Moeder van het gevoel, Zet het zo vaak Op een lopen, Gaat er met de mens vandoor Waarin hij zetelt, kan niet Meer worden afgeremd, en Werpt hem op de rotsen Van het kale bestaan…

Wanneer ik aan je denk voel ik me alleen want je loopt weg van de werkelijkheid en de droom is slechts een schim wanneer ik niet aan je denk voel ik me eenzaam want je bent er niet in mijn droom en de werkelijkheid is slechts een film in gedachteland aan de oevers van mijn denken schep jij letters uit mijn woordenzee bedek…

Dan maar weer luisteren, kijken en denken, voelen en beamen. Even wachten, toch blijven hopen en beminnen, diep ademen en glimlachen, ook om eigen stommiteiten.…

als ik aan je denk voel ik hoeveel liefde jij mij schenkt toch ben ik nog geen hormoonfabriek waar jij stilaan op de knopjes drukt in het besturen van mijn emotionele balans er is liefde in het spel met de factor sjans waardoor wij beiden stevig zijn geraakt die van ons een uniek setje heeft gemaakt…

hoeveel woorden heeft een taal wie telt ooit de zinnen van een verhaal al wat mensen denken, voelen proeven, zien en horen dieren, kleuren, planten en geluid zelfs het kleinste stofje draagt een eigen naam zesentwintig tekens kleuren ons bestaan…

Stel dat je een wereld zonder oordeel had, waar geen angst was voor wat een ander dacht, waar elke dag vrij aan je voeten lag Waar je alles denken, voelen, zeggen mag, van wat je in jezelf zag of in een ander, zonder dat het vals was of bezeerde, dat je er alleen maar meer van leerde Stel dat je zo'n aarde had, wat was dan de waarde van…

wolken stuiven uiteen gelijk het zand van de duinen over het strand suist een woestijn aan stilte is het daar de droogte dwingt mijn raam tot mistig kijken en ik staar naar de horizon zie de rondingen van je krullen voorbij mijn zicht wapperen ik denk aan je ik voel aan je ik denk je te voelen in mij aan mij voel ik je denken voel…

Rood is de horizon door gefluister van wind gevangen in jouw ziel in jouw taal bloeien chrysanten bruin in een kroeg omgeving stelt zich voor aan vriend, droom en ratio beweging neemt iets terug van denken, voelen, tasten een droomseconde hier vandaan ligt een oeverloze droom te genieten in het zoeklicht.…

Het denken duidelijk vertraagd Het voelen is wat afgenomen De stem klinkt vlak, Kent alleen nog monotonen, Het doen blijft achterwege, En als hij al plannen In zijn hoofd had, Om ten minste nog Iets uit te voeren, Dan zijn het niet meer Dan hooguit een aantal Vage contouren…

Een vliegenvanger hangt In de machinekamer Die in mijn hersenhelften Is ondergebracht - Denken, voelen en doen Worden hier bepaald, Alle signalen hiervoor Worden vanuit dit zenuwcentrum Uitgezonden - Het onuitstaanbare is dat Alle nare, ziekelijke gedachten Als vliegen worden aangetrokken Door die kleefstrip die bedoeld was…

Denken dat onderdak geeft aan spiritualiteit de atheïst mag ook wakker worden in mij het vrije denken als warm verlicht wonen in een veilig huis zo spreek je nog steeds zonder autoriteit wijst een weg naar kennis en geluk zo veelkleurig en seculier als we nu zijn komen we in bloei in denken voelen handelen spiegelen we mens…

Heb jij dat ook, dat plots herkennen van wat je ziel ten diepste raakt in 't klein verhaal dat zomaar even onaangekondigd je genaakt en dat je denken, voelen, wezen splijt als een bliksem, helder licht, dat vonkt tot in de verste hoeken en dat je liefde zuiver richt tot je weer kijkt met nieuwe ogen, verwonderd bent zoals een kind, maar…

Heb jij dat ook, dat plots herkennen van wat jezelf ten diepste raakt in 't klein verhaal dat zomaar even onaangekondigd je genaakt maar dat je denken, voelen, wezen splijt als een bliksem, helder licht en dat je liefde voor de mensen ineens weer warm en zuiver richt.…

In stilte van het alleen zijn probeer ik te verwoorden wat geschiedenis ons vertelt en ik bevrijd mezelf in zelfgekozen schemeringen kleine kunstzinnige details op de tekening van de avond liefde geniet de rol van eenzaamheid schepen bevaren een papieren zee wanneer ik aan je denk voel ik mijn ondubbelzinnige hart ik mis de schaduw…

in het stille stille denken voel ik mij vrij, vrij van alles om me heen. soms verlang ik stiekem naar het verre verre onbekende hier ver vandaan, waar een nieuw avontuur op mij staat te wachten, want ik wil geen standaard leven wat zich hier elke dag weer afspeelt als een dia van een film.…

, vriend zijn we samen niet alleen als droom en schaduw gaan we samen ergens heen met alles wat ik in mijn denken voel over beschavingen en hoger doel in wat onze vriendschap ons geeft door alles wat in ons leeft.…

het is zo moeilijk te geloven, liefste en ik wil het eigenlijk ook niet de gedachte dat mijn droom nu weg is doet mijn hart zoveel verdriet ik moet mezelf nu terug zien te vinden en mijn leven van ontelbare draden vooral als ik aan ons moet denken voel ik weer die eindeloze tranen het is ook goed zoals het nu is want we blijven vrienden…

mijn hoofd huist meer atomen dan menig atoombom soms is er even moeilijk aan te komen als aan een echte bom al die atomen laten mij denken voelen dromen haten tasten gaan en komen in bed lag ik vannacht te woelen denkend aan al die atomen meer atomen nog dan de planeten electrisch gekoppeld en gespleten ontstaat in mijn hoofd meer licht…

Rood is de verre horizon door gefluister van wind noodlot gevangen in jouw ziel in jouw stille taal bloeien chrysanten bruin in een kroeg omgeving stelt zich voor aan vriend, droom en ratio moeders en vaders gestorven beweging neemt iets terug van denken, voelen, tasten doorgaan, almaar doorgaan een vlotte seconde hier vandaan ligt…

, verstild met alles wat in mij leeft over wildernis en groen wat de natuur ons geeft en tot ons komt in dromen waarschijnlijk, vriend zijn we gezamenlijk niet alleen als droom en schaduw gaan we samen ergens heen met alles wat ik in mijn denken voel en alles wat jij voelt in al jouw denken over beschavingen en hoger doel in…

De tranen rollen over mijn wangen, als ik aan je denk voel ik mij zo gevangen. Hoe moet dit nou verder? Ik voel me zo alleen. Ik weet wel dat het goed is. Hier moeten wij allen gewoon doorheen. De gevoelens zijn niet in woorden uit te drukken, het is zo vreemd, onbegrijpelijk. Hoe kan dit?…

dichters liegen de waarheid niet, maar ze zoeken wel,de beste woorden om juist te vertolken wat hen boeit, door hen heen groeit en stoeit, als vlinders fladderen in hun buik en het voelen dan belangrijker wordt dan het denken bij de lessen seksuele voorlichting.…

Ik sluit de luiken van het denken en voel de speelsheid van het innerlijke Zijn, de bron van alle kracht, alles omvattend in wie ik ben en mag zijn. Ik kijk in de spiegel der spiegelingen en zeg "Ik hou van mij, ik hou van jou!"…

Wij denken allemaal in dit treurige papengaaienland op het kerkhof van Penibel over de urgentie van het zwijgen noodzaak van de droeve stilte en het begint aan de buitenkant niet van binnenuit want daar huist het geweten we weten het, er is niet veel te doen op het kerkhof van Penibel maar misschien kunnen we gaan vissen en…

/voelen veelal oude mannen en vrouwen of jonge kinderen zij die net als hij dicht bij de eeuwige wijsheden staan waar waarheden niet verbloemd of weggestopt worden…

We dolen en we zoeken, trachten te verstaan hoe anderen in eigen wereld leven, want iedereen bewoont dezelfde aarde maar heeft eigen denken, voelen, streven en niemand weet ten volle wie die ander is, ja, kent zichzelf niet eens en ziet maar beelden geschapen door de eigen nood en het verlangen.…

Ik kende de moeilijke jaren verliet het speelse leven wilde anders denken voelen draaide 's zondagmorgens dikwijls een plaat "Old Mac Donald had a farm" de wijs ving aan _ slaande maat zeisen welke zelf maaiden dansten tussen vrije varkens en kippen op een rijke boerderij zonder geld waar het wereldlawaai verstomde bij zuiver bijengezoem…

, voelen Waar wil je ons mee ergeren of boeien Is niet passend voor een persoon als ik beperkt Die vooral van uit zijn onbekende diepste diepte werkt…

Komen en gaan, ergens naar toe en ergens vandaan, maar hoe? Jij weet waar je voor staat en je doet het vroeg of laat... Jij creeert je mogelijkheden zelf en je bent niet bang dat iets je schaadt. Niet langer twijfelen, want daarbij heb je zeker geen baat. Bij voor of tegen, hoe je het ook ervaart, het is voor jou een zegen en ter degen…

Gedachten en daden Die in mijn ziel Met gevoel zich mengen Tot hem, de mens Die ik ben hier en nu, Woorden die wellen Tot regels die mijzelf Verbeelden in taal Die laag voor laag De diepte in gaat, Net zo lang tot ik hem Die ik genoemd wordt Gevonden heb, terugveroverd Op de geschiedenis die er Met mijzelf was vandoorgegaan…