Alle inzendingen over dennenboom

zingen Geluk is wat jou zomaar pakt Het vinden van het steentje Dat bijdraagt tot geluk Een gedachte in je eentje De dag kan niet meer stuk Het eerste vogelgeluid De lente signaleren Een maagdelijk witte bruid Het nu moment in juiste sferen Ze kust mij met het seizoen Sneeuwwit in mijn droom Ik raak totaal uit mijn doen Hier onder de dennenboom…

Ergens op de bloeiende hei staat een lage dennenboom gedrongen maar met wijde kroon binnen zijn kromme takken huist een onzichtbare vinger die druk peinzend groeit het hemelblauw ontmoet met knikkende top naar vier einders wijst onbesuisde reislust en verkenningsdrift uitstraalt dan langzaam buigend tot de grond zakt in paarse kriebelstruiken…

Ze zeggen dat de dennenbomen dit jaar in staking zullen gaan. Ze willen geen kerstboom zijn, maar in het bos blijven staan. Ze zullen er voor zorgen dat ze er lelijk uit gaan zien. Met bruine slappe naalden en wat kale plekken misschien. En weet je wat er toen gebeurde?…

vliegt hij naar een dennenboom ?..... ja …vast en zeker hij verdwijnt boven in de kroon met die tak, …..hij gaat bouwen dat weet ik nu zeker.…

Laat los, laat los, zo zingen alle bossen, behalve waar de dennenbomen staan - de beuken die als heersers langs de paden nog fier rechtop ademen, ook zij worden kaal. Horen wij wel dit verhaal of menen wij dat alles duurt? Er blijft slechts wat de liefde bouwde....…

De glorievolle zon,die rijst over paars groene heidevelden verstrooid staande dennenbomen en lijsterbessen, de armen wijduit, als vreugdevolle gastgevers, zandmeren als gele oases grenzend aan verspreid liggende vennen….…

eens op de schaduwkant gelet van wat de kerst ons ook kan brengen het kaarsvet dik op het dressoir de klit in 't krullend engelenhaar een kerststal hangend op half zeven en in 't stro geen greintje leven een dennenboom in vuur en vlam de herder en het schaap zijn lam stilaan lijkt elke glans nu henen de kerstman op z'n laatste benen…

Met Kerstmis piekt het geloof in onze betere ik in een groene dennenboom. Worden onze goede intenties in veelkleurige ballen gevangen; bungelend in onze meest optimistische droom.…

mortuarium stil, doods en ijskoud geen plaats voor een boom zelfs geen kaartje of kaarsje een zwak vlammetje dat samensmelt met mijn gedachten tijden van weleer tijden van ons samenzijn buiten, witte maagdelijke sneeuw die zachtjes neerdwarrelt op de met lichtjes versierde bomen, sporen verraden, van toen en nu zelfs de mooiste dennenboom…

De toppen van de dennenbomen zwiepend langs weerzij maken de stilte enkel dieper. Dan slaat de zon haar armen om haar heen en wordt hij zeldzaam mooi met rust gelaten. Uit: "Lichtscherven", Christian de Valk Uitgeverij Elikser, Leeuwarden…

Als ik door vensters kijk, zie ik dennenbomen, die hun glans verloren hebben, idyllisch na nieuwjaar, allesbehalve eentonig in onze oude wijk. Gisteren viel hier weer heel wat te beleven, een afwisselende dag. Mensen kwamen uit de winkel gelopen en uit het café. In 't dorp bleek iemand vreselijk gehaast.…

Daar kwam dan al weer een einde Aan een mooie dennenboom Die met Kerstmis had staan flonkeren Mooier dan de mooiste droom Prachtig licht gaven de kaarsen Glinsterend van eng'lenhaar Trots droeg hij de ballen En nu lag hij daar.…

Onder een dennenboom houd ik stand; hoewel wat groen reeds in mij verdorde. Ver verwijderd van het vijandig land ben ik niet bang voor de oude woeste horde.…

De kolenkachel straalt behaaglijk de huiskamer in zomerklimaat waar grootvader zijn uiltje knapt terwijl de kat een walnoot gapt die hij over het vloerkleed slaat kerstkoekjes in de dennenboom besneeuwd met suikervlokjes schommelen zacht aan felrood lint tussen de kaarsen; crèmegetint en tingelende tere klokjes de platenspeler krast versleten…

De sparren heten voor even dennenbomen De staande herders gaan weer even liggen bij nachte Als we jubelend van vreugde samenkomen... Héél even is het vrede op aarde... Héél even wordt de rust eens niet verstoord... Maar als straks de laatste vuurpijl is afgeschoten... Wordt er gewoon weer verder geschoten en vermoord...…

het moet een kersthuis van licht en liefde zijn toegang geven tot jong en oud, groot en klein we bedelen warme soep, of een lekkere wafel alles aan één gemeenschappelijke lange tafel niet getalmd: wordt er vlug aan het werk gegaan een stal moet opgebouwd in het midden staan groene dennenbomen en lichtjes in gouden kleuren die warmte uitstralen…

ijskristallen van vredige dorpjes die ondergesneeuwd liggen onder een stralend firmament van miljoenen sterren die licht halen uit die grote staartster boven de stal alles ademt eeuwige vrede en rust ineen heilige nacht Kerst beleef ik in een groen verregend land in huizen die gezellig opgewarmd zijn achter verlichte ramen staat de kerststal en de dennenboom…

straten en huizen sliepen onder een witte deken vijvers en grachten lagen wekenlang dicht bevroren ’s nachts twinkelden sterretjes aan ‘n vrieshemel en heldere klanken vielen uit ’n verre klokkentoren ieder huis had zijn eigen versierde kerststal staan een echte dennenboom met wenskaartjes en ballen de kinderen mochten op kerststallentocht…

------------------------------------------- SPIJTPRIK O dennenboom, wat zijn uw naalden schoon Kan ik bij u mijn boosterprik nog halen? Ik heb niets aan die spijtprik van Van Dale Dat rare kerstcadeau van Ton den Boon Veel liever kom ik langs bij Inge's spar Dan raakt mijn 'Oud en Nieuw' niet in de war…