Alle inzendingen over deur OR mat

onder de zeespiegel liegen wij vol op door om te horen wat dit geruis met ons doet de driehoek is symboliek voor de top alles is bittergarnituur maar dan zoet de zee spoelt je oren schoon tot op bot geen merk in brand het gaat maar om toeval en lot waar is niemandsland is het te lang maak het kort wordt het te klein maak het groot was…

Tot het bot door gegaan De laatste woorden ze laten je staren Nu of nooit meer samen verhalen Op de bol een gezicht je ziet Enkel nog me rug en kruin Het raakt je maar raakt langzaam op…

voor hen die struweel bezoeken takjes in het haar en hij die denkt aan de vorige waar de tijd bij stil blijft staan en morgen wanneer alleen de afdruk rest in plat gewalste laagjes gras gestaag en staand soms nog buigend als de wind er even langs heen enkel de deur nog op een kier licht scharnierend als jouw adem mij schielijk toch bezoekt…

Elk moment is een deur die openstaat of dicht valt sommige deuren staan op een kier daar is meestal iets mee Draaideuren zwaaien koude mensen naar binnen schuifdeuren lopen op rolletjes klapdeur in je gezicht De ochtend opent haar deur de middag duurt zo lang de avond is voor liegfde de nacht sluit haar dijen.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

slechts een zucht nog en de zwakke geur van kinderharen in de zon met zachte ogen mijnerzijds onder milde ontroering weggelachen naar een land waar geen rancune woont -zeg niet nooit- zeiden ze en ik geloofde want ik weet dat ooit mijn schoenen achterblijven op de mat van open deuren…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Er was eens een meneertje uit Terhei Die deed mee aan de krasloterij Hij kon het krassen echt niet laten en nou zwerft hij over de straten Dus vergeet niet, speel altijd met mate!…

de schaker denkt zijn stukken al zettend ver vooruit wellicht zal het hem lukken als hij de aanval stuit de koning lijkt tevreden zijn dame schuift zich vrij het paard nog onbereden de toren aan zijn zij een loper, licht hooghartig, staat stevig op één been hij stuurt en vindt dat prachtig zijn tegenstanders heen maar ergens in een hoekje…

gaat het telkens weer verdwaasd kijken alle luitjes nee, er wordt geen boe geroepen aan de zijkant blijft het doodstil hand in hand staan daar de troepen niemand slaakt een benauwde gil in de maat gaan we steeds verder terwijl de maat lang is bereikt kudde zonder echte herder alleen het zwarte schaap bezwijkt.…

hij kijkt naar nergens het is het laatste uur hij zegt: e2-e4 voor ik iets bedenken kan is het voorbij hij schaakte steeds beroerder maar bleef te duchten voor het jong geweld ooit speelt hij iedereen naar huis…

ik heb niet echt een idee hoe de voorjaarsblues moet klinken ’t is niet het moment om een noot te kraken of hoe dan ook neerslachtig een zomer te verwelkomen ik kies voor breeknoten als een tweede kans van verwelkomen ze versnellen mijn wachttijd gebroken en wel maar ritmisch hollend naar een zomers gejubel en dan pas wil ik een blue note…

schel contrast, verveelt zich in treurig geluid van hebzucht, de ballast van een verlaten bruid, verovert zij nog haar kroonjuwelen, bereid om die voor ons te stelen, verrast ons met haar toverfluit, een weerbaar lied dat ze probeert met ons te delen, de maat van alle dingen.....…

Gods onvoorstelbare grootheid vol liefderijke behoedzaamheid spreekt steeds in de dwergenwereld van vlinders en kevers onzichtbare plantjes en diertjes die ons voortdurend omringen alle eer aan Hem Wiens almacht het onmetelijke Ruim bestiert.…

Nu tomateloos en mat op de voorhand hen al zat en nooit meer op de doos bijt hij dof en van de lust bevrijd alleen nog in het duffe stof.…

En 't vormenloze is u - niet vormeloos Maar reinste maat van vormen-mooglijkheid - Ik ben daarin, een kern, gezaaid door u. Zo is van u tot mij geen toen, geen nu, Geen rechts, geen links, maar volheid mateloos, Die ik - maar droom te zijn, doch die gij zijt.…

Ik zag Anish en Magnus in de Blitz Fenomenaal, de snelheid van het spel Neuronen en synapsen in duel Een knock-out die beslist werd in een flits Al scoort het slecht tussen de volksvermaken Het blijft een zinderende sport, dat schaken…

Wij zijn maten Al eeuwen lang Maar niet voor eeuwig Wij zijn maten In andere stelsels De voet is de meter niet Wij zijn maten De een breed De ander afgemeten Wij zijn maten Een maat voor niets Of samen waardevol…

Schone levenskunst: van het leuke genieten, eigen grens kennen.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

jouw steen kende het fenomeen van ontwijken heb talloze keren geprobeerd het dwarse stukje te splijten wilde diep in je kijken naar de lach van je ziel jouw vormen spreken in licht provoceren dagen uit om te leren accepteren of voortdurend schuren met wanhoop en pijn pas toen het vroege zonlicht je raakte zag ik dat in…

Als een deur geen deur is maar schilderkunstig oogbedrog dan waardeer ik dat nog maar schulden als erfenis of een romantisch huwelijk in 'Paris l'amour' dat mislukt zijn zeker geen dromen die ik uit wil laten komen De sprookjes houd ik liever in stand Dus wijs…

Ik klop op de deur maar hoor je niet laat steevast de zorgen op de mat vallen die ik met een grote boog ontwijk kijk de planten aan die smachten naar water richt terstond mijn blik naar buiten alwaar een vogel balanceert op de golven van de muziek, groeit er jaloezie op zijn verworven vrijheid, daar ik het heremietenkleed heb aangetrokken…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

De voordeuren van de huizen in mijn vertrouwde straat zijn allemaal vervangen de nieuwe sluiten beter naar men zegt, de oude waren scheef gaan hangen eenentachtig nieuwe deuren zijn bij de fabriek besteld men heeft de maten en de kleuren keurig doorgebeld ze sluiten dus, maar passen niet ik zie de huizen treurig kijken en proberen…

Zie jij in mij Zie ik in jou Kunnen wij elkaar wel zien Of blijven wij alléén…

De zomer is bijna uitgezomerd. Het voetbal is begonnen. Scholen gaan beginnen. De cirkel is weer rond. Augustus wijst op vragen, om over na te denken. Wat is de richting van onze levensreis? Wat willen we in onze herfst gaan doen? Wat laten?…