Alle inzendingen over diemen

Een ziekte sloeg mij neer en liggend stil zag ik mijn oude dagen langs mij gaan, wetend-te-schouwen was mijn wens, mijn wil, en mijn verlangen om ze te verstaan. De droefste zag ik door mijn tranen heen, verstomd is veel wat eenmaal leefde en zong. De schoonste waren zij wier lichtschijn drong diep in mij, dat ik met die glans werd één.…

ik pluk de dag weer uit de veren al kijkt ze me nog slaap’rig aan te verbaasd om te protesteren ontwaakt ons lachen simultaan ik douche me in de laatste bui om mijn gezicht te schonen van ‘t zout dat hier ooit spoorde maar zich niet meer wil laten tonen ik schud de regen van me af ‘t heeft lang genoeg geduurd warm me aan een restje zon…

ik gaf mijn handen een duwtje om de dag te plukken ze gaven niet thuis een onbegaanbare weg werkloos uit handen gegeven geen meesterzet vandaag…

dag in dag uit worden we geconfronteerd met negatief gefluit bloed, tranen, het zoveelste kunstbeen het geschreeuw gaat dwars door ons heen elke dag opnieuw een forel met een dichtgenaaide kieuw de wereld vergaat niemand weet wat hem te wachten staat. waarom verdriet en getreur geniet van een tulp in volle fleur geniet zoals nooit tervoren…

Je zorgen voor de dag van morgen zijn de dood voor je leven vandaag geniet van ieder moment voor je er niet meer bent! PLUK DE DAG…

het plukken van de dag mag misschien voor sommige mensen dagwerk zijn de dichter echter plukt elke dag verwondering als bij het sterrenplukken op een mooie avond ergens in het zuiden... een beetje dromen van bescheiden geluk en daarvoor zo mogelijk de juiste woorden vinden…

juichend ochtendgezang uit volle borst lijsterliefde voor m’n slaapkamerraam half vijf, oostelijk schemerschijn weer een triller uit ‘t volle vogelborstje mijn hart vult zich met voorspoedgevoel goed nieuwsdag, ik weet het zeker zij zingt het, ik geloof haar meteen stil achteroverliggend, ogen dicht warm geluk stromend door mijn lijf ze komt…

De lijstjes tieren welig getverdemme. Van weer zo’n jaar waarin er muzikaal een hoop gebeurd is maar wij toch massaal weer op ons ouwe favorietje stemmen. Nu Queen weer aan de macht is denk ik even: Als winnaar zou je eigenlijk moeten leven.…

wel mijn lief niet mijn lief wel mijn hartedief als ik u niet ontrief wel blij, niet blij blijf je bij mij voor even toch wel zegt zij en koestert de dagen minuten, uren die ze samen doormidden zagen filmpje kijken schermpje turen koffie op bed door hem gezet door…

de dichter verliest zich in louter mijmering laat wat hij ziet verzinken in zijn innerlijk dromen laten zich vertalen maar alleen wanneer de tijd er rijp voor is...…

comisch, is het niet, dat telkens als ik jou weer zie rampspoed en ellende volgen, pijn en verdriet de weg naar het hart zoeken en dat vele jaren lang dan aan het einde van de reis in de winter des levens en dan zal ik naar u komen maar niet langer als vijand, maar dan zal ik u als vriend omarmen…

Ik genoot van de bloeiende rozemarijn die nu verdord is...…

De eerste dagen van 2018 zijn een feit gaan we de rest van het jaar voor meer liefde en verdraagzaamheid? dan ligt de keuze voor de hand zet je mond en je hart in de glimlach stand dan komt alles dik voor elkaar…

Gemakkelijk gezegd! Pluk de dag. Saisi le jour. Seas the day... Elke ochtend probeer ik met deze gedachte op te staan. Een nieuwe dag, een nieuw begin. Maar o wee o wee, al snel besluipt die negativiteit je en de druk van de maatschappij die je meesleurt als een rugzak vol met stenen. Maar dan herinner ik me de woorden van de wijze, vreedzame en…

"haal eruit wat erin zit" of "carpe diem" is er ook zo èèn, van die dooddoeners, quasi intellectueel prijkend boven een kont. Nou, ik heb de dag ter handen genomen, heb haar uitgelepeld, kaalgeplukt, maar lege uren en minuten was alles dat ik vond.…

kunnen we het niet voor een keer eens zijn met zijn allen waarempel woorden lijken wel omgekeerd neem de doorzakker de feestfiguur met 't ochtendgloren ziet hij lakens als hij lakens ziet gevraagd waarom antwoordt hij in triomf ik pluk de dag mijn diepste wezen carpe diem bevlindert dagen de keurige rijtjesmevrouw half twaalf…

t is lente 'k word sterk door verlangen bekropen naar de bloemblaadjes pril en lichtgroen kom ga gauw uit je bed ik groet met een zoen De wilg met zijn prachtige kruin plantjes met spruitige sprietjes in een veld met variërende rietjes een oogverblindende tuin in een rijk geschakeerd kleurenpalet kom, spring gauw uit je bed Carpe diem…

Wakker worden, het is al laat, open je ogen, de dag vergaat in dromen, in ’t echt, kan je iets bekomen, wat de bedoeling niet was. Wakker worden, open weer je ogen, laat tijd niet gedogen, in je droom gemist, eens sluiten ze eeuwig, vannacht sluimer ik, verloren spijt, naar de ontvreemde kans. Gesloten ogen, verzande droomtoestand…

O, pluk de donkre rozen vóór zij dorren. En kus de lentewind: hij waait snel over. Geen tweemaal wandelt gij onder 't zelfde lover. Machtloos als al uw vreugd is al uw morren.…

Op de Hoge Hil pluk ik bramen en de dag kan niet meer stuk…

Iedereen die kende haar hier als die flamboyante dame hooggehakt - in mantelpakjes met verzilverde maillot die ze in Wenen ooit gekregen had zo zei ze - van Versace toen ze trouwde met een Fransman daar als huwelijkscadeau Hij was van adel en steenrijk ze woonden tien jaar in Bordeaux Ze woont alleen hier nu in Diemen niemand heeft dat…

je weet je mooie dagen zijn geteld tijd vliegt als je door je jaren rent wijzers horen stil te staan als jouw dag geen einde kent zomerklok draait veel te snel maar hele uren luidt zij wel je hof je akker geef ze water ’ t is zomer nu herfst komt later…

of je nu all1 met 2en of 3tjes bent het leven is om te 4ren…

achteruit kijken is talmend tijd verspillen laat je niet verankeren in het verleden de tijd kruipt ongenadig voort en wat voorbij tikt is verloren hier en nu begint de rest van je leven gooi de ballast overboord wat je ook kiest is telkens weer de eerste keer en je enige kans…

ik verlangde naar meer geluk dus kapte ik bomen die de groei belemmerde goddank kreeg zon vat op mijn lijf zodat ik openstond voor elk ontvangen doch wat er gebeurde het geluk liet zich niet vangen later leerde ik dat je geluk pas moet plukken wanneer het er rijp voor is...…

Wie heeft er nu nog even tijd Voor begrip van de eeuwigheid Wie heeft er vandaag nog even Voor het begrijpen van het leven Lees ik het werk van Beets Dan denk ik immer steeds Waar is bezinning gebleven Nu duurt die steeds maar even Carpe Diem gebiedt dwingend de toon Serieus gedrag ontvangt veel hoon Memento Mori is even gevloden Net…

"Regisseur Mike van Diem (Karakter) maakte voor de laatste editie van het Internationale Documentary Festival Amsterdam (IDFA) reclame-filmpjes met als slogan "de werkelijkheid verzin je niet", op basis van eerdere IDFA-successen.…

Diemen, Ago-Zwembad, vrijdag 20 juni 2014 En dan terwijl de dag nog lang duurt de avond nog niet is genaderd laat staan de nacht ligt de blauwe loper uitgerold zijn de wit/blauwe ballonnen opgeblazen voor de "Dream-night at the pool" Het Ago-Zwembed zeg maar zwemparadijs waar je alles wat afwijkt even of langer vergeet je kind…

Ik geef mij over aan jouw deining, subtiel in kussen als in de ochtend ogen loom begroeten lachen ze ons innig verbond met de kiem van liefde die is geplant overbruggen we de afstand met Carpe Diem!…

Diem perdidi, ad veritas victoria est. Ik heb een dag verloren, maar aan waarheid gewonnen. Ovidius.…